کتاب راههای ارتباط با حضرت مهدی منتشر شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، کتاب راههای ارتباط با حضرت مهدی(علیهالسلام) نوشته سید مهدی مجتهد سیستانی از سوی انتشارات دارالتفسیر منتشر شد.
بر اساس این گزارش، این کتاب از یک پندنامه و مقدمه و دو فصل راههای ارتباط با امام زمان(عجل‌الله تعالی فرجه) و ملاقات با امام زمان(عجل‌الله تعالی فرجه) تشکیل شده است و مؤلف سعی دارد تا 14 راه برای ارتباط با امام عصر را به مخاطبان معرفی کند؛ مهم‌ترین مباحث مورد بررسی قرار‌گرفته در این دو بخش به شرح ذیل است:
راههای ارتباط با امام زمان(عجل‌الله تعالی فرجه)
راه اول: تفکر پیرامون امام زمان(عجل‌الله تعالی فرجه)، راه دوم: حرف زدن با آن حضرت، راه سوم: ارتباط قلبی، راه چهارم: نامه نوشتن، راه پنجم: به پا داشتن مجالس ذکر اهل‌بیت(علیهم‌السلام)، راه ششم: خواندن نمازها، دعاها، زیارات و صلوات مربوط به وجود آن امام عزیز.
همچنین راه هفتم: هدیه اعمال عبادی یا نیابت، راه هشتم: تلاش برای حفظ و سلامت و جان حضرت، راه نهم: توسل و استغاثه، راه دهم: عریضه نویسی به خدمت حضرت مهدی(علیهالسلام)، راه یازدهم: خواب دیدن آن حضرت و راه دوازدهم: ملاقات با امام زمان(علیهالسلام) در بیداری از دیگر عناوین این بخش هستند.
ملاقات با امام زمان(عجل‌الله تعالی فرجه‌الشریف)
این بخش شامل دو فصل امکان رؤیت حضرت در دوران غیبت کبری و راههای دیدار امام زمان(علیهالسلام) در بیداری است که فصل اول شامل بخش‌هایی همچون نظریه اول: عدم امکان ملاقات به صورت مطلق، نظریه دوم: امکان ملاقات بدون شناخت و نظریه سوم: وقوع ملاقات و عدم پذیرش ادعا بوده که در هر بخش تحالیلی صورت گرفته است.
فصل دوم این بخش شامل راههای ملاقات با حضرت است که شامل 14 راهکار برای این امر است که عناوین آن عبارت از راه اول: خواندن ادعیه مخصوص، راه دوم: خواندن سوره‌های مخصوص، راه سوم: رفتن چهل شب چهارشنبه به مسجد سهله، راه چهارم: رفتن چهل شب به مسجد کوفه، راه پنجم: رفتن چهل شب جمعه به حرم سید‌الشهدا(علیهالسلام)، راه ششم: التزام به رفتن به سرداب مقدس، راه هفتم: طلب رؤیت در بالاسر حرم امام حسین(علیهالسلام) است.
همچنین راه هشتم: خواندن چهل دفعه زیارت عاشورا جهت دیدار، راه نهم: شرکت در مراسم حج، راه دهم: نوشتن عریضه به جهت دیدار، راه یازدهم: خواندن اشعار ابن عرندس حلّی، راه دوازدهم: التزام به رفتن به مسجد جمکران به قصد دیدار، راه سیزدهم: مداومت بر یک عمل عبادی در ضمن یک چله و راه آخر: دعا و تضرع بسیار در مکان‌ها و زمان‌های خاص از دیگر عناوین این بخش است.
در مقدمه این کتاب می‌خوانید: سال‌ها پیش، آن زمان که در سنین اوائل بلوغ به سر می‌بردم، مهر مولایم صاحب‌الزمان(علیهالسلام) در دلم شعله کشیده بود و اشعار زیادی در مدح یا فراق آن حضرت می‌سرودم تا اینکه پس از چندی دست به تألیف کتابی پیرامون راههای ارتباط با امام‌زمان(علیهالسلام) شدم به این امید که سرگشتگان کوی یار باشد اما توفیق یاریم نکرد و به غیر از تنظیم فهرست اجمالی موضوعات کتاب، کاری از پیش نبردم و کار متوقف شد.
این بود تا پس از گذشت چندین سال ـ یعنی سال گذشته ـ شنیدم بعضی منکر وقوع تشرف در زمان غیبت کبری هستند و تمام داستان‌های تشرفات را دروغ و ساختگی می‌پندارند. پس از این زمزمه‌ها که متضمن توهین بزرگی به علماء شریفی بود که داستان‌های تشرفات را در قالب کتاب هایی جمع کرده بودند یا عقیده تامّی به وقوع تشرف داشتند و یا خود، حضرت را دیده و بازگو کرده بودند، جانم آتش گرفت.
مدتی بعد به کتابی سه جلدی برخوردم که در هر سه جلد آن، به تصریح و تلویح بر عدم وقوع تشرف اصرار ورزیده شده بود و آتش جانم بیشتر شعله کشید که چگونه در این عصر بی‌دینی بعضی متدینین به انکار بعضی معارف و مسلمات شیعی کمر بسته‌اند!
لذا سکوت را جایز ندانسته، نامه‌ای برای مؤلف آن کتاب در جواب شبهاتی که مطرح کرده بود، فرستادم اما هرچه پیگیری کردم پاسخی دریافت نداشتم در نتیجه با آن پیش‌زمینه ذهنی که در چندین سال قبل داشتم تألیف کتاب راههای ارتباط با حضرت مهدی(علیهالسلام) مصمّم و دست به‌کار شدم و در ضمن آن، قسمت زیادی از کتاب را به طرح شبهات امکان و وقوع تشرّف در دوران غیبت کبری و پاسخ آن شبهات اختصاص دادم.
در پایان ذکر دو نکته الزامی است: اوّل: معمولاً با وجود دسترسی به منابع زیاد تنها از یک منبع آدرس داده‌ایم. دوّم: گفتار‌ها و حکایات نقل شده در متن با تصرف و ویرایش و گاهاً اختصاری می‌باشد که به روان‌شدن متن کمک می‌کرده است.
همچنین در بخش راه چهاردهم: دعا و تضرّع بسیار در مکان و زمان‌هایی که مقتضی اجابت است آمده است: هرچند دعا و تضرع و درخواست به همراه انجام تمام راههای ملاقات لازم است لکن خود دعا عبادتی است که می‌توان از آن به تنهایی برای رسیدن به مقصود استفاده کرد و هرچند که دعا در هرجا و زمانی خوب است و احتمال اجابت دارد اما در این بین زمان و مکان‌هایی است که در مظان استجابت دعاست و می‌توان از آن‌ها برای وصول به مقصود و تسریع آن بهره گرفت و از جمله زمان‌های مقتضی استجابت این‌هاست:
الف) هنگام وزیدن بادها، ب) هنگام ظهر، ج) هنگام باریدن باران، د) در نماز وتر، ر) بعد از طلوع صبح، س) بعد از مغرب، ش) سحر، ض) به هنگام رقّت قلب، ط) از سحر تا طلوع آفتاب، ی) هنگام اذان و... .
و ما درباره حکمت دعا، علت مستجاب نشدن خیلی از دعاها، شرایط استجابت، دعاهایی که مستجاب نمی‌شود، دعاهایی که مستجاب می‌شود و ... در کتاب عبرت عاشورا در حدود بیست صفحه سخن گفته‌ایم و چه بسیار دوست داشتم مقداری از آن مباحث شیرین و در عین حال، ضروری را در اینجا ایراد کنم که چگونه باید ادعا کرد اما این مختصر گنجایش این خواسته را ندارد./841/پ202/ق