تمسک به قرآن و عترت ملت ها را از خواب غفلت بیدار می کند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله حسین نوری همدانی از مراجع تقلید، ظهر امروز در دیدار جمعی از پرسنل وزارت دفاع، جدایی از قرآن و عترت را موجب غلفت ملت ها دانست و اظهارداشت: دشمن همواره در صدد است که این دو ثقل را از ملت ها دور کند تا بتواند به مقاصد شوم خود برسد.
وی حدیث ثقلین را میزان سنجش توصیف کرد و گفت: بعد از وفات پیامبر(ص) وصیت بسیار مهم ایشان نادیده گرفته شد و جریانی بوجود آمد که می خواستند مردم را در خواب غفلت نگه دارند به همین دلیل بنی امیه و بنی عباس روی کار آمدند.
این مرجع تقلید نتیجه کاخ نشینی، سلطنت طلبی و تجمل گرایی سلاطین و پادشاهان در طول تاریخ را فقر فرهنگی و مالی مردم عنوان کرد و افزود: کشور ما در زمان شاه آنقدر عقب افتاده بود که از پاکستان و بنگلادش پزشک به ایران می آوردند و ما در عرصه های مختلف نیاز به خارجی ها داشتیم.
حضرت آیت الله نوری همدانی یادآور شد: در زمان آیت الله بروجردی عده ای نزد ایشان رفتند و خواستند که الفبای فارسی را به حروف لاتین تغییر دهند، کاری که با ترکیه کردند؛ حتی پیشنهاد دادند که تعطیلی جمعه را به یکشنبه تغییر دهند، حال آن که ایام هفته هرکدام در اسلام خاصیت و آداب خاص خود را دارد.
وی با اشاره به هماهنگی و همکاری استبداد داخلی و استکبار خارجی بر علیه ملت ایران،گفت: آنها مردم را خواب کرده و می خواستند تمام ماهیت دینی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ما را از بین ببرند.
استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه قم بیداری ملت ها را منوط به شناخت دشمنان، عملکرد آنها، عوامل و لوازم بیداری دانست و ادامه داد: بیداری، هوشیاری و استقامت در برابر دشمنان ندای انقلاب اسلامی است که امروز به گوش جهانیان رسیده است.
حضرت آیت الله نوری همدانی امام خمینی(ره) را بیدارگر ملت های آزاده خواند و گفت: امام(ره) با تکیه بر خداوند دنیا را از حالت دو قطبی خارج کرد؛ در زمانی که همه کشورها زیر سیطره شرق و غرب بودند ایشان تحول بزرگی بوجود آورد و اسلام را مطرح کرد چراکه درمان همه دردهای بشر اسلام است.
وی در بخش دیگر سخنان خود به مناسب شهادت امام جواد(ع) اظهار داشت: در روایتی از حضرت آمده است مؤمن نیاز به سه چیز دارد، توفقیق الهی، واعظ درونی و این که نصیحت و سخن حق را قبول کند.
این مرجع تقلید پذیرش سخن حق را یکی از شاخصه های مهم ایمان خواند و گفت: برخی مانند ابوجهل به هیچ وجه حق را نمی پذیرند؛ ابوجهل همان چیزهایی که سلمان و ابوذر می شنیدند را می شنید اما هیچ گاه ایمان نیاورد./928/پ202/ج