مشارکت مسیحیان آلمان در مراسم سوگواره حسینی
به گزارش خبرگزاری رسا، نظر به درخواست شعبه کلیسای انجیلی برلین برای اجرای برنامه‌ای فرهنگی ـ هنری در معرفی حضرت امام حسین(ع)، محرم و عاشورا، اولین فعالیت مشترک رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در آلمان با کلیسای یاد شده طی سال جاری شامگاه چهاردهم مهرماه با برنامه‌ای تحت عنوان مرثیه‌سرایی در ایران Iranische klagelieder در برلین، پایتخت آلمان برگزار شد.
در ابتدای این مراسم ابتدا سیدعلی موجانی، رایزن فرهنگی با ابراز قدردانی از نوع رویکرد کلیسای انجیلی برلین در ارتقای سطح شناخت پیروان این کلیسا از اسلام و تشیع، گفت: «آنگونه که می‌دانیم یکی از آیین‌های مذهبی شیعیان ایران که همه ساله جامعه مسیحی _ ارمنی ایران نیز در آن مشارکت صمیمانه داشته و دارند، ایام سوگ حسینی در محرم و صفر است، حتی شاهد نذورات آنها در این ایام هستیم».
اعتقاد به شفاعت حضرت مسیح(ع) و امام حسین(ع)
وی افزود: «شاید تأثیر عمیق باورمندان به حضرت مسیح(ع) و حضرت امام حسین(ع) به نقش و مقام شفاعت‌جویانه این دو شخصیت است که سبب می‌شود، مسیحیان معتقد رمزی را در پیوستگی این دو وجود مبارک دریابند و مشتاقانه در برنامه سوگواره شیعیان و محبان اهل بیت(ع) ما را همراهی کنند. از این رو پذیرش درخواست کشیش میخائیل فنتسل پاسخی است به این همدردی و همبستگی بین دینی».
رایزن فرهنگی همچنین با تأکید بر اینکه اکنون ۱۳۷۶ سال است که فضای ایران و دنیای تشیع مقارن این ایام در ماتم حسینی شکل خاصی را به خود گرفته و این امر بر تمام موارد حیات فردی و اجتماعی ما تأثیر نهاده به توصیف نقش مرثیه‌سرایی و مجالس ذکر که نوا و ریتم تعزیت را در شکلی خاص عرضه می‌کند، توجه داد.
موجانی سپس با معرفی اشعار محتشم کاشانی و متونی منظومی که در این برنامه با نوای نی همراهی شد، تصریح کرد: نوا و تعزیت هم می‌تواند، مصداقی از مسیر همدردی انسان‌هایی با ادیان مختلف برای مواجهه با آلامی باشد که بر خاطره و حافظه بشری سنگینی می‌کند و وجدان انسانی را به درد می‌آورد.
کشیش فنتسل: محرم مناسبتی مهم در دنیای اسلام است
کشیش میخائیل فنتسل، نماینده کلیسای انجیلی نیز که خود سابقه چهار سال اقامت در ایران را داشته است، در ادامه این برنامه طی چند جمله نکاتی را چنین بازگفت: «نخستین ماه سال هجری قمری، محرم نام دارد. در واقع ما می‌دانیم که در بین مسلمانان سال مذهبی بر اساس هجرت پیامبر اسلام(ص) و با تقویم قمری تحول پیدا می‌کند. محرم، مناسبتی مهم در دنیای اسلام است که شاید در تصور برخی آغاز سال نو و عید قلمداد شود؛ اما این ماه از جایگاه ویژه و متفاوتی در فرهنگ شیعیان برخوردار است. معنی لغوی آن که حتی برای من شخصا زیباست، «محافظه‌گر» و «نگهدارنده» است. محرم از جمله ماه‌هایی که انسانها در آن باید محافظت شوند، همه از جنبه فردی و هم اجتماعی، در آن هیچ جنگ و خشونتی نباید میان انسانها باشد. ده روز اول این ماه و همچنین روز عاشورا از جمله پراهمیت‌ترین روزها برای مسلمانان شیعه است. در سنت اسلام نیز آمده که این روز، روز مهمی است. به نظر می‌رسد عاشورا از جهتی در سنت مذهبی یهود هم روز مهمی است. در حقیقت روزی است که بردگان یهودی با عبور از دریای سرخ [به رهبری حضرت موسی(ع)] فرعونیان را شکست دادند و فرعون کشته شد و ایشان نجات یافتند.
چرا در سنت شیعه دو ماه برای توصیه به تحفظ وجود دارد؟/ کشیش پاسخ داد
وی افزود: آنگونه که من شنیده‌ام ماه محرم، ماه تحفظ و روزه نفس نیز هست. اما سؤال اینجاست چرا در سنت شیعه دو ماه برای توصیه به تحفظ وجود داشته است؟ در اینجا باید بگویم که میان خدا و انسان جدایی پایان‌ناپذیری وجود دارد: خدا یک ذات دیگری است و ما انسانها به رغم دریافت از آن ذات، جور دیگر هستیم، ما غرق گناه و خطا هستیم. حتی زمانیکه در آینه به خود می‌نگریم خطاهای فراوانی را در خود پیدا می‌کنیم. در زندگی ما زمان‌هایی است که ما باید به خطاهایمان رجوع کنیم و محرم می‌تواند با تحفظ خود مصداقی برای آن باشد. دومین دلیلی که این ماه، ماه تحفظ است این است که در این روز یعنی عاشورا، جدایی میان ما و امام حسین{ع}، یک انسان پاک و کسی که نقش نجات‌دهنده ملت خود را داشت، اتفاق می‌افتد، زیرا او در قتلگاه کربلا کشته می‌شود. تا امروز این واقعه جزء ناگوارترین وقایع در میان شیعیان است. غم از دست‌دادن فردی که جایگاه والایی در اسلام دارد، مهم‌ترین دلیل عزاداری آنها در ماه محرم است. محرم زمانی است در زندگی انسان که آدمی به خود، به زندگیش و زندگی امام[ع] می‌اندیشد و از این رو برای او عزاداری می‌کند.
کشیش فنتسل ادامه داد: آقای رایزن، شما از تشابهات میان مسیحیان و شیعیان صحبت کردید. در ایالت بایرن آلمان نیز چنین شرایطی وجود دارد، مثل تعزیه شیعیان، یک نوع از تئاتر در کلیسا برگزار می‌شود که هدف آن فقط عزاداری برای حضرت مسیح(ع) است. نواهای آئینی یک پل ارتباط میان فرهنگ‌هاست. چراکه احساس، تنها عنصر پیوند‌دهنده میان آدمیان است. من هر بار به یاد این مرد بزرگ و احساسی که از او در ایران پیدا کردم می‌افتم، منقلب می شوم، عمیقاً منقلب می‌شوم و نمی‌توانم مانع گریستن خود نشوم»./847/ب101/د