محدودیت گزینه‌های رژیم صهیونیستی برای فرار از فروپاشی
به گزارش خبرگزاری رسا، رژیم صهیونیستی این بار بعد از جنگ غزه وارد یک بحران واقعی شده است که ارتباطی با محاسبات ریاضی سنتی در سرزمین‌های اشغالی ندارد. در این مرحله رژیم صهیونیستی نتایج سال‌ها درگیری متنوع با نیروهای مقاومت در منطقه را مشاهده می‌کند و احساس می‌کند که شکست در جنگ سیاسی و نظامی که در همسایگی‌اش به ویژه در سوریه به راه انداخته، بر گرده این رژیم سنگینی می‌کند. تل‌آویو پیش از این انتظار نتایج معکوس نسبت به تحولات کنونی را داشت. تل آویو در چند سال گذشته تحولات پیرامونی خود را از این منظر دنبال می‌کرد:
- مشغول کردن اردوگاه دشمنان در پرونده‌های دور از سرزمین های اشغالی. در این شرایط قرار بود ایران و حزب‌الله غرق در پرونده‌ها و بحران‌های سوریه و عراق و یمن شوند.
- از دید صهیونیست‌ها دولت سوریه در آستانه سقوط بود و هیچ چاره ای جز پرداختن به مسائل داخلی فراروی خود نمی‌دید.
- تل آویو معتقد بود که گروه‌های مقاومت فلسطین دچار شکاف هستند و موازنه‌های داخلی در عرصه فلسطین مانع از تأثیرگذاری آنها می‌شود.
- از دیدگاه رژیم اشغالگر قدس حضور روسیه در سوریه به گونه‌ای بود که به تل آویو اجازه می‌داد تضمین دیگری برای امنیت استراتژیک خود در مرزهای شمالی به دست آورد.
-تل‌آویو معتقد بود که تحولات منطقه به صورتی است که اجازه بازگشت مستقیم ارتش آمریکا و ارتش‌های اروپایی و غربی به کشورهای مجاور خود را می‌دهد.
باجود تمام دیدگاه هایی که رژیم صهیونیستی نسبت به تحولات منطقه داشت، اما طی دو سال گذشته تغییرات اساسی در درگیری‌های سوریه اتفاق افتاد که برگه‌های منطقه‌ای را به هم زد. ایران و حزب الله لبنان موفق شدند تهدیدات ناشی از بحران‌های سوریه و عراق را به فرصتی برای تقویت موجودیت و توانمندی‌ها و قدرت خود در این دو کشور تبدیل کنند. این اتفاق باعث شد که حاکمیت سوریه و بخش گسترده ای از حاکمیت عراق همبستگی بیشتری با محور مقاومت احساس کنند، چرا که این محور را تنها جریانی می‌دانند که در روزهای سخت در کنار آنها قرار داشت.
روسیه نیز که بخشی از ارتش خود را به سوریه گسیل کرده بود، مشغول عرصه‌های دیگر شده است. مسکو در حال حاضر به گونه‌ای رفتار می کنند که گویا اهرام‌های قدرت قوی در تقابل با محور غربی در دست دارد. اقداماتی که مسکو طی ماه‌های گذشته انجام داده، فراتر از تاثیرپذیری از مطالبات غرب و رژیم صهیونیستی است و این کشور می‌خواهد معادلات جدیدی را به آنها دیکته کند.
پوشش هوایی روسیه بر فراز آسمان سوریه دلیل محکمی بر این سطح تحول در سیاست‌های مسکو است که بعد از تسلط دولت سوریه بر مناطق جنوبی این کشور ایجاد شده است.
علاوه بر اینها روسیه نمی‌خواهد مناسبات برابر با تل آویو در منطقه را بپذیرد. کرملین هیچ فایده ای نسبت به وعده های تل‌آویو برای خود نمی بیند و معتقد است که قدرت متحدانش در جنگ سوریه بسیار بیشتر از قدرت غرب و تل آویو و متحدان عرب آنها است.
سطح ناهمگون تحولات منطقه با مطالبات رژیم صهیونیستی
در سطح فلسطینی تحولات استراتژیک در مواضع جنبش حماس نسبت به مناسبات با محور مقاومت به وجود آمده که گویا دشمن صهیونیستی را غافلگیر کرده است. همه در حال حاضر به این اعتقاد رسیده اند که حماس به محور مقاومت بازگشته است و تمامی مناقشات موجود در زمینه حاشیه‌های این جنبش در خصوص سازمان اخوان‌المسلمین، ارتباطی با پروژه حماس ندارد. چرا که این جریان تلاش دارد خود را از بحران‌های جهان عرب دور نگه دارد و با تمامی گروه‌ها از عبدالفتاح السیسی در مصر گرفته تا بشار اسد در سوریه تسویه حساب و سازش کند.
چیزی که باعث نگرانی دشمن صهیونیستی شده گرم شدن مجدد مناسبات حماس با ایران و حزب الله است که همزمان باعث شده مناسبات این جنبش با سایر گروه‌های مقاومت در داخل فلسطین نیز تقویت شود. درگیری‌های اخیر نشان داد که سطح هماهنگی میدانی بالایی میان گروه‌های مقاومت فلسطین و سطوح سیاسی آنها وجود دارد.
علاوه بر اینها به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی در حال حاضر تایید تشکیلات خودگردان فلسطین را نیز در پرونده معامله قرن از دست داده است. چرا که تشکیلات خودگردان مواضع منفی در خصوص این پرونده دارند و این موضوع پیامدهای خود را در نحوه رفتار و موضع‌گیری های آنها در خصوص جنگ اخیر در غزه نشان داد.
با وجود تمام آنچه که گفته شد رژیم صهیونیستی تلاش دارد با روشی متفاوت از قبل با تحولات منطقه تعامل داشته باشد. آزمون اخیر غزه، معرکه‌ای بود که بار دیگر نقاط ضعف خطرناک رژیم صهیونیستی را نشان داد. همه می‌دانند که معادله هزینه و فایده در تصمیم‌گیری‌های تل آویو برای آتش بس در جنگ اخیر سرنوشت ساز بوده است. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی اظهارات مفصلی در خصوص عوامل امنیتی و نظامی حساس موجود در سرزمین های اشغالی مطرح کرد، اما همه تحلیلگران از این سخنان این موضوع را برداشت کرد که مقاومت فلسطین در غزه موفق شده تل آویو را بیش از انتظار دیگران به درد آورد و اگر درگیری‌ها ادامه پیدا می‌کرد و مراکز غیر نظامی بیشتری در نوار غزه هدف حملات موشکی قرار می‌گرفت، موشک باران تل‌آویو با تسلیحات تاثیرگذار قطعا انجام می‌شد.
علاوه بر اینها افکار عمومی سرزمین‌های اشغالی تاثیرات قابل توجهی در نتیجه عملیات پرتاب موشک کورنت و انتشار فیلم عملیات العلم(پرچم) و نوع موشک باران شهر عسقلان و شکست سامانه گنبد آهنین در این عملیات دریافت کردند. رژیم صهیونیستی می‌داند که نتایج این جنگ تنها منحصر به تقابل با فلسطینی‌ها نخواهد بود. بلکه هر مسؤولی اگر بخواهد مقایسه مختصری بین توانمندی‌های مقاومت فلسطین و مقاومت لبنان و سوریه انجام دهد، می‌تواند عمق نگرانی تل‌آویو از ورود به درگیری‌های حساب نشده دیگر در منطقه را متوجه شود.
اتفاقاتی که در سطح بحران سیاسی در سرزمین‌های اشغالی به وقوع پیوسته تنها اعلامی رسمی از بحران عمیقی است که کابینه راست‌گرای نتانیاهو طی ماه‌های گذشته با آن دست به گریبان است. گزینه برگزاری انتخابات زود هنگام شاید بتواند راهکاری برای حل این بحران باشد، اما نمی‌تواند راه حلی برای بحران مقابله با محور مقاومت ارائه دهد.
حال این سوال مطرح می‌شود که رژیم صهیونیستی در قبال افزایش سطح نگرانی‌های خود از تهدیدات موجودیتی فراگیر چه اقدامی انجام خواهد داد؟ کدام ماجراجویی می‌تواند رشد روز افزون قدرت دشمنان تل‌آویو را در منطقه متوقف کند؟ گزینه های امروز رژیم صهیونیستی مشخص است، اما جنگ فراگیر در منطقه داستان خود را دارد، جنگی که به نظر می‌رسد نیروهای محور مقاومت آمادگی تعامل با آن را دارند.
تمامی آنچه که گفتیم، نشان می دهد که رژیم صهیونیستی در یک مرحله حساس امنیتی قرار گرفته و گزینه‌های محدود و پرهزینه‌ای را در جبهه غزه در اختیار دارد. تل‌آویو تلاش دارد در آینده از این محدودیت‌ها رهایی پیدا کند، اما این اتفاق نیز بسیار پرهزینه خواهد بود.
علاوه بر اینکه محدودیت‌های مشابهی در جبهه لبنان نیز برای رژیم صهیونیستی وجود دارد که مانع از ابتکار عمل سرزمین‌های اشغالی در این عرصه می‌شود. رژیم صهیونیستی در حال حاضر نه آمادگی تسلیم شدن در برابر قدرت روز افزون حزب الله لبنان را دارد و نه می‌تواند ابتکار عملی برای توقف این روند از خود نشان دهند.
علاوه بر اینها رژیم صهیونیستی در عرصه سوریه نیز با محدودیت‌های قابل توجهی مواجه است. این رژیم نگرانی های عمیقی نسبت به پیامدهای ادامه تجاوزهای خود به سوریه در سایه مواضع روسیه احساس می‌کند. در همین رابطه بنیامین نتانیاهو چند روز پیش اذعان کرد که تل‌آویو ارزیابی درستی از ماهیت مواضع ولادیمیر پوتین رییس‌جمهور روسیه نداشته است.
پوتین بعد از دیدار دوجانبه خود با نتانیاهو که در پاریس انجام شد، تاکید کرد که هیچ زمانی برای دیدار جدید با نتانیاهو در کوتاه مدت تعیین نشده است. این موضوع پیام مستقیم به تل‌آویو است مبنی بر اینکه موضع روسیه بعد از گذشت دو ماه از سقوط هواپیمای ترابری این کشور همچنان به قوت خود باقی است و این بدان معنا است که تل آویو نمی‌تواند تجاوز جدیدی در عرصه هوایی سوریه انجام دهد.
انتخابات زودهنگام تنها چاره کار نتانیاهو
بنابر تمام آنچه که گفته شد، به نظر می‌رسد انتخابات زود هنگام تنها گزینه ای است که در برابر بنیامین نتانیاهو قرار دارد. البته او تمام تلاش خود را برای جلوگیری از تکمیل این روند انجام می‌دهد. تل آویو در حال حاضر کابینه‌ای با رویکردهای مختلف دارد، اما چیزی که مشخص است اینکه هر کابینه‌ای در سرزمین‌های اشغالی روی کار بیاید، موضوع فلسطین را در اولویت اصلی خود قرار می‌دهد، به این ترتیب می‌توان پیش‌بینی کرد که در صورت بروز هر نوع تنش در منطقه، سطح تجاوزهای رژیم صهیونیستی در غزه افزایش پیدا خواهد کرد. حتی در صورت فروپاشی کابینه نتانیاهو و گرایش سرزمین های اشغالی به سمت برگزاری انتخابات زودهنگام نیز نمی‌توان محدودیتی در تصمیمات سیاسی و امنیتی در خصوص ادامه جنگ افرازی رژیم‌صهیونیستی در جبهه جنوبی قرار داد.
درست است که تل آیو از غرق شدن در جنگ فرسایشی طولانی مدت در جبهه جنوبی خود وحشت دارد و می‌ترسد این جنگ عمق سرزمین‌های اشغالی را هدف خود قرار دهد، اما تهدید وحشتناکتر برای رژیم صهیونیستی در خصوص جبهه شمالی و عرصه سوریه است.
تل‌آویو در سایه این واقعیت جبهه شمالی را خطرناک‌ترین تهدید برای امنیت داخلی خود به شمار می‌آورد. لذا طبیعی است که در مرحله آینده بر این جبهه متمرکز شود. درست است که تل آویو در گذشته در بسیاری از گزینه‌ها و محاسبات خود شکست خورده است، اما قطعاً نمی تواند در برابر تحولات موجود در منطقه دست بسته بماند و تسلیم شود.
منبع: تسنیم