ناامیدی را چه کسانی در جامعه تزریق می‌کنند
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روزنامه «جوان»، این روزنامه در یادداشتی از «شعبان مصطفائی» نوشت:
مسئول امید و شادابی در کشور چه نهادها یا افرادی هستند؟ این سؤال بهانه‌ای است برای کنکاشی کوتاه در سخنان رئیس‌جمهور محترم درباره امید و شادابی که در سخنرانی اخیرشان به آنها اشاره کردند. ابتدا عیناً سخنان دکتر روحانی را در این باره ذکر می‌کنیم.
«متأسفانه عده‌ای هستند که می‌خواهند مردم را به هر بهانه‌ای نسبت به آینده ناامید کنند، بدون تردید ایجاد ناامیدی ضربه و آسیب به حرکت ملی و مأیوس کردن جامعه از حرکت و تعالی است اما متأسفانه عده‌ای همواره نیمه خالی یک لیوان آب را می‌بینند و نیمه پر آن را هیچ موقع متذکر نمی‌شوند». «انسان نیاز به شادابی، لبخند و خوشحالی دارد و تصور نشود که مردم بدون نشاط، خوشحالی و چهره باز می‌توانند از مشکلات زندگی فرار کنند. گاهی نشاط و شادمانی فکر و ذهن انسان را گشوده و آرامش‌آفرین است، لذا باید به آن توجه داشت».
با اینکه رئیس‌جمهور محترم دقیقاً نفرمودند چه کسانی به جامعه ناامیدی و بی‌نشاطی تزریق می‌کنند ولی از آنجایی که مردم با امید به باورهای دینی و آینده پرشکوه، انقلاب اسلامی را به پیروزی رساندند و اینکه در طول دوره‌های سختی و ناملایمات همواره پشتیبان نظام بودند از امید مردم به نظام ناشی می‌شود. و از طرفی چون امید در سایه نشاط و شادابی شکل می‌گیرد، پس قطعاً منظور رئیس محترم قوه مجریه ضد‌انقلاب و دشمنان نظام است که دائماً سعی در القای ناامیدی و بی‌نشاطی به مردم و مسئولان دارند، چون باور دشمنان بر این است که تنها راه شکست ایران اسلامی ایجاد ناامیدی و فاصله انداختن بین مردم و مسئولان است. در همین راستاست که با تحریم‌های گوناگون سعی می‌کنند با در تنگنا قرار دادن مردم، آنها را دلسرد و ناامید کنند.
البته یک احتمال ضعیف هم می‌دهیم که از نظر رئیس‌جمهور محترم افرادی در داخل کشور که منتقد عملکرد ایشان هستند، مسئول ایجاد ناامیدی و بی‌نشاطی در مردم باشند. برای بررسی این احتمال ضعیف به سؤال اصلی طرح شده، بر‌می‌گردیم و برای اینکه بدانیم چه نهاد یا افرادی مسئول امید و نشاط در جامعه هستند، باید بدانیم چه عواملی باعث امیدواری، خوشحالی و نشاط مردم می‌شود. مردمی که از مشکلات اقتصادی گله‌مند هستند بالطبع خوشحالی و نشاط‌شان هم تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد.
لذا تنها با حرف خالی نمی‌شود برای کسی که بیکار است یا تحت شرایط رکود اقتصادی بیکار شده و سفره‌اش کوچک و شرمنده خانواده‌اش است نشاط ایجاد کرد. از قدیم گفته‌اند با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمی‌شود. پس چون مسئولیت توسعه اقتصادی در کشور با دولت است، پس مسئول مستقیم ایجاد نشاط و امید در کشور نیز بر عهده ریاست جمهوری و تیم همراه وی است.
اما با مروری بر رفتار دولت محترم در سه سال و چند ماه اخیر در هیچ و مزخرف شمردن دستاوردهای قبلی و اینکه برخی از دولتمردان ادعا کردند توان رقابتی ما در حد آبگوشت بزباش و قورمه سبزی است، اینکه مسکن مهر مزخرف خوانده شد، اینکه گفته شد امریکا می‌تواند با یک موشک توان دفاعی ما را نابود کند، اینکه صنعت هسته‌ای را در حد دستگاه آبمیوه‌گیری تنزل دادند، اینکه رشد علمی ما کاهش داشته است، اینکه حقوق‌بگیر نجومی ذخیره نظام نامیده شد و سفر میلیاردی از بیت‌المال هزینه شد، اینکه اعتبار پاسپورت ایرانی به پنج پاسپورت ضعیف دنیا تنزل یافت، اینکه مشکل ریزگردها به عذاب الهی نسبت داده شد و اینکه آب خوردن ما را به برجامی که نتیجه‌اش تقریباَ هیچ شد، گره زدند و خیلی موارد دیگر، آیا تزریق ناامیدی به کشور نبوده است.
وقتی چنان رونق اقتصادی که مردم را بی‌نیاز از دریافت یارانه کند، به دست نیامد چگونه نشاط حاصل شود. در سه سال اخیر ناامیدی کاشته و هیچ درو شد. اکنون که به زمان انتخابات نزدیک می‌شویم از امید و سبد امید حرف زده می‌شود آن هم از جایگاه مدعی‌العموم نه جایگاه پاسخگو بودن نسبت به وظیفه‌ای که در قبال امیدواری و نشاط مردم دارند.
اما در خصوص امید مردم به آینده اولاً لازم است به امید مردم به نظام و دولت تفاوت قائل شویم. مردم به نظام امیدوار هستند و این امیدواری را در راهپیمایی‌های عظیم 22 بهمن و روز قدس و حضور با نشاط در انتخابات و مواقع حساس نشان داده‌اند. ولی اینکه مردم گله‌مند هستند و به فرض به دولت برای ایجاد رونق امیدوار نیستند، دلیل ناامیدی از نظام نیست. ثانیاً در حالی که کشور درگیر مشکلات اقتصادی و رکود است و آمار بیکاری افزایش یافته، رئیس‌جمهور محترم به‌خاطر عمل به وعده‌هایش و اینکه شرمنده مردم نشده، خدا را شکر می‌کنند.
پس تمام ظرفیت کاری دولت در این حدی بوده که انجام شده است. لذا امیدواری به رونق با این دولت چگونه قابل جمع است؟ ثالثاً وقتی دولت رفع تمام مشکلات را در گرو رفع تحریم‌ها و برداشته شدن تحریم‌ها را در گرو مذاکره می‌دانست پس چگونه از سبد امیدی حرف می‌زند که تنها یک گزینه در آن گذاشته بود. پس دولت محترم در حال پخش حلوای سیاسی است و انتظار دارد کام مردم با این حلواهای سیاسی شیرین شود./1325//102/خ