شرح آیت الله بطحایی بر دعای روز بیست و دوم ماه رمضان

آیت الله سید هاشم بطحایی نماینده مجلس خبرگان رهبری در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا به شرح و تفسیر دعای روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان پرداخت که در ادامه می آید:

«اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ فَضْلَکَ وأنـْزِل علیّ فیهِ بَرَکاتِکَ وَوَفّقْنی فیهِ لِموجِباتِ مَرْضاتِکَ واسْکِنّی فیهِ بُحْبوحاتِ جَنّاتِکَ یا مُجیبَ دَعْوَةِ المُضْطَرّین»

«خدایا بگشا به رویم در این ماه درهاى فضلت و فرود آر برایم در آن برکاتت را و توفیقم ده در آن براى موجبات خوشنودیت و مسکنم ده در آن وسطهاى بهشت اى اجابت کننده خواسته ها و دعاهاى بیچارگان»

بنده در این دعا یک گام بالاتر می گذارد، این دعاها گام به گام و مرحله به مرحله است؛ از دعای روز اول ماه مبارک رمضان که در واقع ورود به آموزشگاه و آزمایشگاه معرفت و تربیت بوده است، به تدریج گام به گام می آید و در این روز یک گام به جلو گذاشته می شود و احساس می شود که ان شاء الله از دست شیطان دور شده ایم.

آنجا می گفتیم که راه را برای ما باز کن و اینجا پشت در و جایگاه سعادت آمده ایم و می گوییم؛ خدایا در این روز درهای فضلت را به سوی من باز کن.

فضل غیر از آن لطفی است که خداوند در بین عموم دارد؛ خدای متعال نسبت به بندگان خودش دو وظیفه دارد؛ یکی وظیفه عام که وظیفه بنده پروری است؛ یعنی به همه نعمت می دهد و حتی به کفار هم آنچه وسیله زندگی و حیات است داده می شود اما فضل یعنی اضافه تر از آن لطف عام و مخصوص مؤمنین است و تنها به خداجویان داده می شود.

در این دعا می گوید، درهای شیطان به روی ما بسته و راه های شیطان به سوی ما سد شده است و در این روز در موقعیتی هستیم که می گوییم خدایا برکاتت را بر ما نازل کن.

در ادامه این دعا شخص دعا کننده عرضه می کند: خدایا در این روز توفیقاتی بده که اسباب رضای تو را فراهم کنم، به راه هایی بروم که خواسته تو در آن است و توفیق بده تا وظایفم را در این روز انجام بدهم.

در بخش بعدی دعا بنده از خدا می خواهد که خدایا در این روز مرا در میان فضای باز بهشت هایت قرار بده؛ در این دعا یک گام به جلو و پیشرفت و ترقی قابل ملاحظه ای انجام شده که اگر روزه داران عزیز و آنهایی که دعا را می خوانند به مفاهیم این دعا توجه کنند و متوجه باشند که آیا گفته ها و خواسته ها با قرارگاه ها و موقعیت گاه هایشان تطبیق می کند یا نه، می توانند از فضل الهی بهره مند شوند.

در پایان می گوییم «یا مجیب دعوة المضطرین» ای کسی که خواسته درماندگان و بیچارگان را پاسخ می دهی؛ ما مضطر و بیچاره ایم و گرفتار نفس اماره و شیطان و دنیا که دار بلا است هستیم. پس درخواست های ما را اجابت کن./۸۷۲/ت۳۰۲/ی