ویژهنامه «مرگ بیخبر میآید» در فضای مجازی منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژهنامه «مرگ بیخبر میآید» با هدف آشنایی جوانان با عالم بعد از مرگ در فضای مجازی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژهنامه «مرگ بیخبر میآید» شامل موضوعاتی همچون مرگ دارد میآید، بیدار شویم، روح بعد از مرگ کجا برده میشود، حال میت لحظاتی پس از مرگ و گزارشی تکان دهنده از خانه قبر در پایگاه اینترنتی تبیان منتشر شد.
هولناکترین لحظهی قیامت، خبرهای داغ و تکان دهنده از قیامت، مردگان به ما پیام میدهند، چگونگی جان کندن محب اهل بیت علیهمالسلام، یک گفتوگوی خواندنی با ارواح مردگان، آیا ارواح با هم در ارتباطند، 10عامل گرفتارى به آتش دوزخ، بهشت چگونه مکانی است، تابلوی زیبای بهشت در نهج البلاغه، توصیف اجساد مردگان از زبان امیر بیان در نهج البلاغه، از محاسبه دقیق خدا بترسیم، دامی مهلک بر سر راه بشر، طناب مرگ بر گردن دنیا پرستان، یاد مرگ و اثر آن بر زندگی و گزارشی از جهنم از دیگر موضوعات مطرحشده در این ویژهنامه است.
روح بعد از مرگ کجا برده می شود
در ذیل این موضوع از ویژهنامه مرگ بیخبر میآید میخوانیم: چنان چه همه میدانیم، خالق هستی، پس از مرگ انسان، دنیا را به عنوان منزلگاه او قرار داده است، تا با سکونت گزیدن در آن به حیات خویش ادامه دهد.
در عالم برزخ نیز این روند ادامه داشته و خالق هستی روح آدمی را به منزلگاهی خواهد برد، تا در آن حیاتی نو و جدید را آغاز کند.
اما اینکه آن منزلگاه کجاست و چه خصوصیتی دارد، معمایی است که حل آن را باید در میان کلمات معصومین (ع) جویا شد.
مطابق روایات موجود در این زمینه، روح مؤمن پس از مرگ به قبرستان «وادی سلام» در شهر نجف برده می شود.
در روایتی شخصی به امام صادق (ع) عرض می کند: برادرم در بغداد ساکن است و من میترسم که در همان جا بمیرد و من به او دسترسی نداشته باشم.
حضرت در جواب می فرماید: برای تو نباید مهم باشد که او در کجا بمیرد، زیرا هیچ مؤمنی در شرق و غرب عالم نیست مگر اینکه خداوند روحش را در «وادی السلام» محشور میکند.
تاکنون تکلیف ارواح مؤمنین و منزلگاه آنها پس از مرگ مشخص شد، اما اینکه خداوند ارواح کافران را به کجا برده و در چه مکانی جای میدهد، پرسشی است که آن نیز بی جواب نخواهد ماند، در روایتی امام صادق (ع) می فرماید: در پشت یمن درهای است که آن را برهوت می خوانند و از آن فقط مارهای سیاه و از پرندهها تنها جغد گذر می کند، در این دره چاهی است که آن را «بلهوت» میخوانند که ارواح مشرکان را در هر صبح و شام به آنجا برده و از چرک زخم به آنها مینوشانند.
نکته حائز اهمیت پیرامون حیات برزخی آن است که روح آدمی در این عالم تنها نخواهد بود، بلکه همچون عالم دنیا، روح بر مرکب بدن سوار گشته و آن را به عنوان ابزار خود به خدمت خواهد گرفت.
از روایات معتبر استفاده می شود که بدن برزخی (بدن مثالی) از لحاظ شکل و خصوصیات ظاهری شبیه بدن دنیوی بوده و از این جهت با آن تفاوتی ندارد، به گونه ای که اگر کسی آن را ببیند خواهد گفت: که این بدن همان بدن دنیوی است.
به عنوان مثال در روایتی امام صادق(ع) می فرماید: «هرگاه خداوند عزوجل، مؤمن را قبض روح کند، روح او را در یک قالبی، همانند قالب دنیا قرار میدهد، که میخوردند و میآشامند و هر که بر آنها وارد شود، آنها را به همان صورت هایی که در دنیا بودند، میشناسند.
مردگان به ما پیام می دهند
در موضوع دیگری از این ویژهنامه با عنوان مردگان به ما پیام می دهند آمده است: امیر بیان علی (ع) در فرازی از خطبه 221 نهج البلاغه موضوع بسیار مهمی را مطرح و اهمیت آن را به همگان گوشزد کردهاند، و آن اینکه اگرچه کسانی که از دنیا رفتهاند، اجسادشان پوسیده و در ظاهر نه سخنی می گویند و نه چیزی میشنوند، اما حقیقت امر آن است که آنها نیز با ما سخن می گویند و از عالم قبر و احوالات آن به ما خبر میدهند، ولکن هر گوشی توان شنیدن صدایشان را نداشته و هر چشمی متوجه احوال آنها نمیشود، انسان مؤمنی که در زمان حیات خویش به سرمایه عظیم ایمان دست یافته و طعم شیرین آن را با عمق جان خود چشیده، پیام مردگان را شنیده و از آن در زندگی خویش درس عبرت می گیرد.
نکته قابل توجه آن است که این سخن گفتن، از طریق بیان و زبان دنیایی نیست بلکه به تعبیر مولای متقیان علی(ع) آنها با زبان دیگری غیر از زبان دنیایی با ما سخن می گویند.
آنچه از فرمایشات امیر بیان استفاده می شود آن است که مردگان، ما را نسبت به بی ثباتی دنیا و ماندگار نبودن زیباییها و لذایذ آن هشدار میدهند و در این باره با آه و حسرتی برخاسته از جان و ندامتی فراوان، به بازماندگان میگویند: ای کسانی که به زیبایی اندام و چهره دلربای خود میبالید و مینازید، بدانید اکنون چهرههای زیبا پژمرده و بدنهای ناز پرورده پوسیده شده و از آن همه جمال و زیبایی چیزی جزء، استخوانی پوسیده بر جای نمانده و از اموال دنیا خانه کوچک قبر، نصیبمان گشته، که وحشت و تنهایی آن، سراسر وجودمان را فرا گرفته و از آن راه فراری نداریم.
یاد مرگ و تأثیرات آن بر زندگی
در ویژهنامه مرگ بیخبر میآید در موضوع دیگری چنین امده است: مراقبه و محاسبه از عواملی هستند که در تربیت انسانی تأثیر فراوانی دارند، انسانی که همیشه به یاد مرگ و روز رستاخیر بوده همیشه خود را در حالت بیدار باش نگه میدارد و به این امر آگاه است که کسی مراقب اوست و همه احوال او را زیر نظر دارد و از آن بالاتر اینکه اسرار درون وی در برابر او آشکار است و در آخر روزی خواهد آمد که تمامی اعمال کوچک و بزرگ، نیک یا بد او حسابرسی میشود و پاسخ عادلانهای به هر کدام داده خواد شد و این سبب میشود که آدمی هیچ کاری را ساده و کوچک نشمارد و به همان اندازه که نیروی مراقب و حسابرسی دقیق است او هم در انجام کارها دقیق و سخت گیر باشد.
یاد مرگ سبب میشود انسان در کارهای خویش دقیقتر شده و تمام تلاش خویش را صرف زندگی چند روزه دنیاییاش نسازد و برنامهای نیز برای آخرت خویش داشته باشد تا با آمدن مرگ غافلگیر نشود همانگونه که حضرت فرمودند: مبادا ناگهان بیاید و تو را مغلوب سازد و در حالی که فریفته شدهای تو را دریابد.
یکی دیگر از اثرات یاد مرگ خوار و کوچک شمردن دنیاست دنیایی که آخرش ناکامی و کوچ و رحلت است چه ارزشی میتواند داشته باشد، آدمی فطرتی دارد که او را به سوی ابدیت و فناناپذیری سوق میدهد و از مرگ گریزان است، اما دنیای که در آن به سر میبرد روزی او را در مواجهه مستقیم با مرگ قرار خواهد داد که آدمی از آن خشنود نیست از این رو این دنیایی نیست که آدمی کام خود را از آن گیرد و مقصود او در جای دیگری قرار دارد و آن آخرت است و مرگ دروازهای به سوی آن است پس این دنیا برای آدمی حکم مقدمهای از یک کتاب را بیشتر ندارد که همانا « یاد آخرت دنیا را در نزد تو کوچک و خوار میسازد».
بهشت چگونه مکانی است
در ذیل موضوع دیگری از این ویژهنامه میخوانیم: در بهشت داخل نمى شود، جز کسى که امامان را بشناسد و امامان نیز او را بشناسند .
بهشت، جایگاهی است که همه انسان ها رسیدن به آن را آرزو میکنند، همه افراد در نهاد خویش، چنین خواستهای را دارند و اهل ایمان هم سودای دستیابی به آن عالم جاویدان بدون رنج و ناراحتی را در سر میپرورانند، آنان هم که با بصیرت و عرفان به جهان هستی مینگرند و خود را پاک و صالح احساس میکنند، برای نجات از سختیها و تلخیها و پرگشودن به جهان نعمتها و لذت ها، با خوشحالی خواستار کنار رفتن «پرده و حجاب تن» هستند.
اما اینکه بهشت چگونه جایگاهی است، عوامل ورود به بهشت چیست و درجات بهشتیان چگونه است، از مجهولاتی است که دست یافتن به آن ها برای آدمی بسیار خوشایند است، امام علی علیه السلام در نهج البلاغه به این مسائل پرداخته است، بهشت چگونه مکانى است، امام علیه السلام در توصیف جایگاه بهشت می فرماید: «وَ یُخَلِّدْهُ فِیَما اشْتَهَتْ نَفْسُهُ، وَ یُنْزِلْهُ مَنْزِلَ الْکَرَامَةِ عِنْدَهُ، فِی دَار اصْطَنَعَهَا لِنَفْسِهِ، ظِلُّهَا عَرْشُهُ، وَ نُورُهَا بَهْجَتَهُ، وَ زُوَّارُهَا مَلاَئِکَتُهُ، وَ رُفَقَاؤُهَا رُسُلُهُ؛ خداوند آن انسان پارسا و با تقوا را در آنجا که خود مىخواهد، زندگى جاوید مىدهد و در نزد خود در جایگاه گرامى و با ارزش منزل مىدهد، در سرایى که خداوند آنان را براى دوستان خود برپا ساخته است، سایبان آن عرش او و روشنایى آن، خوشنودى او و دیدار کنندگان آن، فرشتگان و دوستان آن، پیامبران هستند.»
ویژهنامه«مرگ بیخبر میآید» با هدف آشنایی جوانان با عالم بعد از مرگ به تهیهکنندگی و تنظیم فاطمه محمدی در بخش نهجالبلاغه تبیان به نشانی www.tebyan.net منتشر شده است./907/ت302/پ
ارسال نظرات