واکاوی سیر و سلوک آیت الله قاضی در نماز
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، حجت الاسلام سیدعباس موسوی، استاد حوزه علمیه و صاحب مقاله برگزیده با عنوان «بال پرواز » امروز در کنگره نکوداشت آیت الله سیدعلی‌آقا قاضی در تبریز اظهار داشت: از دیدگاه آیت الله سیدعلی‌آقا قاضی نماز مظهر کامل اظهار عبودیت محسوب می شود.
وی خاطرنشان کرد: نماز تمام بود و نبود آن عارف وارسته به شمار می رفت، چنان‌که مرحوم آیت الله سیداحمد زنجانی در احوال آیت الله قاضی چنین می‌گوید که روزی در محضر ایشان بودم فرمودند؛ دو سه روز است در این فکرم که اگر نگذارند در بهشت نماز بخوانیم، چه بکنیم.
حجت الاسلام موسوی ادامه داد: با بررسی توصیه‌های اخلاقی و عرفانی مرحوم قاضی چنین برداشت می شود که در ادای فرایض از جمله نماز باید از شتاب‌زدگی پرهیز کرد و در عین حال نباید چندان با تأنی باشد که حالت ریا و تظاهر گیرد، نماز باید با خضوع و خشوع همراه بوده و آثار معنوی آن حفظ شود.
این استاد حوزه علمیه افزود: فرزند آیت الله قاضی می نویسد؛ کیفیت نماز آن عارف بالله حتی در سخت‌ترین سال‌های بیماری آخر عمرش تغییر نکرد، وی در سیر و سلوک از تکبیرالاحرام شروع می کند و به سجده می رسد، در آن حال تمام تعلقات را رها می کند و به مرتبه فنای مطلق در عبودیت می رسد.
وی با اشاره به این‌که سجده‌های مرحوم قاضی اقبال کامل باطنی به حضرت معبود و نشان فقر و انکسار و مسکنت بود، گفت: سجده‌های مرحوم قاضی طولانی بوده و زیارت ششم امیر مؤمنان(ع) را بسیار عظیم‌الشأن می دانستند و بر انجام ذکر «یونسیه» در سجده و تسبیحات اربعه بعد از نماز و مراقبه سفارش اکید داشتند.
حجت الاسلام موسوی با بیان این‌که آیت الله قاضی بر نماز اول وقت تأکید داشتند، خاطرنشان کرد: روزی یکی را به محضر آقای قاضی آوردند که آقا راهنمایی‌اش کند، آن عارف بالله فرمودند؛ به این آقا بگویید نماز را اول وقت بخواند، بعد معلوم شد که آن فرد در عبادات وسواس داشته و نماز را تا آخر وقت به تأخیر می انداخت.
این محقق با اشاره به سفارش مرحوم قاضی به اقامه نماز جماعت در مسجد تصریح کرد: مرحوم قاضی می فرمود؛ هیچ چاره و گریزی برای مؤمنان از نماز شب نیست، تعجب از کسی است که می خواهد به کمال دست یابد در حالی که که برای نماز شب قیام نمی کند و ما نشنیدیم احدی بتواند به آن مقامات دست یابد، مگر به وسیله نماز شب./935/پ202/س