انفعال در برابر تکرار توهم قرن نوزدهم اروپایی ها

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روزنامه قدس، ارزیابی وضعیــت کنونی کشــور در حوزه سیاست خارجی نشــان می دهد، در آینده نیــز باید منتظر رفتارهــای مداخله جویانه اروپایی ها در امور داخلی کشور باشیم. فضای سیاســت خارجی کشــور به صورتی شکل گرفته است که به سادگی اروپایی ها می توانند اجازه پیدا کنند با کســانی که برای امنیت کشور مشکلاتی را ایجاد کرده اند دیدار کنند. متأســفانه عملکرد وزارت خارجــه، وزارت اطلاعات، مجلس و نهادهای امنیتی در سه سال اخیر به گونه ای بوده است که اروپایی ها حس می کنند مثبت ترین فضا را برای تکرار رفتارهــای قرن نوزدهم درایــران در اختیار دارنــد و یک قدرت اســتعمارگر و از بالا در ایران هر اقدامی را که برای منافع خودشان لازم می بینند انجــام دهند و با هر مجرم و متهم و خانواده آن ها - حتی اگر مخل امنیت کشــور ایران بوده اند - دیدار داشته باشند و برای آزادی او با مقامات عالی کشــور رایزنی کنند و بدون اینکه نگران باشند از سوی ایران اخطار یا یادداشت تذکرآمیز دریافت کنند، آزادانه رفتار می کنند.

وادادگی دســتگاه سیاست خارجه و تسلیم مطلق شدن آن در برابر غربی ها کار را به جایی رسانده است که با دیدن رفتارهای هیئت های اروپایی در ایران، خاطرات دوران قاجار زنده می شــود که در آن زمان هیئت های اروپایی در ایران خود را مالک کشــور می دانستند و به هر شکل که راحت بودند رفتار می کردند و به هیچ کس هم پاســخگو نبودند و هیچ مانعی هم در برابر فعالیت های مداخله جویانه خودشان نمی دیدند. از ســوی دیگر، عملکرد کابینــه دولت و شــخص رئیس جمهور به گونه ای است که این گونــه رفتارها را می پســندند، زیرا در چند ســال اخیر هر هیئــت اروپایی که به کشور سفر کرده است آزادانه هرفعالیتی را که خواسته است در کشور انجام داده است و با زندانی های سیاســی و خانواده هایشان دیدار داشــته اند که آخرین نمونه آن دیدار هیئت انگلیسی که برای مراسم تحلیف به تهران ســفر کرده بود با خانواده یک زندانی سیاسی است.

به نظر می رســد، فضای سیاسی کشور در شــرایط کنونی به حیاط خلوت اروپایی ها تبدیل شــده اســت و در چنیــن فضایی نمی توان از دستگاه های امنیتی توقعی داشت که به کمترین وظایف خودشان عمل کنند و مراقــب نفوذ بیگانگان در امنیت کشــور باشــند. در عمل، کار به جایی رسیده است که حاکمیت و اســتقلال سیاسی کشور با خطر نقض رو به رو شــده است و از سویی، وقتی معاون وزیرخارجه و برخی نمایندگان مجلس به جــای ایفای وظایف نمایندگی و نظارت بر عملکرد قوه مجریه و پاســداری از استقلال سیاسی کشور به فکر گرفتن عکس سلفی با یک دیپلمات ارشد اروپایی هستند از دیگر نهادها چه انتظاری می توان داشت؟ و مگر نه این است که همین نمایندگان هستند که باید بر عملکرد وزارتخانه ها نظارت کنند و برای موارد تخلف یا سســتی و اهمال، به ایشان تذکر بدهند؟ کوتاه سخن اینکه اگر این روند ادامه پیدا کند بدون شک باید شاهد دخالت ها و نفوذهای علنی تــر اروپایی ها در کارهای کشــورمان باشیم، رخدادی که دل هر ایرانی وطن دوست و غیرتمندی را به درد می آورد./۱۳۲۵//۱۰۲/خ