تحریف جریانی سیاسی از صدور انقلاب

به گزارش خبرنگار گروه سیره امامین انقلاب خبرگزاری رسا، یکی از مهم‌ترین مسائلی که جریان تحریف علیه واقعیت‌های مربوط به دوران حیات امام خمینی (ره) اشاره دارد ایده «صدور انقلاب» است؛ زیرا «صدور انقلاب اسلامی» یکی از دال‌های مرکزی و اصلی منظومه فکری امام‌خمینی (ره) است؛ سعید حجاریان در نشریه «مشق فردا» با ارائه تصویری تازه از نگاه امام‌خمینی (ره) به موضوع صدور انقلاب، فعالیت‌های فرهنگی و نظامی برون مرزی جمهوری اسلامی ایران که امروز نماد اقتدار و مایه افزایش قدرت بازدارندگی نظام اسلامی و از نقاط قوت انقلاب و مورد خشم و غضب دشمنان انقلاب اسلامی است را در مخالفت با دیدگاه سیاسی امام خمینی (ره) بلکه در مخالفت با شرع خوانده است و ادعا کرده که بر اساس نظر فقهی بنیانگذار انقلاب اسلامی صدور انقلاب هیچ مجوز شرعی ندارد.

حجاریان در این مقاله اشاره دارد که: «آیت‌ الله خمینی در قامت یک فقیه اعتقاد به صدور انقلاب نداشت و معتقد بود نباید یک ریال از پول مملکت را به نهضت‌های آزادیبخش پرداخت و شرعا هم این امر را جایز نمی‌دانست. علاوه بر این، پرداخت شهریه به طلبه‌های غیرایرانی را هم جایز نمی‌دانست و معتقد بود چنانچه در خارج از خاک ایران مقلدانی وجود دارند، خودشان باید از عهده تأمین مالی برآیند. آیت‌ الله خمینی در قامت رهبر انقلاب اسلامی نیز از این الگو تبعیت می‌کرد و ایران به عنوان جمهوری اسلامی را متولی شیعیان نمی‌دانست، هرچند در دوره حیات وی ذیل نهاد‌های انقلابی چنین راهبردی بعضا نقض می‌شد. به عنوان مثال در دولت موقت، مهندس بازرگان راهبرد امنیت ملی مبتنی بر صدور انقلاب را مردود می‌دانست، اما همزمان و در درون دولت، ابراهیم یزدی و مصطفی چمران چنین راهبردی را پیش می‌بردند. در دولت میرحسین موسوی نیز کم و بیش باور‌هایی به حمایت از نهضت‌ها وجود داشت، اما کوشش‌ها به ویژه در دفتر اطلاعات و تحقیقات نخست‌وزیری که متولی مواجهه با نهضت‌ها محسوب می‌شد - بر آن بود که از بی‌انضباطی مالی و حمایت افسارگسیخته جلوگیری شود.».

وی در ادامه متن خود ادعا دارد که بحث صدور انقلاب و حمایت از جنبش‌های آزادیبخش تحت حمایت افرادی، چون مرحوم آقای منتظری به عنوان یکی از مغضوبان حضرت امام خمینی (ره) دنبال شده است تا تردیدبه صدور انقلاب را اضافه کند؛ حال باید دید گزاره‌های تاریخی و تصریحات آشکار و متواتر امام‌خمینی (ره) نیز مؤید این دیدگاه هست یا خیر!؟

همانگونه که در سیره مبارزاتی امام خمینی (ره) در سال‌های پیش از پیروزی انقلاب محرز است ایشان بیداری فطرت و جان انسان‌ها را مقدمه هر حرکت سیاسی و نظامی می‌دانند و به همین دلیل نیز مشی گروه‌های تسلیحاتی در آن سال‌های حساس را تایید نکردند و در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز همین مشی ادامه یافت.

ایشان تلاش داشتند با تکیه بر مفاهیم اعتقادی برآمده از آموزه‌های دینی، اقدام به بیداری ملت‌ها کنند و پس از آن در صورت نیاز تجهیز تسلیحاتی با در نظر گرفتن ملاحظاتی چون مصالح جمهوری اسلامی و مردم مسلمان منطقه و ایران در دستور کار قرار دهند، همچنان که امام خمینی (ره) هرگونه حرکت نظامی پیش از بیداری جان مسلمین و آزادی‌خواهان جهان را محکوم به شکست دانستند و در مقابل هرگونه تندروی ولو در نهاد‌های انقلابی ایستادند.به تبیین مفهوم صدور انقلاب تاکید داشتند: «ما که می‌گوییم انقلابمان را می‌خواهیم صادر کنیم، می‌خواهیم این را صادر کنیم، می‌خواهیم این مطلب را، همین معنایی که پیدا شده، همین معنویتی که پیدا شده است در ایران، همین مسائلی که در ایران پیدا شده، ما می‌خواهیم این را صادر کنیم؛ ما نمی‌خواهیم شمشیر بکشیم و تفنگ بکشیم و حمله کنیم... معنی صدور انقلاب ما این است که همه ملت‌ها بیدار بشوند و همه دولت‌ها بیدار بشوند و خودشان را از این گرفتاری که دارند و از این تحت سلطه بودنی که هستند و از این‌که همه مخازن آنها دارد به باد می‌رود و خودشان به نحو فقر زندگی می‌کنند نجات بدهد... ما که می‌گوییم می‌خواهیم انقلاب‌مان را صادر کنیم، نمی‌خواهیم با شمشیر باشد بلکه می‌خواهیم با تبلیغ باشد؛ ما می‌خواهیم تبلیغات گسترده‌ای را که کمونیست‌ها و دیگران برضد اسلام می‌کنند، با تبلیغات صحیح خنثی کنیم، و بگوییم که اسلام همه چیز دارد؛ اسلام مثل مسیحیت کنونی نیست.» البته امام خمینی (ره) در سال‌های پایانی عمر خود اعلام حمایت همه‌جانبه جمهوری اسلامی از نهضت‌های اسلامی را مطرح کردند که در ادامه بحث به آن نیز پرداخته خواهد شد.

حجاریان در این مقاله تلاش داشته که انحلال واحد نهضت‌های آزادیبخش را پایانی بر اقدامات برون‌مرزی نظامی و حتی فرهنگی جمهوری اسلامی قرار دهد، اما گزاره‌های تاریخی نشان از پویایی و ضابطه‌مندی بیشتر فعالیت‌های برون مرزی پس از تجربیات شکست‌خورده سال ۶۱ دارد.

نخستین اقدام نظامی برون مرزی یک سال بعد از انحلال واحد نهضت‌های آزادیبخش در سال ۶۲ با تشکیل قرارگاه رمضان شکل می‌گیرد؛ حجاریان با بیان این جمله که امام خمینی (ره) «پرداخت شهریه به طلبه‌های غیرایرانی را هم جایز نمی‌دانست و معتقد بود چنانچه در خارج از خاک ایران مقلدانی وجود دارند، خودشان باید از عهده تأمین مالی برآیند.» چنین وانمود کرد که حضرت امام خمینی (ره) با فعالیت‌های فرهنگی برون‌مرزی مخالفت دارند؛ این خبر حجاریان در حالی مطرح شده که امام خمینی (ره) سال ۶۳ در پاسخ به نخست‌وزیر وقت میرحسین موسوی، حکم جواز کمک به طلاب غیرایرانی را صادر کردند.

کتاب صحیفه امام (ره) در شرح ماجرا چنین اشاره دارد: «در پاسخ به نامه مورخ ۵‌/‌۳‌/‌۱۳۶۳ دبیر شورای سرپرستی طلاب غیرایرانی به نخست‌وزیر، مبنی بر درخواست تأمین بخشی از هزینه‌های مربوط به امور طلاب غیرایرانی در حوزه علمیه قم از محل درآمد‌های کارخانه صنعتی واقع در نجف‌آباد اصفهان که به موجب تبصره ۸۲ سرپرستی آنها به عهده دولت می‌باشد، آقای میرحسین موسوی، نخست‌وزیر، در ذیل نامه مرقوم داشته است: «برادر حجت‌الاسلام حاج سید احمد آقا خمینی؛ اگر از نظر شرع مورد قبول مقام معظم ولایت فقیه قرار گیرد اینجانب موافقم و ان‌شاءالله مفید خواهد بود». امام خمینی نیز در پاسخ فرمودند: «بسمه تعالی در صورت موافقت با موازین شرعی، موافقت می‌شود.».

فعالیت‌های مبلغانی، چون مرحوم سیدهادی خسروشاهی برای مسلمانان غیرایرانی با کسب اجازه از امام خمینی (ره) نیز ادعای حجاریان را نقض می‌کند؛ مرحوم حجت‌الاسلام خسروشاهی اقدام به تاسیس «مرکز فرهنگی اسلامی اروپا» در رم، تاسیس ماهنامه‌ای به زبان انگلیسی به نام «انکوائری»، راه‌اندازی مجله العالم برای مسلمانان انگلیس کرد که با کسب اجازه مستقیم از امام خمینی (ره) رخ داد و چنین یاد کرد: «آن زمان عربستان سعودی در انگلستان نشریات عرب‌زبان بسیاری منتشر می‌کرد که مروج تفکرات وهابی‌های ضدشیعه بودند. به‌خصوص علیه انقلاب اسلامی ایران به‌شدت فعال بودند. باتوجه به این مساله، قصد کردیم مجله‌ای به زبان عربی در لندن منتشر کنیم. هنگامی که خدمت امام‌خمینی رسیدم، قضیه را گفتم ایشان خیلی خوشش آمد و فرمود: کار بسیارخوبی است، انجام دهید.

پیام‌های امام خمینی (ره) در سال‌های پایانی عمرشان، نظر نهایی و حمایت همه‌جانبه جمهوری اسلامی ایران از نهضت‌های آزادیبخش در جهان را نشان داده است؛ از جمله آن‌که در پیام پذیرش قطعنامه ۵۹۸ تصریح دارند: «من به‌صراحت اعلام می‌کنم جمهوری اسلامی ایران با تمام وجود برای احیای هویت اسلامی مسلمانان در سراسر جهان سرمایه‌گذاری می‌کند و دلیلی هم ندارد مسلمانان جهان را به پیروی از اصول تصاحب قدرت در جهان دعوت نکند و جلوی جاه‌طلبی و فزون‌طلبی صاحبان قدرت و پول و فریب را نگیرد. ما باید برای پیشبرد اهداف و منافع ملت محروم ایران برنامه‌ریزی کنیم. ما باید در ارتباط با مردم جهان و رسیدگی به مشکلات و مسائل مسلمانان و حمایت از مبارزان و گرسنگان و محرومان با تمام وجود تلاش کنیم و این را باید از اصول سیاست خارجی خود بدانیم. ما اعلام می‌کنیم جمهوری اسلامی ایران برای همیشه حامی و پناهگاه مسلمانان آزاده جهان است و کشور ایران به عنوان یک دژ نظامی و آسیب‌ناپذیر نیاز سربازان اسلام را تأمین و آنان را به مبانی عقیدتی و تربیتی اسلام و همچنین به اصول و روش‌های مبارزه علیه نظام‌های کفر و شرک آشنا می‌کند.»