دعای هفتم صحیفه سجادیه راهی مطمئن برای رفع مشکلات
معاون تهذیب مرکز مدیریت حوزه علمیه استان تهران گفت: دعای هفتم سراسر توحید و توجه تام به خدای متعال و راهی مطمئن برای برون رفت از گرفتاری ها و سختی ها است.
به گزارش خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حمید ارشاد ادعیه معصومین(ع) خصوصا صحیفه سجادیه را از کنوز بی پایان شیعه در باب رسیدن به حی متعال و انس با اسماء الحسنی خدای متعال و مهربان عالم دانست و اظهار داشت: در قرآن کریم راجع دعا و راز نیایش با خدای متعال بسیار تشویق و ترغیب خاصی صورت گرفته تا حدی که پروردگار مزد دعا را استجاب قرار داده و می فرماید: ادعونی استجب لکم.
معاون تهذیب مرکز مدیریت حوزه علمیه استان تهران دعای هفتم صحیفه سجادیه را راهی مطمئن برای رفع بسیاری از گرفتاری ها و سختی ها بیان و عنوان کرد: در میان دعاها با مضامین عالی، دعای هفتم صحیفه سجادیه نقش بی بدیل و برجسته ای در باب رفع گرفتاری ها و آرامش در طوفان ها ایجاد شده در زندگی دارد که از لسان مبارک امام سجاد(ع) صادر شده است.
وی دعای هفتم صحیفه سجادیه را سراسر التجاء، اظهار عجز و درماندگی به سوی خداوند حکیم و مطلب دانست و گفت: درواقع دعای هفتم سراسر توحید و توجه تام به خدای متعال و بریدن از غیر او در رفع مشکلات و گرفتاری ها است و اینکه تنها راه گشایش و برون رفت از تنگناها و راه یافتن به آرامش پناه بردن به ذات اقدس اوست. در خلال دعا کشف و رفع سختی ها و ظلمات فقط و فقط به خدای عزیز و شکست ناپذیر اطلاق شده است.
معاون تهذیب مرکز مدیریت حوزه علمیه استان تهران ادامه داد: وقتی گوینده دعا، همه امورات عالم را به قضا و مشیت حق تعالی گره می زند آرامش عمیق سراسر وجود انسان را فرا می گیرد و فانی در او می شود به سرچشمه آرامش می رسد.
دعای هفتم صحیفه سجادیه سراسر توحید و توجه تام به خدای متعال است
وی گفت: درخواست کننده این مضامین بلند گشایش و فرج را لطف و تفضل و عنایت خدای متعال می داند نه استحقاق خویش، برای همین است که رهبر انقلاب در بلیه عمومی کرونا توصیه کردند که این دعا خوانده شود و اشاره به جایگاه صنع و توحیدی این دعای ناب و کم نظیر در عالم هستی داشته باشند.
حجت الاسلام ارشاد با بیان اینکه دعای هفتم صحیفه سجادیه دارای هشت بخش می شود، عنوان کرد: آن هشت بخش شامل بیان صفات پروردگار در ارتباط با حل مشکلات، بیان مشکلات و حوادث پیش آمده، بیان اینکه حل مشکلات فقط به دست پروردگار است، درخواست حل مشکلات از پروردگار، بیان سختی هایی که به سبب مشکلات پیش آمده، بیان این که حل مشکلات فقط به دست پروردگار است، درخواست حل مشکلات از پروردگار و بیان صفات پروردگار است.
معاون تهذیب مرکز مدیریت حوزه علمیه استان تهران با اشاره به فرازی از این دعا، بیان کرد: در فرازی امام سجاد(ع) می فرمایند: ای کسی که گره های مشکلات و امور ناگوار به وسیله تو گشوده می شود؛ مشکلاتی که برای انسان پیش می آید، عوامل مختلفی چون اعمال انسان، آزمایش الهی، توجه بندگان به خدای متعال، بالا بردن درجات بندگان دارد؛ بنابراین تنها خداوند به فلسفه مشکلات آگاه است و راه خروج از سختی ها و رسیدن به آرامش بعد از فرج و گشایش تنها باید به درخواست او باشد.
وی افزود: انسان مؤمن نباید عالم اسباب را فراموش کند و برای حل مشکلات خود باید به دنبال اسباب حل آنها برود زیرا خداوند امور این جهان را از طریق اسباب آن جاری می سازد، یکی از اسباب رفع مشکلات دعا است.
منبع: خبرگزاری مهر
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
ای آنکه گرهِ کارهای فرو بسته به سر انگشت تو گشوده می‌شود، و ای آن که سختیِ دشواری‌ها با تو آسان می‌گردد، و ای آن که راه گریز به سوی رهایی و آسودگی را از تو باید خواست.
سختی‌ها به قدرت تو به نرمی گرایند و به لطف تو اسباب کارها فراهم آیند. فرمانِ الاهی به نیروی تو به انجام رسد، و چیزها، به اراده‌ی تو موجود شوند.
و خواستِ تو را، بی آن که بگویی، فرمان برند، و از آنچه خواستِ تو نیست، بی آن که بگویی، رو بگردانند.
تویی آن که در کارهای مهم بخوانندش، و در ناگواری‌ها بدو پناه برند. هیچ بلایی از ما برنگردد مگر تو آن بلا را بگردانی، و هیچ اندوهی بر طرف نشود مگر تو آن را از دل برانی.
ای پروردگار من، اینک بلایی بر سرم فرود آمده که سنگینی‌اش مرا به زانو درآورده است، و به دردی گرفتار آمده‌ام که با آن مدارا نتوانم کرد.
این همه را تو به نیروی خویش بر من وارد آورده‌ای و به سوی من روان کرده‌ای.
آنچه تو بر من وارد آورده‌ای، هیچ کس باز نَبَرد، و آنچه تو به سوی من روان کرده‌ای، هیچ کس برنگرداند. دری را که تو بسته باشی. کَس نگشاید، و دری را که تو گشوده باشی، کَس نتواند بست. آن کار را که تو دشوار کنی، هیچ کس آسان نکند، و آن کس را که تو خوار گردانی، کسی مدد نرساند.
پس بر محمد و خاندانش درود فرست. ای پروردگار من، به احسانِ خویش دَرِ آسایش به روی من بگشا، و به نیروی خود، سختیِ اندوهم را درهم شکن، و در آنچه زبان شکایت بدان گشوده‌ام، به نیکی بنگر، و مرا در آنچه از تو خواسته‌ام، شیرینیِ استجابت بچشان، و از پیشِ خود، رحمت و گشایشی دلخواه به من ده، و راه بیرون شدن از این گرفتاری را پیش پایم نِه و مرا به سبب گرفتاری، از انجام دادنِ واجبات و پیروی آیین خود بازمدار.
ای پروردگارِ من، از آنچه بر سرم آمده، دلتنگ و بی‌طاقتم، و جانم از آن اندوه که نصیب من گردیده، آکنده است؛ و این در حالی است که تنها تو می‌توانی آن اندوه را از میان برداری و آنچه را بدان گرفتار آمده‌ام دور کنی. پس با من چنین کن، اگر چه شایسته‌ی آن نباشم، ای صاحب عرش بزرگ.
دعای بسیار خوب و آرامبخشی است