چه كسي بود صدا زد فرهنگ
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا به نقل از روزنامه کیهان، سهراب راست مي‌گويد، شايد همه مردم شهر در خوابند، اما صبح خواهد آمد و در آن زمان چهره پشيمان‌ترين افراد كه به گفته امام صادق(ع)«كسى است كه براى مردم از عدالت سخن بگويد، اما خودش به ديگران عدالت روا ندارد» برملا مي‌شود، همان‌هايي كه با حكم حكومتي به فيلم‌هاي سخيف و خاص براي نورچشمي‌هاي دولت مجوز ساخت ابلاغ مي‌كنند، اما در محافل رسانه‌اي از پاكدستي خود سخن به ميان مي‌آورند، اما انگار هنوز در اين دعواي حيدري- نعمتي فيش‌هاي حقوقي كه به دعواي زرگري مسئولان سينمايي رسيده است، زمان ورود كميسيون فرهنگ در اين هرج و مرج فرهنگي فرا نرسيده است. به راستي چه زماني مجلس شوراي اسلامي خواهان ورود و پرسش از وزير فرهنگ و ارشاد است؟و چه كسي به جز مقام معظم رهبري كه مدت‌هاست در حوزه فرهنگ در حال مبارزه است، دغدغه حقيقي در مسائل فرهنگي را دارد؟
اما انگار سهراب مي‌دانست «شب خرداد به آرامي يك مرثيه از روي سر ثانيه‌ها مي‌گذرد... بوي هجرت مي‌آيد» و در اين يك‌سال باقي مانده، همه چيز بوي سياست خواهد گرفت و شايد به همين دليل است كه فرهنگ براي متوليان اين امر تنها ابزاري براي فريفتن مردم در انتخابات شده است، اما تاريخ نشان داده است كه هميشه مردم بهترين قضاوت‌كنندگان هستند و شايد براي مدتي همراه شوند، اما به سرعت مسير حقيقي را پيدا مي‌كنند كه تنها راه آن پرسش از مسئولان كشور است، سؤال‌‌هايي كه اينبار حجت الله ايوبي نمي‌تواند تنها به متني در كانال خود و يا خواندن ابياتي بسنده كند، پرسش‌هاي مهمي از قبيل اينكه چگونه مي‌شود رئيس سازمان سينمايي كه از استفاده نادرست از بيت‌المال آگاه بوده است و در يادداشت خود اينگونه مي‌نويسد: «هيچ مديري در دو سال و 10ماه ( يك ميليارد و 469 ميليون و 986 هزار و 947 ميليون تومان) نمي‌گيرد (تقسيم بر هزار كنيد مي‌شود معادل دلاري). از پاداش‌هاي چند ده ميليوني خبري نيست.
اينجا ديگر به بهانه خريد تجهيزات سينمايي از اروپا صدهزار دلار گم نمي‌شود. بدون گذر از هيچ شورا و فيلتري به شخصيت‌هاي حقيقي و حقوقي دوست و زحمتكش، پول‌هاي بي‌حساب و كتاب چندصدميليوني و ميلياردي داده نمي‌شود.» اما در اين سه سال و اندي مديريت خود پيگير بازگشت آنها به بيت‌المال نشده باشد؟ و اگر اين امر محقق شده است، چرا خيانتكاران را آشكارا به مردم معرفي نكرده‌ايد؟ و چرا در اين برهه از زمان به مطرح كردن آنها روي آورده‌ايد، آيا مي‌توانيد دليلي بياوريد كه مردم بپذيرند غير از مسائل سياسي دليل ديگري وجود دارد؟ويا چگونه مي‌شود شما كه خود بايد عدالت را به مساوات براي تمامي اهالي سينما رعايت كنيد، به بعضي از فيلم‌هاي دوستان دولت با وجود مخالفت شوراي پروانه ساخت، حكم حكومتي ابلاغ كرده‌ايد و يا چگونه مي‌شود، يكي از اعضاي شوراي پروانه نمايش با وجود اينكه خود، فيلم توقيفي و قبح شكن برمبناي فيلم‌هاي سفارتخانه‌اي تهيه كرده است، وارد شوراي پروانه نمايش شود؟
در هر حال همانگونه كه وزير فرهنگ و ارشاد از مقام معظم رهبري نقل كرده است، مطمئناً آبي از وزارت فرهنگ و ارشاد گرم نمي‌شود و با وجود اينكه رئيس سازمان سينمايي در يادداشت خود به هجوم و نفوذ دشمن اشاره کرده و اينگونه مي‌گويد: «فريادهاي برخاسته از دل و جان پير دير و رهبر هشيار را درباره «شبيخون فرهنگي»، « تهاجم فرهنگي» و«ناتوي فرهنگي»... » اما این شرایط ولنگاري فرهنگي را که تنها ثمره مديريت نامناسب است، به باور آورده است. در هر حال شايد حال و روز امروزمان را سهراب به زيبايي گفته باشد: «من كه از بازترين پنجره با مردم اين ناحيه صحبت كردم، (اما)حرفي از جنس زمان نشنيدم.»/998/102/ب3