خدمات علمی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مرحوم آیت الله شیرازی

حجت الاسلام سيد على اصغر امینی، استاد سطح عالی حوزه علمیه در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، به مناسبت فرارسیدن سی و ششمین سالگرد ارتحال آیت الله شیرازی، با اشاره به ایستادگی آن مرحوم در برابر حکومت های جور، گفت: ایشان در زمانی که امام خمینی در نجف حضور داشتند، ضمن این که هماهنگی و هم سویی با امام و دیگر علما داشتند اما بشخصه وبالاستقلال در برابر حکام جائر عراق ایستاده بودند.

حجت الاسلام امینی با اشاره به شجاعت آن مرحوم در مبارزه با باطل، بیان داشت: ایشان در برابر ظلم و حکومت جور چه در عراق و چه در ایران جبهه می گرفتند و هیچگاه سکوت نمی کردند. از جمله یکی از علمای لبنان  که در زمان مرحوم آيةالله شيرازى در نجف اشرف بوده اند و در سال دوم یا سوم انقلاب اسلامی ایران به بیت مرحوم آیت الله شیرازی آمده بودند، نقل کردند که روزی مرحوم آیت الله العظمی شیرازی وارد صحن امیرالمؤمنین(ع) شدند و هشدار دادند تا عکس احمدحسن البکر رئیس جمهور عراق و میشل عفلق مؤسس حزب بعث را که در ورودی این صحن مقدس نصب بود را بردارند اما در هنگام خروج متوجه شدند که هنوز عکس در محل است در نتیجه خود ایشان شخصاً با عصای خود در ملأ عام آن را به زمين انداختند.

استاد سطح عالی حوزه علمیه با اشاره به فعالیت سیاسی آیت الله شیرازی، اظهار کرد: در جریان مسائل کشف حجاب بدستور رضاخان قلدر و واقعه مسجد گوهرشاد این عالم بزرگ نقش ارزنده و وسیعی داشت و رابط بین علمای بلاد و مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری بود و در جریان واقعه گوهرشاد و در پی دستگیری علماء و رهبران این قیام به زندان افتاد و پس از آزادی از زندان به نجف رفت و به تدریس، تألیف، تأسیس مدارس علمیه و دیگر خدمات علمی و اجتماعی و موضع گیری های سیاسی و مجاهدات خود ادامه داد.

وی خاطرنشان کرد: آیت الله شیرازی، به واقع، مجاهد بودند و در برابر هردو پهلوی در ایران و حکومت های ظالم در عراق بویژه حزب بعث ایستادند، در نجف اعلامیه هایی بر علیه شاه صادر می نمودند و دست از فعالیت بر نمی داشتند و نسبت به دیگر مراجع پیشتاز بودند. و وقتی به مشهد آمدند، زمانی بود که با فوت آیت الله میلانی و تبعید آیت الله قمی، مشهد از مرجعیت تام خالی شده بود، بنابراین ایشان تکیه گاه محکمی برای انقلابیون مشهد و زعیم مردم مسلمان و حوزه علمیه خراسان شدند و به درج اعلامیه و راهپیمایی های گوناگون دستور دادند.

حجت الاسلام امینی با اشاره به موقعیت علمی مرحوم آیت الله شیرازی، ابراز کرد: در مورد موقعیت علمی این عالم بزرگ شیعه همین بس که قبل از این که مرحوم آیت الله العظمی بروجردی به قم بیایند، ایشان از اصحاب و یاران خاص مرجع اعلی شیعه مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی و از شاگردان ممتاز ایشان و اعضای جلسه استفتاء بودند و در آن زمان کسانی که از اعضای جلسه استفتاء مرحوم  سید(ره) بوده اند یعنی موقعیت علمی ممتاز داشته و شایستگی کامل مرجعیت را دارا بودند و اين مطلب در اجازه اجتهاد مرحوم سيد(ره) به ايشان كاملاً آشكار است.

شاگرد مرحوم آیت الله شیرازی با اشاره به دیگر خدمات این مرجع تقلید شیعه، گفت: ساخت مدارس علمیه، مراکز درمانی، اعزام مبلغ به شهرستان ها و اعزام گروه هایی به کشورهای اسلامی از جمله هندوستان، پاکستان، افغانستان، سوریه و لبنان برای سرکشی از حوزه های علمیه آن مناطق، رسیدگی به خانواده های بی بضاعت در سطح شهر بویژه خدمات وسیع الاطراف به روحانیون حوزۀ علمیه مشهد مقدّس و خانواده های آنان و ارائه خدمت به مهاجرین افغانی و عراقی و نيز حمايت از جبهات جنگ تحميلى از جمله فعالیت های ارزنده این عالم جلیل القدر و بیت ایشان به همت فرزند برومندشان آیت الله حاج سید محمدعلی شیرازی بود.

وی به خصوصیات اخلاقی در برنامه های درسی و کیفیت جلسات درس مرحوم آیت الله العظمی شیرازی اشاره و ابراز کرد: در شاگردپروری خیلی دقت داشتند و به نظم در اوقات اول درس، تعطیل نکردن درس، اهتمام و بر مطالعه، پیش مطالعه و مباحثه دروس تأکید فراوان داشتند.

حجت الاسلام امینی با اشاره به اهتمام مرحوم آیت الله شیرازی در تربیت طلاب اظهار نمود: ایشان در نحوه درس خواندن طلاب و شاگردان بسیار دقت داشتند و می فرمودند که طلبه باید شب علاوه بر مطالعه درس روز، پیش مطالعه درس روز بعد داشته باشد و بعد که درس استاد را گرفت دوباره مطالعه کند و سپس به مباحثه بپردازد و اگر شبهه ای باقی ماند به استاد مراجعه کند و درس را حلاجی کند.

وی افزود: دیگر ویژگی ممتاز درس این مرجع والامقام این بود که در جلسه درس به شاگرد میدان می داد تا اگر شبهه و سؤال دارد در حین درس سؤال و اشکال خود را مطرح کند. ایشان همچنین مبانی خاص و مبتکرانه ای در دو علم اصول و فقه داشتند و نظرات خاص خود را در برابر دیگر اقوال و آراء به شکل بسیار متین ارائه می کردند که تفصیل آن نیاز به مجال دیگری دارد./864/ت302/ب1