۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۰۰:۱۰
کد خبر: ۴۲۶۲۸۵
مدیر مدرسه علمیه کوثریه:

حضرت عباس سنگردار محکم و استواری برای اسلام در مقابل دشمنان بود

مدیر مدرسه علمیه کوثریه با بیان این که حضرت عباس(ع) سنگردار محکم و استواری برای اسلام در مقابل دشمنان بود، گفت: معرفت حضرت عباس(ع) به امام زمان خود نسبت به سایر شهیدان کامل‌ تر بود.
ولادت حضرت عباس علیه السلام

فرحناز ریاضی، مدیر مدرسه علمیه کوثریه تهران در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، ضمن تبریک به مناسبت میلاد با سعادت حضرت ابوالفضل‌العباس(ع) و روز جانباز، گفت: ایشان برادر، یار و همراه امام حسین(ع) بودند و شیعیان ارادت خاصی به ایشان دارند؛ چرا که یک سنگردار محکم برای اسلام و در مقابل دشمن بوده‌اند.

 

وی در ادامه بیان داشت: حضرت ابوالفضل‌العباس(ع) را قمر بنی هاشم می‌نامند، چون نوری بود که در بنی هاشم دمیده شد و مانند ماهی در کنار برادرشان بودند.

 

ریاضی ابراز داشت: ایشان در سال 26 هجری در مدینه متولد شدند و مادرشان فاطمه کلابیه بودند که ایشان را ام‌البنین می‌نامیدند؛ ایشان چند سال بعد از شهادت حضرت زهرا(س) به واسطه عقیل با حضرت علی(ع) ازدواج کردند.

 

وی اظهار داشت: امیرالمومنین از ایشان چهار پسر به نام‌های عباس، عثمان، جعفر و عبدالله داشتند که همگی در واقعه کربلا در رکاب امام حسین(ع) شهید شدند.

 

مدیر مدرسه علمیه کوثریه تاکید کرد: حضرت عباس(ع) چون بزرگتر بودند بیشتر مورد توجه پدر بودند و از همان کودکی از رفتار و گفتار پدر بزرگوارشان الگو می‌گرفتند و دقیقا عین آن را در اعمال خود پیاده می‌کردند.

 

وی در ادامه افزود: حضرت علی(ع) می‌فرمایند:«اِنَّ وَلَدِی الْعَبّاسُ زَقَّ الْعِلْمَ زَقّاً؛ همانا فرزندم عباس در کودکی دانش آموخت و بسان نوزاد کبوتر که از مادرش آب و غذا می‌گیرد، از من معارف را فرا گرفت»؛ چرا که همه لحظات را با پدر می‌گذراند.

 

ریاضی بیان داشت: در روایات داریم، گاهی اوقات امیرمؤمنان(ع) به حضرت عباس(ع) نگاه می‌کردند و لبخندی از رضایت بر لبانشان می‌ نشست و ناگهان اشک از دیدگان‌شان جاری می‌شد و وقتی ام‌البنین از علت آن می‌پرسید، در پاسخ می‌فرمودند دستان عباس در راه یاری حسین قطع خواهد شد و در ادامه بشارت می‌دادند خداوند به جای دستان قطع شده عباس در راه دین دو بال به او خواهد داد که مانند عمویش جعفربن ابی‌طالب در بهشت پرواز می‌کند.

 

وی ابراز داشت: مقام حضرت عباس(ع) نزد امام حسین(ع) تاحدی بود که شب عاشورا به ایشان فرمودند برادر جان جانم به فدایت سوار مرکب شو، نزد لشگر دشمن برو و از ایشان سوال کن به چه منظور آمده‌اند و چه می‌خواهند؛ در این جمله امام حسین(ع)، آنقدر حضرت عباس(ع) نزد ایشان عزیز هستند که می‌فرمایند جانم به فدایت؛ چه سعادتی می‌خواهد که امام امت آنقدر از ایشان راضی باشد که با این حد از مهربانی با ایشان صحبت کند و مقام نماینده بودن ایشان را نزد دشمن نشان می‌دهد.

 

مدیر مدرسه علمیه کوثریه در ادامه گفت: همچنین در روز عاشورا وقتی حضرت عباس(ع) پس از جراحت‌های بسیار روی زمین افتادند، امام حسین(ع) در این لحظه فرمودند اکنون پشتم شکست؛ و بهترین لحظات برای حضرت عباس(ع) همان دقایقی بود که در دامان برادر عزیزشان جان دادند.

 

وی بیان داشت: معرفت حضرت عباس(ع) نسبت به امام زمان و عصر خود در برابر سایر شهیدان کامل‌ تر بود و نشانه آن، همین ایثار و جانبازی ایشان که رمز تعالی و کمال حضرت ابوالفضل‌العباس(ع) در قبال خاندان‌شان بود.

 

ریاضی ابراز داشت: القاب ایشان قمربنی هاشم، باب‌الحوائج، طیار، شهید، سقا و عبدصالح است.

 

وی در پایان خاطر نشان کرد: روز ولادت حضرت عباس(ع) را به تأسی از دلاوری‌ها و فداکاری‌های بزرگ جانباز تاریخ انسانیت، روز جانباز نام‌گذاری کردند./966/302/ب2

ارسال نظرات