عضو هیأت علمی دانشگاه مشهد:
ارتباط با خداوند به زندگی مشترک معنای حقیقی می‌‌بخشد
خبرگزاری رسا ـ عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در کارگاه مهارت‌های زندگی گفت: احساس تعلق در بین افراد خانواده‌ها اگر به سوی وابستگی کشانده می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری رسا، دکتر ایرج وثوق، روانپزشک و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، در کارگاه آموزش مهارت‌های زندگی بابیان مطلب فوق افزود: احساس تعلق خاطر به همسر، فرزندان، کار و غیره احساس مثبتی است که زندگی فرد را شیرین می کند؛ اما همین احساس تعلق اگر به سمت وابستگی برود به شدت آسیب رسان خواهد شد. حقیقت این است که بایستی از کنار هم بودن لذت برد اما این به معنای خلاصه کردن همه زندگی در «با هم بودن» نیست.
وی در ادامه به توضیح در خصوص سطوح ارتباطی پرداخت و گفت: اولین سطح ارتباطی ارتباط با خداوند است، این ارتباط به زندگی معنا می دهد و اگر چه این ارتباط یک امر فردی و اختصاصی است اما تاثیر زیادی در سایر سطوح ارتباطی فرد دارد، وقتی فرد به این باور می رسد که عالم مظهر خداست؛ درون و برنش یکی می شود تظاهر نمی کند ، زیبایی ها را می بیند و در نهایت بستر یک زندگی خرم و شادی را برای خود و اطرافیانش ایجاد می کند.
وی به ارتباط با «خود» اشاره کرد و افزود: دومین سطح ارتباطی ارتباط با «خود» است. فرد باید قادر به برقراری ارتباط مناسبی با خود و درون خود باشد. خودش را بشناسد و خویشتن خود را دوست بدارد. در واقع ارزشمندی انسان از روح سرچشمه می گیرد. شناخت روح و درک ارزشمندی آن تا بدانجا که فرد دچار خودشیفتگی نشود، امری ضروری است.
وثوق ادامه داد: بعضی افراد خود و زندگی اشان را وقف دیگران می کنند و به خودشان کمتر اهمیت می دهند . این افراد به مرور از پا در می آیند و در نهایت پاسخ مناسبی از اطرافیانی که برایشان وقت و انرژی صرف کرده اند دریافت نمی کنند و دچار غم ، اندوه و حتی بدبینی و افسر دگی می شوند در حالی که اگر فرد یاد بگیرد هر از گاهی به خودش توجه کند و یا خودش را نوازش کند. این مشکلات بروز نخواهند کرد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در ادامه به توضیح سومین سطح ارتباطی پرداخت و بیان کرد: ایجاد ارتباط مناسب با محیط و ایجاد حس تعلق خاطر به اطرافیان و پیرامون باعث شکل گیری زندگی مفرحی برای فرد می شود. افرادی که قادر به برقراری این ارتباط مناسب نیستند در محل کار ، خانه و خانواده دچار خستگی و ناراحتی زود رس می شوند و گسستگی روحی پیدا می کنند.
وی در خصوص ارتباط با دیگران به عنوان سطح چهارم ارتباطی گفت: تنها هفت درصد ارتباط فرد با دیگران از طریق کلامی است حدود سی درصد ارتباط از طریق آوایی است و بیش از پنجاه درصد رفتار غیر کلامی در برقراری روابط تاثیر گذار است، از این رو برای انتقال یک پیام باید توجه باشیم که چه ابزارهایی برای انتقال مفهوم داریم.
وی در پایان به توضیح در رابطه با چهار وضعیت ارتباطی با دیگران پرداخت و بیان کرد: بعضی افراد در ارتباطات خود اعتماد به نفس ندارند، قدرت نه گفتن ندارند و به مرور دچار خشم منفعل می شوند. این افراد در مرحله ای از رشد باقی مانده اند که در آن احساس می کنند دیگران خوبند او بد است. در وضعیت دوم فرد احساس می کند که هم خودش و هم دیگران بد هستند. این دسته از افراد نه تنها برای خود ارزشی قائل نیستند بلکه دیگران را هم بی ارزش می بینند و عمدتا خشونت طلب می شوند؛ اما دسته سوم خود را خوب می دانند و دیگران را بد. این افراد خود شیفته اند و با دیگران آمرانه برخورد می کنند. وضعیت ایده آل وضعیت چهارم است که فرد به این دید رسیده که هم خود و هم سایرین خوب و ارزشمند هستند . در این وضعیتِ ایده آل نشاط و شادابی حقیقی در فرد ایجاد می شود و در چنین حالتی است که فرد هرآنچه را برای خود می خواهد برای دیگران هم می خواهد./931/د102/س
ارسال نظرات