دیگ آش شور مجمع مدرسین و محققین در حیاط مسجد مکی

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم به تازگی طی تماسی تلفنی در حمایت، تفقد و دلجویی از مولوی عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان اقدام کرده است. شکی نیست که عوامل بیگانه و خارجی در قضیه زاهدان تلاش کرده بودند تا با به شهادت رساندن مردم و سپس لیدری آن‌ها، یکی از مراکز انتظامی زاهدان را تصرف نمایند؛ اما اینکه مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم در چنین زمانی با انتشار یادداشتی از مولوی عبدالحمید دلجویی نماید و توهین‌های او نسبت به رهبر معظم انقلاب را نادیده انگارد، چه پیامی دارد؟

هر چند انتظار گزافه‌ای است از افرادی که خودشان از سردمداران قیام علیه رهبر معظم انقلاب و سرپیچی از دستورات و فرامین ایشان هستند بخواهیم تا حداقل اندک موضعی در قبال هتاکی مولوی عبدالحمید نسبت به رهبر معظم انقلاب داشته باشند. گریه و زاری کردن مولوی عبدالحمید در نماز جمعه برای حادثه‌ای که دست دشمنان به وضوح در آن دیده می‌شود که به متهم ساختن نظام دست می‌زند و هم صدایی مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم با آن‌ها پیام و مفهومی جز تبانی با دشمنان علیه نظام ندارد که در غیر این صورت باید شفاف سازی دقیقی صورت بگیرد. البته همین نیز صورت و احتمالی بعید به نظر می‌رسد.

البته پیش از این موسوی تبریزی با توهین‌های ناروایی به دستگاه انتظامی و نیز نظام مقدس جمهوری اسلامی، دق و دلی‌هایش را خالی کرده بود. وقتی  هم که در بین اعضای این مجمع به نام بیات زنجانی می‌رسیم، می‌بینیم که از ابتدای فوت خانم مهسا امینی، به نظام اتهام رفتارهای غیرقانونی، غیرعقلانی و نامشروع زد. چطور است زمانی که اکبر گنجی بر پیشانی دختران این سرزمین وحشیانه و به این اتهام که بدحجاب هستند پونز فرو می‌کرد و یا امثال سیدمحمد خاتمی به دنبال دیوارکشیدن در پیاده روها و جداسازی کامل با کشیدن پرده‌ای در قسمت‌های مردانه و زنانه در اتوبوس بودند، چرا کمترین صدای اعتراضی از شما شنیده نمی‌شد و همه این رفتارها برچسب شرعی داشت؟

وای به حال مجمعی که به نام حوزه علمیه قم، شرع را بازیچه‌ای برای اهداف حزبی خود قرار دهد. شارعی که از آن دم می‌زنید؛ نه شارع مقدس که شارعی به نام منافع و مقاصد حزبی است. آن روزی که قتل میترا استاد، همسر دوم محمدعلی نجفی را با قواعد فقهی توجیه می‌کردید، چطور امروز به این رسیده‌اید که اجرای احکام شرعی الهی، رفتاری غیرعقلایی، نامشروع و حتی غیرقانونی است. بدتر از این آن است که بگوییم جماعتی که امروز چنین ادعایی پیدا کرده‌اند، خودشان روزی تمام مناصب حقوقی و قضایی را در اختیار داشته‌اند و بی‌اغراق نیست که بگوییم همین اشخاص پایه گذاران بسیاری از مشکلاتی هستند که امروز در جامعه، با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنیم.