احساس بقای فساد را بزدایید
باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا | علی بهاری
«برخی رفتهاند دو میلیون یورو استنت قلب وارد کنند، اما به جایش کابل برق آوردهاند و در لحظه هم طوری کارها را هماهنگ کردند که تا ما مطلع میشویم از مرز رفتهاند.»
اینها اظهارات دکتر نمکی وزیر بهداشت و درمان است که در ۲۵ تیر ماه امسال بیان شده است. ماجرا ساده است: مشتی دلال از خدا بیخبر به اسم واردات ضروری پزشکی، دو میلیون یورو ارز دولتی گرفته و نه تنها کالای پزشکی وارد نکرده اند که واردات بیهوده هم انجام داده و کمر تولید داخلی را شکسته اند. عاقبت هم به ریش ملت مظلوم خندیده اند! تا دولت و دستگاه قضا هم متوجه بشوند سبو شکسته و پیمانه ریخته است.
طنز تلخ ماجرا آنجاست که این اولین بار نیست و افسوس که آخرین نیز نخواهد بود. سودجویانی که از درد مردم، نان می خورند و از آهشان پول روی پول میگذارند در سال ۹۱ و در اوج فشارهای تحریمی سابق هم به جای داروی مورد نیاز بیماران خاص، زین اسب و غذای سگ و گربه وارد کرده بودند که اعتراض به همین مساله باعث عزل دکتر مرضیه وحید دستجردی، وزیر وقت بهداشت شد.
اما واقعا چه باید کرد؟ چرا گرفتار این دور باطل شدهایم و از چرخه فساد بیرون نمیآییم؟ چرا باید به گونه ای مدیریت کنیم که ضد انقلاب قانون "بقای فساد" را به مسئولان چپ و راست کنایه بزند؟ آیا واقعا نمیتوان راهی یافت که فساد از بین برود و تنها از دولتی به دولت دیگر منتقل نشود؟ چرا وزیر محترم فعلی و وزیر محترمه سابق هر دو از فساد و دزدیهای مهمترین دستگاه مربوط به سلامت مردم نالیدهاند و کاری از پیش نبردهاند؟ آیا عزمی در طول این هفت سال وجود نداشته یا راهکارها اشتباه بوده است؟
بر اساس تجربهی کشورهای پیشرفته یگانه راه از بیخ و بن کندن فساد، همان راهکار تکراری و البته راهگشای «شفافیت» است؛ گمشدهای که اگر جدی گرفته شود دودمان همه غارتگران را به باد خواهد داد و راه بر دستاندازی شان به بیتالمال خواهد بست. آقایان! تا دیر نشده چشم دغلبازانی که نان در خون ملت بی پناه میزنند را هدف گیرید و حتی حس بقای فساد را به دل مردم راه ندهید که فردا دیر است!/918/ی704/س