قرآن و اهل بیت دو ودیعه گرانبها برای هدایت و سعادت بشر

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام هاشمی، کارشناس مسائل مذهبی، چهارشنبه شب در مسجد الزهرا(س) اصفهان، گفت: امام صادق(ع) می فرمایند «وقتی قیامت شود منادی ندا می دهد خلیفه الله در زمین کجا است، در این هنگام امیرمؤمنان بر می خیزند.

وی ادامه داد: منادی ندا می دهد «ای مردم این حجت خدا و خلیفه خدا روی زمین است هر که در دنیا به او متوسل بود در قیامت هم به او متوسل می شود و با او به درجات عالی بهشت می رود» ، آخرت، باطن دنیا است و هر کاری در دنیا کردید در آخرت نتیجه همان کار را می بینید، هر که در دنیا به حضرت علی(ع) که حبل الله است متصل شود در آخرت هم از نور ایشان بهره مند می شود.

کارشناس مسائل مذهبی با اشاره به حدیث ثقلین، افزود: پیامبر اکرم(ص) بعد از خودشان مردم را به قرآن و اهل بیت(ع) ارجاع دادند، هر یک از این دو به تنهایی کفایت نمی کند، برخی می گویند کتاب خدا برای ما بس است و این اعتقاد باطل است، اهل بیت(ع) سخن مخالف با قرآن نمی زنند.

حجت الاسلام هاشمی بیان داشت: قرآن برنامه و قانون است و هر قانونی نیاز به مجری دارد، جزئیات بسیاری از احکام در قرآن وجود نداشت و تبیین آن از سوی اهل بیت(ع) صورت می گرفت، خداوند متعال همانگونه که قرآن را برای هدایت و سعادت بشر نازل کرد امامان و اهل بیت(ع) را نیز برای تبیین و تفسیر دستورات قرآن و هدایت بشر فرستاد.

وی اظهار داشت: امامان واسطه فیض الهی هستند، به یمن وجود امام زمان(ع) است که مردم روزی می خورند و زمین و آسمان ثابت هستند، زمین هیچ گاه از حجت خدا خالی نمی شود و وجود امام برای بشر ضروری است و تا زمانیکه انسانها به امام متصل باشند گمراه نمی شوند.

کارشناس مسائل مذهبی ابراز داشت: خداوند در آخرین حج پیامبر(ص) به ایشان ابلاغ کرد که جانشین خود را به مردم معرفی کن که اگر این کار را نکردی رسالتت را به جای نیاورده ای، اهمیت این امر به حدی بوده که اگر پیامبر(ص) این کار را انجام نمی دادند تمام زحماتی که در طول عمر خود کشیده بودند و رسالتی که بر دوش کشیده بودند به ثمر نمی نشست و گویا هیچ کاری نکرده بودند.

حجت الاسلام هاشمی در پایان گفت: پیامبر اکرم(ص) با ابلاغ جانشینی امیرمؤمنان(ع) به مردم دین را کامل و حجت را بر مردم تمام کردند و دو ودیعه گرانبهای قرآن و عترت را بین مردم به امانت گذاشتند و تمسک به این دو را موجب هدایت و سعادت و جدایی از آنها را باعث گمراهی و ضلالت دانستند./869/202/ب2