به مناسبت انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری؛
ویژه نامه اینترنتی «تا حماسه‌ای دیگر» منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه نامه اینترنتی «تا حماسه‌ای دیگر» به مناسبت انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری در پایگاه اطلاع‌رسانی راسخون منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه نامه اینترنتی «تا حماسه‌ای دیگر» شامل گالری تصاویر، بانک صوت و فیلم، ویژه‌نامه‌های مرتبط و سایر مقالات در پایگاه اینترنتی راسخون منتشر شد.
از جمله مقالات این ویژه‌نامه می‌توان به تحلیلی جامع بر انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم، مهندسی معکوس و گزینه‌های آن برای تغییر در ساختار قدرت ایران، ایده‌ای برای بازگشت یا طرحی برای بازتولید فتنه در انتخابات 92، ارزیابی استراتژیک اصلاح‌طلبان، بازخوانی پیشینه ادعای تقلب انتخابات‌های سه دهه اخیر، نقش شبکه‌های اجتماعی در پیشبرد اهداف انتخاباتی، اهمیت انتخابات شوراها برای اصلاح‌طلبان، اصول رقابت سیاسی و انتخابات و پذیرش الزامات قانونی اشاره کرد.
مهندسی معکوس و گزینه‌های آن برای تغییر در ساختار قدرت ایران
در مقاله‌ای از این ویژه‌نامه آمده است: با روی کار آمدن دولت نهم و کنار گذاشته شدن سیاست انفعال هسته‌ای در قبال غرب، سمت‌وسوی رفتار سیاسی آمریکا و هم‌پیمانان آن به موضوع هسته‌ای ایران دچار تغییرات وضعی و محتوایی پیچیده‌ای شد که بیرونی‌ترین لایه آن را می‌توان در تشدید فشارهای اقتصادی و سیاسی علیه جمهوری اسلامی ایران تفسیر کرد.
نکته حائز اهمیت در تحلیل این کنش سیاسی غرب، تغییر نگرش طرف غربی به ساختار قدرت سیاسی در ایران و تلاش برای اعمال تغییرات مطلوب در آن طی هشت سال گذشته است.
در واکاوی چرایی این مسأله، حدس و گمان‌های فراوانی مطرح شده که قوی‌ترین آن‌ها مبتنی بر این فرض است که تمایل غرب به تداوم مذاکرات با سیاست‌مدارانی است که با بهره‌مندی از توان فشار بر حاکمیت، بتوانند مسیر حل‌وفصل پرونده هسته‌ای ایران را در راستای انتظارات غرب هدایت کنند، اتفاقی که پیش‌تر نیز غربی‌ها آن را تجربه کرده بودند.
مهندسی معکوس ساختار سیاسی در ایران
مهندسی معکوس (Reverse Engineering) به علمی گفته می‌شود که قصد دارد فرآیند کشف اصول تکنولوژیکی یک دستگاه یا یک سیستم را از طریق تجزیه‌وتحلیل ساختار و عملکرد آن به دست آورد، هرچند در اکثر مواقع، موضوع مورد بررسی این علم یک دستگاه مکانیکی، الکتریکی یا یک ماده‌ی بیولوژیکی است، اما این مسأله نتوانسته است مانع از به‌کارگیری آن در حوزه‌های علوم انسانی شود، به طوری که به نظر می‌رسد این علم امروزه در بررسی بسیاری از تحولات جامعه‌شناسی، اقتصادی و حتی سیاسی می‌تواند مؤثر باشد، چرا که بدون داشتن دانش قبلی و تنها با جداسازی اجزا و تجزیه‌وتحلیل شیوه عملکرد آن، می‌تواند یک نمونه جدید از آن را به تناسب انتظارات خود ایجاد کند.
نتیجه مهندسی معکوس
این روزها شواهد خبری فراوانی را می‌توان برای اثبات نظریه »سیاست مهندسی معکوس آمریکا برای تغییر در ساختار قدرت سیاسی ایران» پیدا کرد.
به عنوان مثال، اخبار جسته‌و‌گریخته از مواضع اخیر شکست‌خوردگان رقابت انتخاباتی سال 1388 مبنی بر تعیین پیش‌شرط و منوط کردن صحت و سلامت انتخابات یا تحقق فضای رقابت آزاد در انتخابات، به حضور نامزد سرشناس آنان و تحقق ادعای رأی‌آوری قطعی همان گزینه، حکایت از سناریویی دارد که آمریکا برای مهندسی معکوس نتیجه انتخابات ریاست جمهوری یازدهم در ایران تدارک دیده است، چرا که هم‌زمان با طرح این مطالب در فضای سیاسی کشور، مقامات آمریکا از دور تازه تحریم‌ها علیه ایران در اواخر سال جاری و بهار 1392 پرده برداشته‌اند.
به عبارت دیگر، غرب در تلاش است تا با تلفیق ابزار تحریم و بزرگ‌نمایی مطالبات اپوزیسیون داخلی، مردم ایران را به انتخاب گزینه‌ای سوق دهد که چندان قادر به ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی‌های هسته‌ای غرب نباشد.
بدین ترتیب، آمریکایی‌ها به جای اینکه با دولت‌ها وارد مذاکره شوند، خود این امکان را می‌یابند که تیم مذاکره‌کننده و سطح توقعات آن از مذاکرات را تعیین کنند، یعنی به جای آنکه از طریق مذاکرات هسته‌ای با مقامات سیاسی ایران، تصمیمات خود را به مردم منتقل کنند، از طریق ایجاد شرایط روانی، مردم را به انتخاب گزینه‌ای سوق می‌دهند که تیم مذاکره‌کننده مورد تأیید آن، برای آمریکایی‌ها دردسر زیادی نداشته باشد و حتی اگر لازم شد، برای رسیدن به توافق هسته‌ای با غرب، به کلیت نظام فشار هم وارد کند، رفتاری که غرب انتظار دارد حاکمیت به دلیل رعایت مصالح عمومی کشور، در قبال آن سکوت یا مدارا پیش بگیرد.
در این شرایط، اگر اعتراضی هم در کشور درباره مفاد توافق هسته‌ای شکل بگیرد، دامن نیروهای داخلی و اجزای ساختار قدرت را خواهد گرفت و این یعنی اینکه آمریکا یک گام دیگر به سمت هدف نهایی خود، که همان براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران است، نزدیک‌تر می‌شود.
با این توضیحات، درک ارتباط میان اظهارات ربع پهلوی پس از نشست‌های مرموز در استکهلم، لندن و پاریس، با موضوع انتخابات آزاد و اهداف غرب از مذاکرات هسته‌ای با ایران، چندان سخت و دشوار نیست، اما آنچه باقی می‌ماند نقشی است که برخی چهره‌های داخلی در این بازی سیاسی بر عهده گرفته‌اند، همان‌هایی که طلب انتخابات آزاد می‌کنند، بی‌آنکه نگاهی به اشتراکات نظر خود با غرب در موضوع هسته‌ای کشورمان انداخته یا به محصول رفتار گذشته خود در پیگیری حقوق هسته‌ای مردم نگریسته باشند.
انتخابات؛ منطبق بر شاخص‌های جهان‌شمول یا قانون اساسی
در مقاله دیگری از این ویژه‌نامه می‌خوانیم: در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری سال 92 و افزایش تحرکات تأثیرگذاران فضای سیاسی ایران برای متأثر کردن مثبت یا منفی این رویداد سیاسی مهم، می‌توان شاهد طرح ایده‌ای تحت عنوان«انتخابات آزاد» از سوی طیفی از فعالین سیاسی، اعم از جریان فتنه و دیگر جریان‌های معاند، اصلاح‌طلبان و حتی برخی از اصول‌گرایان بود.
طرح شعار انتخابات آزاد، تداوم«صیانت از آرای» سال 88 است که در ایجاد فتنه در آن مقطع، نقش بسزایی داشت، البته تردید در سلامت انتخابات، در قالب شعار «صیانت از آرا» به مراتب گستره کمتری از تردید در آزادی انتخابات دارد، اولی نظام انتخاباتی، ولی دومی کل نظام سیاسی را هدف می‌گیرد و آن را متهم به انسداد سیاسی و حذف آزادی‌های سیاسی میکند، در هر صورت، رمزگشایی از این شعار و اهداف و نیات مطرح‌کنندگان آن، گامی مهم برای تخفیف آثار آن در فضای سیاسی کشور است.
مفهوم انتخابات آزاد با شاخص‌هایی سنجیده می‌شود که برخی جنبه‌ی نظری دارند و برخی دیگر مدل عملی در جهان شناخته می‌شوند. تعمق بیشتر در مطالبات نهفته در ماورای شعار انتخابات آزاد، که در حال حاضر از سوی عده‌ای از معاندان و مخالفان نظام و برخی فعالین سیاسی مطرح می‌شود، بیانگر این نکته است که این افراد و جریان‌های سیاسی مطالبه‌گر انتخابات آزاد به معنای واقعی آن نیستند، چرا که این معیارها در جمهوری اسلامی به مراتب ناب‌تر از بسیاری از دمکراسی‌های دیگر جلوه‌گر است.
به عنوان نمونه، در کمتر کشوری به اندازه ایران، تنوع و تعدد انتخابات وجود دارد و یا از منظر اعطای آزادی‌های سیاسی، قانون اساسی ایران در شمار قوانین اساسی متعالی قرار دارد و محدودیت‌های اعمال‌شده در مورد برخی معارضان سیاسی هم در چارچوب قانون صورت می‌گیرد.
به عنوان مثال، بازداشت‌شدگان فتنه 88 به سبب احکام دادگاه‌های صالح در زندان به سر می‌برند یا سران فتنه با رأفت نظام و با تخفیف، در شرایط نیمه‌حصر قرار گرفته‌اند که در صورت محاکمه، بایستی مجازات سنگینی را متحمل می‌شدند، بنابراین در زمینه فعالیت‌های سیاسی و حتی عقیدتی در ایران محدودیت‌های خلاف قانون اساسی وجود ندارد.
از این رو، آنچه در ورای شعار انتخابات آزاد نهفته است، بیشتر از آنکه مطالبه سیاسی برای گسترش دمکراسی و آزادی‌های مدنی باشد، «مبارزه‌ی سیاسی» برای به چالش کشیدن نظام جمهوری اسلامی هم‌زمان با فشارهای بین‌المللی است.
البته این شعار گاهی بر زبان برخی اصول‌گرایان و مسؤولان بلندپایه هم جاری شده است که با تحلیل گفتمان ادبیات آن‌ها، به نظر می‌رسد که نوعی غفلت در انتخاب واژگان صورت گرفته و منظور آن‌ها بیشتر نگرانی از چگونگی برگزاری انتخابات است و قصد و غرضی در حد به چالش کشیدن اصل نظام در میان نیست، امید که چنان باشد.
«فتنه 92» به کارگردانی و بازیگری چه کسانی روی صحنه خواهد رفت؟
در این مقاله از ویژه نامه تا حماسه‌ای دیگر چنین آمده است: برای غرب بسیار حیاتی است که بتواند با استفاده از فرصت انتخابات ریاست جمهوری مجددا گزارههای کلیدی فتنه 88 را در ذهن مردم احیا و تثبیت کند، در این زمینه شاید جدی‌ترین نشانه‌ها را باید در انتشار سرمقاله‌ای دانست که در ارگان وابسته به ناتو منتشر شد.
در23دسامبر 2012(3 دی‌ماه سال جاری) «آلون‌بن» در سرمقاله «المانیتور»، در اعترافی زودهنگام، «هدف نهایی غرب» از فشارهای گوناگون بر نظام ایران را زمینه‌سازی برای «آغاز ناآرامی خیابانی» در ایران ذکر کرده و نوشته است: «مشاهده پیشرفت‌های ایران موجب شد برخی در نیروهای دفاعی، پارادایم جدیدی را مطرح کنند که به جای توانایی‌های فیزیکی، بر انگیزه‌های ایران تمرکز میکند، در واقع این پارادایم تصدیق میکند که توسل به نیروی نظامی به تنهایی حاوی پاسخی راضی‌کننده برای چالش ایران نیست. این پارادایم، با اذعان به اینکه اعمال تحریم‌های جامعه بین‌المللی علیه ایران نقطه شروع فشار بر حکومت این کشور است، خواستار تشدید فشار بین‌المللی از طریق تحریم‌های بیشتر در کنار فعالیت‌های مخفی علیه برنامه پرسنل، تأسیسات هسته‌ای و نیز حکومت آیت‌الله‌ها در ایران است، با توجه به احتمال روزافزون وقوع بهار عربی در خیابان‌های تهران، ترکیب فشار اقتصادی و سیاسی می‌تواند آیت‌الله‌ها را به بازنگری در برنامه هسته‌ای متقاعد کند.»
همه اسناد موجود نشان از آن دارد که غربی‌ها نوعی «مدیریت هوشمند» را برای این دور از انتخابات در ایران به کار بسته‌اند و مترصد تعیین شرایط لازم برای رسیدن به جمع‌بندی آخر خود در این باره‌اند، بی‌شک مدیریت هوشمند در این راهبرد کاملاً اقتضائی بوده و بر اساس شرایط داخلی محیط هدف، کنشگر را به تصمیم می‌رساند، غربی‌ها فضای داخلی ایران را در ماه‌های منتهی به انتخابات بسیار پُرالتهاب و تحولات آن را غیرقابل پیش‌بینی ارزیابی می‌کنند، در عین حال این نکته قطعی است که هدف کلان غرب سوق دادن کشور به سمت فضایی است که هر چه بیشتر به فضای سال 88 شبیه باشد.
با این تفاوت که آسیب‌های فتنه 88 در راهبرد اخیر غرب ترمیم شده است، به شکلی که حاصل همه پروژه‌های علیه ایران در نقطه انتخابات به پیروزی سناریوی غرب منتهی شود، سناریویی که باید آن را ترکیبی از انواع گزینه‌ها و مدل‌های موجود دانست که شاه‌کلید آن «بستر انتخابات» است.
این اما همه ماجرا نیست، تصویر واضح‌تری از سناریوی غرب برای انتخابات 92 ایران را باید در مصاحبه «نوام چامسکی» با شبکه سلطنتی بی‌بی‌سی فارسی جست‌وجو کرد، با تدقیق در گفته‌های این استراتژیست آمریکایی می‌توان از برنامه‌ی سازمان‌های جاسوسی غرب برای فتنه‌انگیزی در انتخابات ریاست جمهوری 92 پرده برداشت.
سؤالات جهت‌دار بی‌بی‌سی از چامسکی درباره جریان فتنه، آن هم چند ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری در سال 92، به خوبی از برنامه‌ی بازوی جنگ روانی MI6 علیه نظام اسلامی خبر می‌دهد.
نوام چامسکی ـ‌که به فیلسوف آنارشیست (هرج‌ومرج‌طلب) معروف است، در جواب خبرنگار بی‌بی‌سی، ضمن فاش ساختن برنامه سازمان جاسوسی سیا برای تنفس مصنوعی به پیکر بی‌جان فتنه، می‌گوید:«درباره ایران من از جزئیات اطلاع ندارم، اما شک دارم که جنبش سبز کاملا خاموش شده باشد، فکر می‌کنم اگر عمیق‌تر نگاه کنیم، می‌بینیم که مردم هنوز دارند تلاش می‌کنند، فکر می‌کنم که بتوانند راه‌های جدیدی برای ادامه این جنبش پیدا کنند.»
روزنامه انگلیسی «فایننشال تایمز» نیز در سرمقاله‌ی منتشرشده در 28 دسامبر(8 دی1391) به صراحت اعلام می‌دارد که امید غرب به انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران است، این روزنامه می‌نویسد:«یک موضوع حائز اهمیت برای ایران و هم از جهاتی حائز اهمیت برای آمریکا، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایران در ماه ژوئن سال آینده است که نتیجه آن کاملاً غیرقابل پیش‌بینی است، به ویژه اگر اپوزیسیون بتواند سازمان‌دهی مؤثری برای انتخابات داشته باشد، نتیجه هر چه باشد، احتمال بروز اعتراضات و خیزش‌های مردمی، نظیر اتفاقی که در انتخابات سال 2009 روی داد، می‌رود».
دیوید کوهن، معاون امور مبارزه با جرایم مالی و تروریسم وزارت خزانه‌داری آمریکا، هم هدف غرب از تحریم‌ها را«تغییر محاسبات سیاسی ایران» عنوان کرده و گفته است:»هدف ما این نیست که تولید ناخالص داخلی آن‌ها(ایران) را تحت تأثیر قرار دهیم، بلکه هدف، تحت تأثیر قرار دادن محاسبات سیاسی آن‌هاست».
غرب به این جمع‌بندی رسیده که برای وادار کردن ایران به عقب‌نشینی، تحریم‌ها بسیار مؤثرتر از جنگ سخت است، در این راستا، کوهن می‌گوید اعمال تحریم علیه ایران یک استراتژی«خیلی بهتر از جنگ است».
پال هیرشسان، سخنگوی وزارت خارجه اسرائیل، نیز علی‌رغم تمایل بسیار این رژیم جعلی برای حمله‌ی نظامی، از جمع‌بندی این رژیم در ناکارآمدی برخورد نظامی با ایران پرده برداشته و اذعان کرده است:»اگر بخواهیم از جنگ و درگیری نظامی پرهیز کنیم، تحریم‌های اقتصادی سنگین‌تری باید اعمال شود».
در این زمینه شاید گفت‌وگوی تخصصی «مارک کاتز»، استاد علوم سیاسی و نظامی دانشگاه «جورج ماسان» آمریکا، با شبکه CNN در زمره اسناد کلیدی باشد که ناظر بر سناریونویسی غرب برای انتخابات آتی ایران قابل ارزیابی است.
وی در این گفت‌وگو به تحلیل «سه بحران» در سال 2013 می‌پردازد که به زعم وی، جمهوری اسلامی درگیر آن‌ها خواهد شد، وی مدعی است این بحرانها به حدی جدی هستند که ایران را تحت تأثیر قرار خواهند داد.
او سپس بحرانها را این گونه بیان می‌دارد:
1. اغتشاش عمومی بعد از انتخابات.
2. مسائلی که درباره جایگاه رهبری رخ می‌دهد.
3. مسائل هسته‌ای ایران و احتمال حمله نظامی آمریکا و اسرائیل.
پیشگویی‌های کاتز به همین جا ختم نمی‌شود، وی با ارائه الگویی از اعتراضات کشورهای منطقه، پیاده‌سازی همان سبک از اعتراضات را در ایران پیش‌بینی میکند:«سقوط رهبران طولانی‌مدت در مصر، تونس، لیبی، یمن و احتمالاً سوریه در اواسط سال 2013 الگوهایی جهت دستیابی به آنچه آشوب‌های عمومی می‌خواستند فراهم کرد، مردم ایران تلاش‌های محسوس‌تری را در واکنش بر نتیجه غیرقانونی بودن انتخابات ریاست جمهوری در سال 2013 شروع خواهند کرد، درست مانند اتفاقی که در سال 2009 رخ داد».
ایجاد بحران«مشروعیت» در ایران مسأله‌ای است که استاد علوم سیاسی دانشگاه ماسان آمریکا، در زمره اهداف راهبردی غرب در سال 92، به آن اشاره کرده و به صراحت از دولت‌های غربی خواسته است که این فرصت را جدی تلقی کنند.
«مسأله اصلی درباره این بحرانها تأثیری است که هر کدام از آن‌ها می‌تواند بر روی قدرت و ثبات رژیم جمهوری اسلامی بگذارد، آشوب‌های سیاسی داخلی، که در نتیجه واکنش منفی مردم به نتیجه انتخابات قریب‌الوقوع ریاست جمهوری ایجاد می‌شود، می‌تواند به طور جدی مشروعیت رژیم انقلاب اسلامی را مشخص کند و حتی منجر به سقوط این رژیم شود، البته اگر روندی شبیه به آشوب‌های موفق بهار عربی پدیدار شود، همچنین واکنش منفی مردم به رهبری می‌تواند مشروعیت این رژیم را مشخص کند.
دولت‌های غربی و به ویژه ایالات متحده آمریکا، که نگرانی اصلی‌اش ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای است، با دقت بررسی می‌کنند که چگونه سیاست‌هایشان روی بحران مشروعیت رژیم جمهوری اسلامی، که در سال 2013 با آن روبه‌رو می‌شود، تأثیر خواهد گذاشت.
بررسی راهبردهای حامیان «انتخابات آزاد، مهندسی انتخابات»
در این مقاله می خوانیم: «انتخابات آزاد» کلیدواژه اصلی خط خبری رسانه‌های معارض از مهرماه سال گذشته بدین سو بوده است، مقصود جریان معارض از اصطلاحِ تشکیک‌برانگیز انتخابات آزاد، به طور کلی شامل ردصلاحیت‌ها از سوی شورای نگهبان، مهندسی رأی مردم از طریق سیستم دولتی، تخلفات انتخاباتی و مواردی دیگر است که نهادهای نظارتی و به ویژه روند تأیید صلاحیت‌ها را در کانون هجمه تبلیغاتی این ایده قرار داده است.
جریان فتنه با طرح شعار انتخابات آزاد و پیوند زدن آن با مهندسی انتخابات در صدد القای دوگانه‌ای هستند که گویای این مطلب است که اگر انتخابات آزاد نباشد، لاجرم فرمایشی و مهندسی‌شده است.
به همین منظور، عبارت «انتخابات آزاد» و «مهندسی انتخابات» کلیدواژه‌های دوقطبی بودند که بیشترین مانور تبلیغاتی را به خود اختصاص داده‌اند و فضای رسانه‌ای و سیاسی جریان فتنه را تغذیه و اشباع کرده‌اند، موضوعی که حتی با عتاب رهبر معظم انقلاب در جمع مردم قم، مبنی بر واضح بودن آزادی انتخابات در جمهوری اسلامی، از دستور کار جریان فتنه خارج نشد و تاکنون از سوی فتنه‌گران امتداد یافته است.
هاشمی رفسنجانی، به عنوان بازیگردان اصلی ایده فتنه‌انگیز انتخابات آزاد و عناصر شاخص جریان اصلاحات فتنه، چهره‌ها و لایه‌های سیاسی و اجتماعی طرح دوقطبی انتخابات آزاد و مهندسی انتخابات را تشکیل می‌دهند.
تأکید بر واژه انتخابات آزاد، در دیدارها و اظهارات هاشمی بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده است، به عنوان نمونه، هاشمی در دیدار جمعی از اعضای انجمن اسلامی ادوار دانشگاه‌های تهران و تبریز بر برگزاری انتخابات آزاد تأکید کرده و اظهار داشته است:«اولین قدم در بازگشت تعادل به جامعه، برگزاری انتخابات آزاد، شفاف و قانونی است، با تحقق این امر همه نیروهای سیاسی فعال و مردم به نتیجه بیرون‌آمده از صندوق‌ها تمکین کرده و با همکاری و یاری‌رسانی به دولت، مشکلات و معضلات کشور به یاری خداوند برطرف خواهد شد».
سید محمد خاتمی نیز از این مانور تبلیغاتی بی‌نصیب نبوده و در جای‌جای اظهارات و دیدارهای خود، به ویژه از مهرماه بدین سو، بر این واژه تأکید کرده است، به عنوان مثال، پیام وی در 16 آذر 91 خطاب به انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی مملو از لزوم و چندوچون انتخابات آزاد است،«بازگشت به موازین مورد خواست ملت ما، که در انقلاب ما تجلی داشت، به ویژه انتخابات آزاد، فراگیر و سالم در کشور ماست و این یعنی رعایت حق و حرمت مردم که صاحب اصلی کشور مردم و مملکت‌اند و حاکمیت عقلانیت و اعتدال که همه این‌ها از مسیر انتخابات آزاد، به گونه‌ای که همه گروه‌ها و تشکل‌ها و همه پایبندان به اصل عمل در چارچوب قانون اساسی در آن بتوانند حضور داشته باشند، تحقق پیدا میکند».
حسن روحانی، یکی دیگر از کاندیداهای دولت وحدت ملی همچون سران فتنه بر انتخابات آزاد تأکید کرده و اظهار داشته است:«انتخابات 92 فرصتی برای برگزاری انتخابات آزاد با حضور حداکثری همه جناح‌ها، گروه‌های سیاسی و مردم است».
«رضا پهلوی»، پسر محمدرضای معدوم، از دیگر پرچمداران علم انتخابات آزاد است، وی در این زمینه می‌گوید:«برای دستیابی به حکومت صندوق رأی و حاکمیت پایدار مردم بر مردم در ایران، در چارچوب برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه بر اساس معیارهای بین‌المللی، از پا نخواهیم نشست، ما باید با خرد جمعی خطر جنگ را از بین ببریم و از دنیا و سازمان‌های حقوق بشری دنیا بخواهیم که ما را در انجام خواست برگزاری یک انتخابات آزاد کمک کنند».
همگام با ربع پهلوی، فتنه‌گران خارجنشین نیز بارها بر طبل انتخابات آزاد کوبیده‌اند، روزنامهها و رسانه‌های وابسته به جریان اصلاحطلب نیز همگام با چهره‌های خود در صدد شبههافکنی بودهاند، روزنامه اعتماد در گفتوگویی با «محمدرضا خاتمی»، دبیرکل حزب منحلشده مشارکت، از قول وی درباره حضور یا عدم حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات آینده نوشت:«اصلاح‌طلبان زمانی میآیند که انتخابات آزاد باشد، هدف برگزاری انتخابات آزاد است، برگزاری انتخابات آزاد یعنی اعلام عملی تغییر سیاستها و یعنی همه چیز و همه کس در چارچوب قانون».
سناریوهای مطلوب جریان فتنه از پیگیری ایده انتخابات آزاد
در این مقاله از ویژه نامه تا حماسه‌ای دیگر آمده است: با وجود اینکه کمتر از یک‌ماه تا انتخابات باقی مانده است، اصلاح‌طلبان هنوز نتوانسته‌اند بر کاندیدای واحدی به اجماع برسند، اما به نظر می‌رسد هدف اولیه جریان معارض از طرح موضوع انتخابات آزاد، زمینه‌سازی در جهت باز کردن راهی برای تأیید صلاحیت عناصر سرشناس و رأی‌آورتر فتنه، از جمله هاشمی یا خاتمی و اطمینان کامل از این تأییدصلاحیت است.
از این رو اصلاح‌طلبان درجه چندمی همچون حسن روحانی، عارف و شریعتمداری که احتمال تأییدصلاحیت آن‌ها تا حد زیادی وجود دارد و نیز گزینه‌هایی چون موسوی و کروبی، با توجه به تقابل آشکاری که در فتنه 88 با نظام داشتند و رویکرد صریح‌تر نظام در قبال آن‌ها و همچنین نفرت بیشتر عمومی نسبت به ایشان، اهداف بعیدتری برای طرح کلیدواژه انتخابات آزاد به شمار می‌روند.
برگزاری دیدارهای متعدد انتخاباتی، از جمله نشست انتخاباتی پرحاشیه هاشمی با خبرنگاران همسو با فتنه نیز مصداقی از اراده این جریان بر این موضوع است که آن‌ها نگران تأیید صلاحیت رهبران پشت‌‌پرده این جریان و نه امثال موسوی و کروبی هستند و با طرح این ایده تلاش می‌کنند با فشار بر نظام، از تأیید صلاحیت این طیف از سران فتنه 88 اطمینان حاصل کنند.
از سویی، سناریوی تشکیک در سلامت انتخابات با رمز «انتخابات آزاد» در یک شبیه‌سازی با همین سناریو در انتخابات 88 با رمز «تقلب»، نشان از برنامه‌ریزی و عزم جریان معارض برای ورود به مرحله پس از تأیید صلاحیت‌ها و ایجاد زمینه‌های یک انقلاب انتخاباتی با تجربه‌گیری از نقاط ضعف و علل شکست این جریان در انتخابات گذشته دارد، سرمایه‌گذاری بر اعتراضات شهرهای کوچک، علاوه بر به میدان آوردن طبقه متوسط در کلان‌شهرها، تأکید بر ورود عملی و جدی‌تر بیگانگان در مسائل کشور(به ویژه با ایده نظارت بین‌المللی بر انتخابات و تشدید تحریم‌ها)، هم‌افزایی شکاف‌ها و گسل‌های اجتماعی و تبدیل فضای انتخاباتی از رقابت مدیریتی و «درون نظام» به رقابت هویتی و «برون نظام» از دیگر سناریوهایی است که جریان معارض برای دستیابی به آن تلاش میکند تا بدین طریق انتخابات 92 را به صحنه اعتراض و فتنه‌ای فراگیر در سطح کشور تبدیل کند.
روشن است تأکید بر آرامش سیاسی و برگزاری انتخابات در فضایی آرام و در عین حال پرشور و بانشاط، با رعایت اخلاق سیاسی و تقوای جمعی، مهم‌ترین راهبردی است که می‌تواند ایده‌های فتنه‌انگیزانه داخلی و خارجی را با فضل خداوند نقش بر آب سازد.
ویژه نامه اینترنتی «تا حماسه‌ای دیگر» به مناسبت انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری در پایگاه اطلاع‌رسانی راسخون منتشر شده است و علاقمندان به مشاهده و استفاده از این ویژه‌نامه می‌توانند به نشانی اینترنتی www.rasekhoon.net مراجعه کنند./907/ت302/پ
ارسال نظرات