احیای جهاد نیاز امروز در مواجهه با دنیای اقتصاد و سیاست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، رهبر معظم انقلاب در سخنان اخیرشان معیشت مردم را یکی از دغدغه های بزرگ خود و تنها راه حل بهبود آن را توجه عملی به اقتصاد مقاومتی دانسته اند. اتکاء به توان داخلی بسیاری از کشورهای دنیا از جمله هند را به کشور توسعه یافته تبدیل کرده است. حال با کمی تأمل و داشتن تجربه شکست خورده برجام زمینه های خوبی برای به کارگیری تمام ابزارها جهت اجرای عملی اقتصاد مقاومتی فراهم گردیده که با همت مضاعف، هم زبانی، همدلی و روحیه انقلابی میسر خواهد شد.

در تبیین این موارد، بخشی از کتاب«الزامات فرهنگی پیشرفت» با عنوان «رویکرد جهادی در پیشرفت اقتصادی» (الزامات حرکت عظیم اقتصادی، تبیین معانی جهاد و جهاد اقتصادی) را در ذیل آورده است که به خوانندگان رسا تقدیم می‌شود.

الزامات حرکت عظیم اقتصادی

اگر ما بخواهیم حرکت عظیم اقتصادی در کشور در سال 90 انجام بگیرد، یک الزاماتی دارد، این الزامات را هم من فهرست وار عرض بکنم.

اولا روحیه جهادی لازم است. ملت ما از اول انقلاب تا امروز در هر جایی که با روحیه جهادی وارد میدان شده، پیش رفته؛ این را ما در دفاع مقدس دیدیم، در حرکت علمی داریم مشاهده می‌کنیم. اگر ما در بخش‌های گوناگون، روحیه جهادی داشته باشیم؛ یعنی کار را برای خدا، با جدیت و به صورت خستگی ناپذیر انجام دهیم ـ نه فقط به عنوان استقاط تکلیف ـ بلاشک این حرکت پیش خواهد رفت.

دوم، استحکام معنویت و روح ایمان و تدین جامعه است. عزیزان من! این را همه بدانند؛ تدین جامعه تدین جوانان ما، در امور دنیایی هم به ملت و هم به جامعه کمک می‌کند. خیال نکنند که متدین شدن جوانان، اثرش فقط در روزهای اعتکاف در مساجد یا در شبهای جمعه در دعای کمیل است. اگر یک ملت جوانانش متدین باشند، از هرزگی دور خواهند شد؛ از اعتیاد دور خواهند شد؛ از چیزهایی که جوان را زمینگیر می کند، دور خواهند شد؛ استعداد آنها به کار می افتد، کار می‌کنند، تلاش می کنند؛ در زمینه علم، در زمینه فعالیت های اجتماعی، در زمینه فعالیت های سیاسی، کشور پیشرفت می کند. در اقتصاد هم همین جور است. روحیه معنویت و تدین نقش بسیار مهمی دارد.

تبیین معانی جهاد و جهاد اقتصادی

جهاد اقتصادی، صرفاً تلاش اقتصادی نیست. جهاد یک بارِ معنائی ویژه‌ای دارد. هر تلاشی را نمی‌شود گفت جهاد. در جهاد، حضور و رویاروئی با دشمن، مفروض است. انسان یک تلاشی میکند، دشمنی در مقابل او نیست؛ این جهاد نیست. اما یک وقت شما میخواهید یک تلاشی را انجام دهید، که بخصوص یک دشمنی سینه به سینه‌ی شما ایستاده است؛ این میشود جهاد. ممکن است یک وقت این جهاد به شکل قتال باشد، ممکن است جهاد مالی باشد، ممکن است جهاد علمی باشد، ممکن است جهاد فنی باشد؛ همه‌ی اینها جهاد است؛ انواع و اقسام جهاد و مبارزه است. اگر بخواهیم در ادبیاتِ امروز ما برای «جهاد» معادلی پیدا کنیم، می‌شود «مبارزه». جهاد اقتصادی، یعنی مبارزه‌ی اقتصادی.

ایجاد فرهنگ کار و تلاش للَّه. شما حتّی سر یک کلاس، یک معلم هم که باشید، میتوانید در این جهاد اقتصادی سهیم باشید؛ این فرهنگ را به این جوان، به این نیروی انسانىِ فردا تعلیم میدهید؛ این میشود جهاد اقتصادی. در هر بخشی که باشید، می توانید در این جهاد سهیم باشید.

یکی از الزامات جهاد اقتصادی شناخت دقیق دشمن است

جبهه‌ی مقابل را باید شناخت، ابزار و سلاح او را باید شناخت و ضد آن سلاح را باید آماده کرد؛ این جهاد اقتصادی میخواهد. جهاد یعنی چه؟ هر تحرکی اسمش جهاد نیست. تحرکی با خصوصیاتی اسمش جهاد است. یکی از خصوصیات این تحرک که اسمش جهاد است، این است که انسان بداند این در مقابل دشمن است؛ یعنی بداند در مقابل یک حرکتِ خصمانه و غرض‌آلودی است که دارد انجام میگیرد. حرکتی که در مقابل یک چنین جهتگیری خصمانه وجود دارد، یکی از شرائط اصلی جهاد است.

 جهت دومی که در مفهوم جهاد حتماً بایستی ملاحظه بشود، استمرار و همه‌جانبگی است، هوشمندانه بودن است، مخلصانه بودن است. اینجور تحرکی اسمش جهاد است. بنابراین جهاد اقتصادی یعنی حرکت مستمرِ همه‌جانبه‌ی هدفدارِ ملت ایران با نیت خنثیکردن و عقیم کردن تلاش خصم‌آلود و غرض‌آلود دشمن.

بدون جهاد در مقابل گرگ بی دست و پایان بیابان هم نمی شود ایستاد چه برسد به گرگ های بسیار خطرناک دنیای سیاست

عزیزان من بعضی کسان از اسم جهاد میرمند! خیال می‌کنند که تأسیس یک کشور، ایجاد یک تمدن، نظم در زندگی پیشرفت در زندگی مادی و معنوی و رفاه مشروع برای انسانها، با جهاد نمی سازد و جهاد ضد این‌هاست! چه خطایی! چه غلطی! بدون جها هیچ چیز به دست انسان نمی‌آید، نه دنیا و نه آخرت؛ بدون جهاد، در مقابل گرگ بی دست و پای بیابان هم نمی‌شود ایستاد؛ چه برسد به گرگ های بسیار خطرناک دنیای سیاست و دنیای اقتصاد و سرپنجه های خونینی که ملیونها انسان را دریدند و نابود کردند و خوردند و بردند!

مگر یک ملت بدون جهاد می تواند سرش را بالا بگیرد؟ مگر یک ملت بدون جهاد می تواند سرش را بالا بگیرد؟ مگر یک ملت بدون جهاد در میان ملت های دنیا شأن و موقعیتی پیدا کند؟

کسی خیال نکند که جهاد ـ همان جهاد مسلحانه را می گوییم؛ نه جهاد علمی و مالی و اقتصادی و جهاد در سنگر سازندگی که همه درجای خود محفوظند و فضیلت دارند ـ تمام شده است. البته فضیلت جهاد مسلحانه با فضیلت های دیگر قابل مقایسه نیست. میدان این جهاد، میدان بازی است که خود این هم فرصت دیگری است. این ها نِعَمِ الهی هستند و شما بایذ از این فرصت ها استفاده کنید./874/ت303/س