باید عاشورایی ماند

به گزارش خبرگزاری رسا، «محمد صفری» نوشت: عزاداری و بر سر و سینه زدن بخشی از نیاز محرم، کربلا و عاشورا است، وجوه دیگری دارد حسین(ع) که باید آنها را هم دید، بر چشم گذاشت و فهمید.

قرن ها از آن واقعه گذشته است، آن واقعه را هم نمی‌توان تلخ نام نهاد، واقعه عاشورا و کربلا، یک تصویر زیبا از عشق و بندگی مخلوق و خالق است که در هیچ آیین دیگری نمونه آن را نمی‌توان یافت.

چنین ویژگی عارفانه و عاشقانه ای منحصر به تشیع است، تشیعی که پس از رسالت و مسئولیتی که اباعبدالله الحسین(ع) در کربلا ادا کرد، اکنون پرچم آن رسالت در دستان شیعیان آن امام و مریدان آن مکتب علوی و حسینی است.

جدای از اشک ریختن و مویه کردن، که آن هم برای خود است نه حسین(ع)، کربلا و عاشورا رهرو می‌خواهد، پیرو می‌خواهد، مرد میدان کارزاری که ادامه دارد راه، تا زمان ظهور فرزند حسین(ع)، مهدی موعود (عج) که وعده آمدنش، بشارت منجی را هم داده است، که وعده صادقی است.

تا آن زمان این عاشورا و کربلا زنده است و زنده خواهد ماند، حسین لبیک گو می خواهد برای ادامه این راه، راهی که تعیین شده، روشن گشته با نور وجود ائمه اطهار (ع) تا شیعیان و حتی دیگر آزادی خواهان جهان که ارادت به خاندان عصمت و طهارت دارند، بیراهه نروند.

دهه ۶۱ هجری قمری، اندک آدمهایی به ندای هل من ناصر حسین (ع) پاسخ دادند و پای کار ماندند تا شهید شدند.پیمان شکنندگان اما زیاد بودند، زیر پا گذاشتند تا چند صباحی بیشتر از چرب و شیرین دنیا لذت ببرند.

وسوسه شیطان اکنون هم هست، با آن که از آن تاریخ و واقعه بی نظیر که جلوه ای از نرد عشق خالق و مخلوق است، قرنها گذشته، اما عاشقان آن راه و شور کربلا و عاشورا، مریدان راه حسین (ع) از گوشه گوشه این زمین لبیک گفتند به ندای یاری خواهانه او و قیام کردند.

اگر در لبنان حزب الله مقابل لشکری از لشکریان شیطان ایستاده و او را زمینگیر کرده است، درسی است از مکتب حسین (ع) که به خوبی آموخته است و اگر اکنون در یمن مردم مظلوم این کشور که عاشقان اهل بیت و اباعبدالله هستند، به شهادت می رسند و با وجود همه رنج هایی که بر آنها می‌رود، عاشورایی ایستادگی می کنند و جان می‌دهند، عشقی است که به عاشورا و کربلا، به علی (ع) و حسین بن علی (ع)دارند و می دانند و باور قلبی و صادق دارند که روزی فرزند اباعبدالله خواهد آمد که دیر هم نیست، و انتقام همه ظلم های ظالمانی چون سعودی، صهیونیست ها و آمریکا را خواهد گرفت.

پس، اکنون زمانه، زمانه ای است بس دشوار برای تمیز میان حق و باطل، فریب نخورید و نخوریم، که مویی است میان این دو برای تفاوت، نزدیک به هم است، آنقدر نزدیک که تشخیص آن بسیار سخت است و گاهی به سوی همان باطل مایل می شویم که جز هلاکت و گمراهی نیست.

جرقه قیام را ایران زده است، لبیک گویان آغاز کرده اند قیام عاشورایی را که با پیروزی همراه است، می رود تا همه گیر شود و دامن جبهه باطل را به آتش بکشد، دست و پا زدنهای دشمنان از سر درماندگی است، درمانده اند از این که نمی دانند مقابل این موج بزرگ قیام که می رود همه گیر شود، چه کنند. فریب وعده های فریبنده شیطان را نخوریم، وعده هایی که محقق هم نمی‌شود. وعده هایی که با پیمان هم، زیر پا می رود.

یقین کنیم که نزدیک است، آنقدر نزدیک که می توان با نسیمی نرم و آرام آن را حس کرد، که به توفانی مبدل خواهد شد و کاخ ستم را فرو خواهد ریخت، حکومتی برپا خواهد ساخت که بی نظیر و بی نقص خواهد بود. تا آن روز باید ایستاد، بدون گلایه و شکایت. مولایمان، سرور و سالارمان نیز همان خواهد کرد که حسین(ع)،‌ او خواهد آمد برای بازگرداندن اسلام و دنیا به راه صحیح. /1360/ج