اهداء خون و حجامت مبطل روزه نیست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین وحید پور امروز در آیین بیان احکام شرعی آستان مقدس حضرت معصومه (س) که در شبستان بزرگ امام خمینی (ره) برگزار شد به تشریح مصادیق رفتارهای شخصی که با شرایطی مبطل روزه نیست پرداخت و عنوان کرد: از منظر شرع مقدس اسلام اهداء خون اگر مقدمه ضعف شدید روزه‌دار نشود در صحت روزه خللی وارد نمی‌کند.

کارشناس مبانی فقهی آستان مقدس حضرت معصومه (س) بابیان این‌که شرع مقدس اسلام برای رفتارهای شخصی که موجب ضعف روزه‌دار خواهد شد ممنوعیت قائل شده است، گفت: اهداء خون، حجامت کردن، نمونه‌گیری آزمایشات خونی، سونوگرافی از منظر فقه اسلامی مشروط بر این‌که مقدمه ضعف روزه‌دار نشود مبطل روزه نخواهد بود.

وی ادامه داد: استفاده از شیاف که طبیعتاً جامد است و محل استفاده آن از دهان نیست برای صحت روزه خللی نداشته و روزه بیماران که از شیاف استفاده می‌کنند صحیح است.

سخنران آستان مقدس حضرت معصومه (س) با اشاره به این‌که بیرون آمدن غذا از معده با شرایط تعیین‌شده مبطل روزه نیست، ابراز داشت: استفراغ کردن مشروط بر این‌که از دهان در همان لحظه تخلیه‌شده و به حلق برنگردد مبطل روز نخواهد بود؛ این در حالی است که مقداری کمی از آن‌هم اگر عمدی به حلق برسد مبطل روز و مشمول کفاره روزه‌خواری عمدی خواهد بود.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین وحید پور رسیدن ماده غذایی و یا ورود هر چیز دیگر به حلق به‌صورت عمدی را معیار تشخیص صحت و بطلان روزه توصیف کرد و اظهار داشت: استفاده از قطره چشم، قطره گوش و بینی اگر به حلق نرسد مبطل روزه نخواهد بود.

وی ادامه داد: احساس کردن طعم و مزه از منظر شرع مقدس اسلام معیار ابطال روزه نیست بر این اساس اگر کسی طعم و مزه این داروها را پس از استعمال احساس کرد اشکالی برای روزه او وجود نخواهد داشت.

کارشناس مبانی فقهی آستان مقدس حضرت معصومه (س) به مبتلایان بیماری آسم اشاره کرد و گفت: استفاده از اسپری اگر گاز و هوا باشد و به‌صورت مایع نباشد اشکالی در روزه ایجاد نمی‌کند.

گفتنی است، رهبر معظم انقلاب برای حکم استعمال اسپری چه به‌صورت دارو چه به‌صورت خوش‌بوکننده دهان را چنین توصیف فرمودند «اگر ماده مذکور هوای فشرده همراه با دارویی هرچند به‌صورت گاز یا پودر باشد و وارد حلق شود، صحت روزه محل اشکال است و درصورتی‌که روزه گرفتن بدون استعمال آن، ممکن نیست یا مشقّت دارد، جایز است از آن استفاده کند، لکن احتیاط آن است که مبطل دیگری انجام ندهد.»/۸۳۷/پ۲۰۲/ج