۲۳ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۳:۲۲
کد خبر: ۴۳۲۰۹۶
استاد تفسیر حوزه علمیه خواهران مشهد:

یتیمان، قشر آسیب پذیر جامعه هستند/ چتر حمایتی بر سر یتیم باشیم

استاد تفسیر حوزه علمیه خواهران مشهد با اشاره به این که یتیمان، قشر آسیب پذیر جامعه هستند، گفت: خداوند روی مسأله یتیمان حساس است؛ از این رو به یتیمان برسیم و چتر حمایتی بالای سر یتیم باشیم.
یتیم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، خانم احمدی پارسا، استاد تفسیر حوزه علمیه خواهران مشهد، امروز در جلسه تفسیر که در حسینیه معین الضعفا در مؤسسه دختران آسمان برگزار شد به صفات نیکوکاران با استناد به آیه 177 سوره بقره پرداخت.
 

وی ابراز کرد: خداوند متعال در آیه 177 سوره بقره، می فرماید انسان نیکوکار کسی است که مال خود را با آنکه دوستش دارد به خویشاوندان، یتیمان، درماندگان و مسافران و گدایان و در بند ماندگان می دهند.  وقتی می گوییم قرآن معجزه الهی، یعنی چینش آن هم معجزه است، قرآن زمانی که مساله دادن مال را بیان می کند به اولویت بیان می کند و اول خویشاوندان را نام می برد.
 

این محقق و پژوهشگر حوزوی افزود: اگر هر فردی، به خویشاوند و فامیل خود کمک کند و او را دریابد، دیگر نیازمندی باقی نمی ماند. خداوند متعال بعد از آن یتیمان را ذکر می کند.
 

وی با اشاره به این که قرآن روی بحث یتیم و اکرام آن مانور می دهد، ابراز کرد: یتیمان، قشر آسیب پذیر جامعه هستند و خداوند روی مسأله یتیمان حساس است.
 

چتر حمایتی بر سر یتیم باشیم
این استاد تفسیر حوزه علمیه خواهران مشهد گفت: باید از نظر حمایتی به یتیم برسیم و چتر حمایتی بالای سر یتیم باشیم.

 

احمدی پارسا اظهار کرد: خداوند متعال یکی از نشانه های مکذبین را این عنوان می کند که یتیم را از خود می رانند؛ «أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ، فَذَٰلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ؛ آيا کسي که روز جزا را پيوسته انکار ميکند ديدي؟ او همان کسي است که یتیم را با خشونت ميراند.».
 

این محقق و پژوهشگر حوزوی به تفاوت مسکین و درمانده اشاره کرد و افزود: فقیر مالی ندارد، اما هنوز توان کار را دارد، در حالیکه مسکین از پا افتاده است و توان کار نیز ندارد.
 

وی ابراز کرد: ائمه اطهار(ع) به هر بهانه ای غلامان و کنیزان خود را آزاد می کردند، اکنون که برده ای نیست، اما می توانیم زندانیان را از زندان آزاد کنیم.
 

نماز می تواند بال پرواز باشد و ما را به اوج برساند
این استاد تفسیر حوزه علمیه خواهران مشهد گفت: اقام الصلوه به معنای برپاداشتن نمازه با تمام لوازم آن است، اگر نماز ما نماز باشد ما را به اوج می رساند و می توانیم با آن پرواز کنیم.

 

احمدی پارسا اظهار کرد: خداوند متعال در آیه 177 سوره بقره می فرماید: «وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاء والضَّرَّاء وَحِينَ الْبَأْسِ، و آنان که در بينوايی و بيماری و به هنگام جنگ صبر می کنند.» انسان های نیکوکار در برابر بینوایی، بیماری و جنگ صبر می کنند. ما سه نوع صبر، در برابر معصیت، مصیبت و طاعت داریم که صبر در برابر معصیت از تمام آن ها بالاتر است، پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:« اَلصَّبرُ ثَلاثَةٌ: صَبرٌ عِندَ المُصيبَةِ، وَ صَبرٌ عَلَى الطّاعَةِ و َصَبرٌ عَنِ المَعصيَةِ؛ صبر سه نوع است: صبر در هنگام مصيبت، صبر بر طاعت و صبر بر ترك گناه.»
 

این محقق و پژوهشگر حوزوی افزود: انسان های نیکوکار، صادق هستند. امام رضا(ع) می فرمایند: «الإیمَانُ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ وَ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْكَانِ.»/202/1309/ب1

ارسال نظرات