دعا برای دیگران در حقّ دعا کننده مستجاب است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجتالاسلام مرتضی خاکسار، محقق و پژوهشگر مباحث دینی، در برنامه شبستان که از رادیو معارف پخش میشد، به تبیین بحث آثار مناجات شبانه پرداخت و گفت: وقتی انسان در دل شب، به مناجات با پروردگار میپردازد، خداوند متعال، کریمتر از آن است که گناهان چنین بندهای را نبخشد.
وی ادامه داد: خداوند فرموده است «اُدْعُونِی اَسْتَجِبْ لَکُمْ؛ یعنی مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم» از طرفی دیگر، دعا کردن برای دیگران، سبب استجابت دعای خود انسان نیز میشود.
وی بیان کرد: در نماز شب، دعا برای چهل مومن مستحب است، حال، وقتی بنده دستش را برای دعا کردن برای مومن یا مومنهای، آن هم در دل شب، به سوی پروردگار دراز میکند، خداوند میفرماید «وَ لَکَ مِثْلُ ذَلِکَ: این دعایی که برای دیگران خواستهای، برای تو نیز هست»
حجتالاسلام خاکسار افزود: وقتی انسان هر دعایی در حق مومن یا مومنهای میکند، از اوّل خلقت تا آخر آن، انسانی پیدا میشود تا برای او دعا کند؛ در روایت دیگری آمده است که وقتی یک انسان مؤمن برای مؤمن دیگری دعا میکند، خداوند فرشتهای خلق میکند تا برای او دعا کند؛ پس دعایی که برای دیگران میکنیم، برای خودمان نیز اثرگذار است.
وی خاطرنشان کرد: در بعضی روایات آمده است که ائمّه معصومین(ع) برای خودشان دعا نمیکردند، بلکه دعای آنها تنها در حقّ دیگران بوده است.
این کارشناس حوزوی ابراز کرد: در یکی از روایات معروف، از امام حسین(ع) نقل شده است که فرمودند «دیدم مادرم فاطمه(س) را که شب جمعه در محراب عبادت، تا سفیدی صبح، نماز خواند و برای مؤمنان و مؤمنات دعا میکرد؛ به طوری که نام تکتک مؤمنان را به زبان میآورد و برای آنها دعا میکرد، در حالی که هیچ دعایی برای خود نکرد».
وی افزود: در ادامه روایت، اینگونه آمده است «از او پرسیدم مادر! چرا همانند دیگران، برای خودتان دعا نمیکنید؟ مادرم جواب داد: فرزندم! اوّل همسایه، بعد داخل خانه» بنابراین، اهلبیت پیامبر(ص) در دعا کردن، دیگران را مقدّم میدانستند، در حالی که در بین ما انسانها فرهنگ غلطی جا افتاده است که اوّل خودمان، بعد دیگران، در حالیکه این در فرهنگ اسلام، نادرست است.
این محقّق و پژوهشگر مباحث دینی در پایان گفت: حضرت زهرا(س) آثار دعا بر دیگران را خوب میداند و به ما آموخته است که وقتی برای دیگران دعا کنیم، برای خودمان نیز دعا کردهایم./9194/پ202/ی