رفتارشناسی سیاسی ایران در مواجهه با دیگر مذاهب

به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، پس از تمدید حکم بازداشت شیخ علی سلمان دبیرکل جمعیت اسلامی الوفاق بحرین، مرضیه افخم سخنگوی وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی ایران این اقدام رژیم آل خلیفه را محکوم کرد.

سردار حسین سلامی نیز در حمایت از جریان انصار الله یمن گفت: «انصارالله نسخه مشابه حزب الله در یک منطقه استراتژیک است». تعامل و همکاری ایران و حزب الله لبنان در تحولات منطقه و نزدیکی روابط تهران ـ بغداد به عنوان مهم‌ترین ادله رسانه های غربی- عربی مبنی بر سیاست خارجی شیعه‌گرای جمهوری اسلامی در منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا مورد تأکید قرار می‌گیرد.

از سوی دیگر قدرت‌های فرامنطقه‌ای تلاش می‌کنند با پررنگ سازی گفتمان‌های دو قطبی شیعی- سنی، ایران را به شیعی‌گرایی در سیاست خارجی متهم کنند.

در اینکه مدل جمهوری اسلامی به عنوان یک نظام دینی بر آمده از جامعه‌ای شیعی است، تردید وجود ندارد اما این ادعا که ایران در پی شیعه نمودن ملت‌های منطقه و مقابله با اهل سنت و دیگر ادیان الهی جای سؤال و تأمل است. اقدامات سی و شش ساله تهران در حوزه‌های داخلی و خارجی از الگویی ویژه در خصوص «سیاست‌های مذهبی جمهوری اسلامی» خبر می‌دهد.

سیاست انصاف و عدالت با سایر ادیان

جمهوری اسلامی از ابتدای پیروزی انقلاب تلاش کرده تا ایرانیان غیر مسلمان در سایه حکومت دینی با امنیت و آسایش زندگی کنند. به فرموده مقام معظم رهبری «در دوران اسلامی و جمهوری اسلامی، تعرّض به غیر مسلمان از سوی مسلمان‌ها هیچ سابقه‌ای ندارد. همان جوان حزب‌اللّهی تند و داغ هم هرگز به خودش اجازه نمی‌دهد که به یک غیر مسلمانی تهاجم و حمله بکند و مانند اینها».

ایشان با اشاره به عدم آزادی و امنیت جانی مسلمان در کشورهای اروپایی و آمریکا، ریشه این رویکرد جمهوری اسلامی را آموزه های اسلامی دانسته‌اند و می‌فرمایند: «ما از اسلام آموخته‌ایم که باید با پیروان ادیان دیگر با انصاف و عدالت برخورد کرد؛ این حکم اسلام به ما است».

مبارزه با فرق مذهبی دست‌ساخت و جعلی

هر چند جمهوری اسلامی فضای امن و آرامی را برای پیروان ادیان الهی فراهم آورده اما سیاست مذهبی کشورمان در خصوص ادیان و به عبارت بهتر فرقه‌های جدیدالظهور شکل دیگری دارد. از آنجایی که این فرق جعلی بدون توجه به فلسفه ادیان الهی، تنها به منظور پیشبرد اهداف سیاسی امنیتی دولت­ های غربی به وجود آمده‌اند، در نگاه جمهوری اسلامی اساساً یک جریان دینی به شمار نمی‌روند. فرقه ضاله بهائیت که نطفه نامشروع آن حاصل همکاری سرویس‌های امنیتی انگلیسی- صهیونیستی است سال‌هاست تلاش دارد تا در چهره یک جریان مذهبی اقدامات خود را در ایران توسعه دهد. اما جمهوری اسلامی بدون هیچ گونه مماشات و پنهان‌کاری، بنیان بهائیت را مورد سؤال قرار داده و با اقدامات امنیتی فرهنگی در داخل کشور مقابله می‌کنند.

تأکید بر گفتمان وحدت

محور اصلی سیاست داخلی و خارجی جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک دولت شیعی در قبال مذاهب چهارگانه اهل سنت، تاکید بر گفتمان وحدت‌گرایی است. رهبر انقلاب اسلامی که پیشتر نیز فتوای «حرمت اهانت به بزرگان اهل سنت» را اعلان کرده بودند، ریشه بسیاری از مشکلات را جامعه اسلامی را تفرق و چند دستگی می‌دانند.

ایشان با اشاره به ثمرات گفتمان وحدت می‌فرمایند: «ما مسلمان‌ها خیلی از هم دور شدیم؛ سیاست‌ها در این زمینه، تلاش متأسّفانه موفّقی انجام دادند که مسلمان‌ها را، دل‌های گروه‌های مسلم را از یکدیگر جدا کنند. امروز به وحدت احتیاج داریم... اگر ما با هم باشیم، کشورهای اسلامی، ملّت‌های مسلمان سنّی و شیعه و فِرق مختلف تسنّن و تشیّع با یکدیگر دل‌هایشان صاف باشد، نسبت به یکدیگر سوءظن نداشته باشند، سوءنیّت نداشته باشند، به یکدیگر اهانت نکنند، ببینید در دنیا چه اتفاقی خواهد افتاد؛ چه عزّتی برای اسلام درست خواهد شد! وحدت؛ وحدت».

همانطور که گفته شده این وحدت­گرایی با مذاهب اصلی اهل سنت بوده و تفکرات وهابی را که حتی مورد قبول اهل سنت نیست در بر نمی‌گیرد. از این رو است که نمی‌توان انتظار داشت که ایران بدعتی به نام وهابیت را در دایره وحدت‌طلبی خود ببیند.

حمایت از همه جریان‌های معارض رژیم صهیونیستی

به دلیل آنکه رژیم اسرائیل به عنوان رژیم جعلی، سفاک و ظالم در تعارض آشکار با ارزش­های انقلاب اسلامی است، دولت و ملت ایران رژیم صهیونیستی را غده‌ای سرطانی منطقه می‌دانند و برای نابودی آن از هیچ تلاشی فروگذاری نمی‌کنند. از این رو هر گروه یا جریانی چه شیعه و چه سنی، مسلمان و یا غیر مسلمان در مقابل این رژیم ایستادگی کرده و با آن بجنگد از حمایت بهره‌مند خواهد شد. تهران در این مبارزه به دور از تعصبات مذهبی برخی دولت‌های منطقه، از گروه‌های سنی مذهب همچون حماس و جهاد اسلامی بشدت حمایت کرده است؛ مسأله‌ای که این روزها به عنوان محور مقاومت شهرت دو چندان یافته است.

کنترل و مهار گروه‌های شیعه لندنی

نکته جالب توجه در سیاست مذهبی حکومت شیعی ایران، کنترل و مهار گروه‌ها و جریانات شیعی تفرقه افکن و افراطی است که به عنوان «شیعه لندنی» شهرت پیدا کرده‌اند. این گروه که خبرهایی از ارتباط غیر مستقیم آنها با سرویس‌های امنیتی فرا منطقه‌ای نیز منتشر شده، بدون توجه به ضرورت وحدت در مواجه با جبهه کفر، تنها در صدد ایجاد نفرت‌های مذهبی و اختلافات دینی هستند. جمهوری اسلامی در چارچوب راهبرد کلان خود نمی‌تواند نسبت به این گروه‌های حاشیه‌ای بی تفاوت باشد بلکه بر خود فرض می‌داند تا تأثیرات مخرب این عناصر را با صرف هزینه‌های مادی و معنوی تا حدی مهار کند.

تقویت تمام گروه‌های مذهبی مخالف نظام سلطه

یکی دیگر از مواردی که جمهوری اسلامی اجازه نمی‌دهد تا خط‌کشی‌های مذهبی مانع حمایتش از جریان‌های دینی و مذهبی دیگر شود، نقطه‌ای که یک گروه مسلمان یا غیر مسلمان، شیعی و یا سنی در مقابل نظام سلطه قد علم می‌کند. تجربه سه دهه گذشته نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی با توجه به جهت‌گیری کلی خود در این زمینه از گروه‌های غیر شیعی و حتی غیر اسلامی مخالف نظام سلطه حمایت شایانی کرده است.

نتیجه‌گیری

هر چند جمهوری اسلامی ایران به اصول حقه مذهب شیعه باور و اعتقاد دارد و به همین علت نظام سیاسی- فرهنگی خود را در چارچوب آن طرح‌ریزی و پیگیری کرده است اما عملکردهای گذشته به خوبی گویای آنست که جهت‌گیری مذهبی در ایران فراتر از تعصبات و جمود فکری است. به نظر دیدبان در واقع رهبران انقلاب اسلامی مبتنی بر اسلام ناب محمدی(ص) فضای امنیت و آسایش را برای تمام پیروان ادیان و مذاهب الهی فراهم کرده‌اند.

حضرت امام خمینی و مقام معظم رهبری با دیدی فراتر از تعصبات مذهبی، میدان منازعه را نه اختلافات مذهبی میان شیعه و سنی بلکه میان دو جبهه مستضعفین و مستکبرین می‌بینند. شاید به همین علت بود که مقام معظم رهبری فرمودند: «کمکی که جمهوری اسلامی به برادران خود در دنیای اسلام تا امروز کرده است، اغلب کمکی بوده است که به برادران اهل سنّت کرده است». حالا سوال اینجاست که رسانه‌های غربی عربی با کدام ادله سیاست دولت ایران را شیعی‌گرا و بی‌توجه به حقوق اقلیت‌ها می‌خوانند./907/د101/ح

منبع: دیدبان