عاشورا کانون زنده و پویا برای همه انسان ها است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در ایلام، حجت الاسلام اکبر عیدی، نماینده ولی فقیه در کشور بوسنی، عصر یکشنبه در مسجد جامع ایلام اظهار داشت: عاشورا به عنوان یک کانون زنده و پویا برای پیشرفت عالم اسلام و برای تربیت انسان ها بنا شد.
وی افزود: نهضت امام حسین(ع) برای جلوه دادن ظالمان روزگار و ریشه کن کردن صفت پست و رذیله ظلم و خودخواهی، برای ایجاد انسجام، وحدت و برای برپا کردن راه سعادت و هدایت برای بشریت نکته ها و پیامها مطالب زیادی دارد.
حجت الاسلام عیدی خاطر نشان کرد: عاشورا پر از نکته های مهمی که بتواند انسان ها را از بیراهه نجات دهد و می تواند انسان ها را تسخیر کند و پیام هایی مثل آزادی خواهی، عزت مندی، ظلم ستیزی، عطوفت و جوانمردی و مبارزه در راه خدا، اخلاص و وفاداری، ایثار و مقاومت درسهای عاشورا است.
وی با بیان مطلبی از دعبل خزایی ابراز داشت: از دعبل نقل شده است که در ایام دهه محرم به محضر آقا و موالی خود، علی بن موسی(ع) در مرو شرفیاب شدم و آن حضرت را در حالی که اصحابش دور او نشسته بودند، محزون یافتم، وقتی حضرت مرا دید فرمود؛ مرحبا بر تو دعبل! مرحبا بر کسی که با دست و زبانش ما را یاری می کند؛ سپس حضرت مرا در کنار خودش جای داد و فرمود؛ ای دعبل! دوست داری شعر بخوانی؛ زیرا این روزها ایام غم و اندوه بر ما اهل بیت و روز شادی دشمنان ما به ویژه بنی امیه، است؛ سپس برخاست و پرده های بین ما و اهل بیتش زد و آنان را پشت پرده نشاند تا بر مصیبت جدّش حسین(ع) گریه کنند آنگاه فرمود؛ مرثیه بخوان که تو یاور ما و مرثیه سرای ما هستی.
نماینده ولی فقیه در کشور بوسنی تاکید کرد: سوگواری و مرثیه سرایی برای سالار شهیدان(ع) در زمان ائمه معصومین رایج بوده و همچنین بر تداوم آن توصیه شده است و بزرگان دین نیز همواره شیعیان را بر ادامه این امر مقدّس توصیه می فرمودند؛ اما این که آیا عزاداری مرسوم زمان ما از همان ابتدا و از عصر امامان معصوم بوده یا پس از آنها رایج شده است، به نظر می رسد که بعضی از شیوه های عزاداری، به ویژه تعزیه خوانی ها، بعد از ائمه به وجود آمده است.
حجت الاسلام عیدی عنوان داشت: حادثه عاشورا، حادثه ای است که بزرگترین نقش را در تاریخ اسلام ایفا کرد و به یقین، مسیر تاریخ اسلام را که منحرف شده بود عوض کرد و آن را از انحراف نجات داد، معنای سخن رسول خدا(ص) درباره امام حسین(ع) را که فرمودند «حسین منی و انا من حسین» نیز همین است.
وی در پایان گفت: این حادثه هم از نظر کیفیّت وقوع و هم از جهت عظمت مصیبت و هم از نظر ماندگاری و آثار اجتماعی آن، با هیچ جریان دیگری قابل قیاس نیست و اما در مورد علت عزاداری و گریه بر آن حضرت، باید گفت که به شهادت تاریخ و روایات، حضرت یعقوب سال های طولانی در فراق یوسف با این که می دانست زنده است، اشك می ریخت و گریه می کرد و یوسف را از یاد نمی برد. حضرت سیدالساجدین(ع) نیز تا در حیات بود صحنه کربلا را با گریه جلوی چشمش مجسّم می داشت و گریه می کرد./۸۷۹/پ۲۰۲/ب۲