به اهتمام پژوهشکده باقرالعلوم؛
کتاب "جامعه شناسی راهپیمایی 22 بهمن" منتشر شد
این کتاب باتلاش حجت الاسلام علی جعفری و با مقدمه دکتر حسین کچوئیان به همت انتشارات سوره مهر به زیور طبع آراسته شده است.
به گزارش خبرگزاری رسا، به اهتمام پژوهشکده باقرالعلوم کتاب "جامعه شناسی راهپیمایی ۲۲ بهمن" منشر شد.
یکی از مؤلفه‌های مهم فرهنگ اسلامی ایرانیان درهم تنیدگی همه جانبه اش با نظامات آیینی-شیعی است. این زیرساخت آیینی، فارغ از کارکرد‌های عمومی ایرانیان، همچنین از زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی اصلی تحقق انقلاب اسلامی در ایران به شمار می‌آید، چنان که مناسک خیابانی عاشورایی، که مهمترین و چشمگیرترین آیین فرهنگی کشور است، در جریان تحولات معاصر ایران به بازتولید پدیده راهپیمایی‌های انقلابی و ادامه راهپیمایی‌ها نیز به سقوط حکومت پهلوی و تشکیل حکومت اسلامی انجامید.
راهپیمایی به همان اندازه که علت اجتماعی ایجاد انقلاب در ایران است از علل اصلی بقای انقلاب اسلامی درطول سال‌های بعد از پیروزی نیز محسوب می‌شود. این اَبرآیین، که سالیانه در ترازوی ملی در جمهوری اسلامی ایران برگزار می‌شود، یکی از پدیده‌های اجتماعی مهم و چشمگیر ایران و جهان است.
این کتاب باتلاش حجت الاسلام علی جعفری و با مقدمه دکتر حسین کچوئیان توسط انتشارات سوره مهر به زیور طبع آراسته شده است.
نگارنده این کتاب به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که، در عصر حاضر که در آن از مرگ سیاست سخن گفته می‌شود و این دقیقا به معنای بی میلی و عدم رغبت مردم به درگیری در سیاست‌های رسمی و نهادینه دولتی است، چگونه مردم ایران هر سال در راهپیمایی ۲۲ بهمن، درحمایت از جمهوری اسلامی علی رغم همه شیطنت‌های دشمنان حماسه‌ای می‌آفرینند که جهانیان از درک آن عاجزند.
نویسنده برای پاسخگویی به این سوال در ۶ فصل:
۱- زمینه‌ها و رویکرد‌ها در راهپیمایی پژوهی
۲- جامعه شناسیِ جامعه شناسی ۲۲بهمن
۳- راهپیمایی ۲۲بهمن و تبیین‌های علّی
۴- راهپیمایی ۲۲بهمن و رویکرد‌های پدیدار شناختی
۵- راهپیمایی ۲۲بهمن و تحلیل‌های نمادین و مطالعۀ بازنمایی‌ها
۶- راهپیمایی ۲۲بهمن و مطالعات سیاستگذارانه
پدیده راهپیمایی ۲۲ بهمن را مورد ارزیابی و تحلیل قرار می‌دهد.
برشی از فصل چهارم:
تفاوت‌های «راهپیمایی» و «کارناوال»
برخی از کارشناسان غربی پدیده راهپیمایی ۲۲ بهمن را در قالب یک کارناوال توجیه و تفسیر می‌کنند. وجه اشتراک این دو پدیده در دو مؤلفه است: اول "پیاده روی" است و مؤلفه دوم "ازدحام جمعیت". اما میان دو پدیده «راهپیمایی» و «کارناوال» تفاوت‌های جدی هم وجود دارد.
اولین تفاوت این است که کارناوال‌ها یک ریشه مسیحی- کاتولیکی دارند که بعد‌ها به پروتستان‌ها هم سرایت کرده است. کارناوال‌ها اساسا پدیده‌ای مسیحی است؛ یعنی مسیحیانی که می‌خواستند وارد "ماه روزه" شوند، از آنجا که وارد شدن به چنین ماهی نیازمند تمهید الزاماتی (مثل نخوردن گوشت، تخم مرغ، غذا‌های چرب و ...) بود، قبل از وارد شدن به این محدودیت ها، در خیابان جشن مفصلی برگزار می‌کردند و از آنچه در چله مسیحی و ایام و روزه مسیحی ممنوع بود، مصرف و شادی می‌کردند.
ویژگی اصلی کارناوال‌ها " ضد نظم بودن" آنهاست، کارناوال‌ها نه تنها نظمی ندارند، بلکه مخالف نظم موجودند. طبق نظر باختین به چالش کشیدن نظام اقتصادی، اجتماعی و سیاسی هدف اصلی کارناوال است، این تفاوت عمده‌ای که میان کارناول‌ها با راهپیمایی ۲۲ بهمن وجود دارد. /د ۱۰۱/ش
یکی از مؤلفه‌های مهم فرهنگ اسلامی ایرانیان درهم تنیدگی همه جانبه اش با نظامات آیینی-شیعی است. این زیرساخت آیینی، فارغ از کارکرد‌های عمومی ایرانیان، همچنین از زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی اصلی تحقق انقلاب اسلامی در ایران به شمار می‌آید، چنان که مناسک خیابانی عاشورایی، که مهمترین و چشمگیرترین آیین فرهنگی کشور است، در جریان تحولات معاصر ایران به بازتولید پدیده راهپیمایی‌های انقلابی و ادامه راهپیمایی‌ها نیز به سقوط حکومت پهلوی و تشکیل حکومت اسلامی انجامید.
راهپیمایی به همان اندازه که علت اجتماعی ایجاد انقلاب در ایران است از علل اصلی بقای انقلاب اسلامی درطول سال‌های بعد از پیروزی نیز محسوب می‌شود. این اَبرآیین، که سالیانه در ترازوی ملی در جمهوری اسلامی ایران برگزار می‌شود، یکی از پدیده‌های اجتماعی مهم و چشمگیر ایران و جهان است.
این کتاب باتلاش حجت الاسلام علی جعفری و با مقدمه دکتر حسین کچوئیان توسط انتشارات سوره مهر به زیور طبع آراسته شده است.
نگارنده این کتاب به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که، در عصر حاضر که در آن از مرگ سیاست سخن گفته می‌شود و این دقیقا به معنای بی میلی و عدم رغبت مردم به درگیری در سیاست‌های رسمی و نهادینه دولتی است، چگونه مردم ایران هر سال در راهپیمایی ۲۲ بهمن، درحمایت از جمهوری اسلامی علی رغم همه شیطنت‌های دشمنان حماسه‌ای می‌آفرینند که جهانیان از درک آن عاجزند.
نویسنده برای پاسخگویی به این سوال در ۶ فصل:
۱- زمینه‌ها و رویکرد‌ها در راهپیمایی پژوهی
۲- جامعه شناسیِ جامعه شناسی ۲۲بهمن
۳- راهپیمایی ۲۲بهمن و تبیین‌های علّی
۴- راهپیمایی ۲۲بهمن و رویکرد‌های پدیدار شناختی
۵- راهپیمایی ۲۲بهمن و تحلیل‌های نمادین و مطالعۀ بازنمایی‌ها
۶- راهپیمایی ۲۲بهمن و مطالعات سیاستگذارانه
پدیده راهپیمایی ۲۲ بهمن را مورد ارزیابی و تحلیل قرار می‌دهد.
برشی از فصل چهارم:
تفاوت‌های «راهپیمایی» و «کارناوال»
برخی از کارشناسان غربی پدیده راهپیمایی ۲۲ بهمن را در قالب یک کارناوال توجیه و تفسیر می‌کنند. وجه اشتراک این دو پدیده در دو مؤلفه است: اول "پیاده روی" است و مؤلفه دوم "ازدحام جمعیت". اما میان دو پدیده «راهپیمایی» و «کارناوال» تفاوت‌های جدی هم وجود دارد.
اولین تفاوت این است که کارناوال‌ها یک ریشه مسیحی- کاتولیکی دارند که بعد‌ها به پروتستان‌ها هم سرایت کرده است. کارناوال‌ها اساسا پدیده‌ای مسیحی است؛ یعنی مسیحیانی که می‌خواستند وارد "ماه روزه" شوند، از آنجا که وارد شدن به چنین ماهی نیازمند تمهید الزاماتی (مثل نخوردن گوشت، تخم مرغ، غذا‌های چرب و ...) بود، قبل از وارد شدن به این محدودیت ها، در خیابان جشن مفصلی برگزار می‌کردند و از آنچه در چله مسیحی و ایام و روزه مسیحی ممنوع بود، مصرف و شادی می‌کردند.
ویژگی اصلی کارناوال‌ها " ضد نظم بودن" آنهاست، کارناوال‌ها نه تنها نظمی ندارند، بلکه مخالف نظم موجودند. طبق نظر باختین به چالش کشیدن نظام اقتصادی، اجتماعی و سیاسی هدف اصلی کارناوال است، این تفاوت عمده‌ای که میان کارناول‌ها با راهپیمایی ۲۲ بهمن وجود دارد. /د ۱۰۱/ش
ارسال نظرات