تحریف برای کوروش؛ تحقیر برای تاریخ

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، هرساله، روز هفتم آبان کوروش پرستان به آرامگاه منتسب به آرامگاه کوروش می‌روند و برای آن مقبره سجده می‌کنند. حتی خود آن کسانی که به این مقبره می‌روند و شادی می‌کنند، نمی‌دانند که آیا این روز، روز تولد کوروش است یا روز به تخت نشستن او. در حالی که هر دو تصور باطل است؛ چرا که در این روز کوروش توانست با بستن آب بر روی مردم تمدن بابل، آن‌ها را تسلیم کنند و یهودیانی که توسط بخت النصر اسیر شده بودند را، نجات دهد.

کوروش بعد از آزاد سازی یهودیان، به آن‌ها اجازه مهاجرت به اورشلیم را داد. البته بخشی از آن‌ها نیز به دربار کوروش نفوذ کردند و بعد‌ها افرادی مثل استر و مردخای، باعث شدند وحشیانه بخش عمده‌ای از مؤمنان زرتشتی و از جمله هامان، وزیر هخامنشی شد که یهودیان در روز ۱۳ فروردین به جشنی تحت عنوان پوریم می‌پردازند.

نکته دیگری که درباره روز هفتم آبان حائز اهمیت است، شعار‌های ضد اسلامی و نژاد پرستانه‌ای است که توسط این افراد سر داده می‌شود. شعار‌هایی با این مضمون که «ما آریایی هستیم، عرب نمی‌پرستیم». ابتدا باید از تناقض این سخنان پرده برداشت. فرح دیبا یا پهلوی، به‌عنوان یکی از قطب‌های سلطنت‌طلبان خود به قبر انور سادات، رئیس جمهور مصر تعظیم می‌کند، در حالی که او یک عرب بود!

دیگر اشکالات نهفته در این شعار‌های پوچ، نژاد پرستی و نسبت نژادی دادن به اسلام است. پیامبر گرامی اسلام بار‌ها بر نژادی نبودن اسلام تأکید کردند و حتی درباره سلمان که یک ایرانی بود فرمودند: «سلمان منّا اهل البیت.» این سخن درحالی است که دیگر صحابه پیامبر نتوانستند به چنین جایگاه والایی دست یابند. همچنین پیامبر گرامی اسلام در رد نژاد پرستی بار‌ها تأکید کرده‌اند و معیار برتری را تنها تقوا دانسته‌اند.

نژاد پرستی از مهم‌ترین مؤلفه‌ها و مشخصه‌های اعراب در دوران جاهلیت بود. بنابراین نژاد پرستی امروز برخی افراد را می‌توان امتداد همان جاهلیت دانست و لقب جاهلیت مدرن را به این افراد روشنفکر داد. اسلام همیشه با نژاد پرستی مخالفت کرده و می‌کند؛ چرا که اسلام دینی جهانی است و منحصر به اعراب نیست.

اگر این افراد روشنفکر کمی تاریخ را از منابع معتبر و روش‌مند مطالعه کرده باشند، اسلام در هیچ نقطه‌ای وارد نشد مگر با دو پیشنهاد؛ پرداخت جزیه یا تسلیم و مسلمان شدن. هر جایی که این دو پیشنهاد منصفانه را نمی‌پذیرفت و علیه سپاه اسلام، شمشیر می‌کشید، سپاه اسلام نیز پاسخ قاطعی می‌داد. ورود اسلام به ایران با تسلیم و مسلمان شدن مردم ایران رقم خورد؛ چرا که مردم ایران از رفتار موبدان زرتشتی و حاکمان ظالم خود ناراضی بودند و می‌خواستند با دین اسلام، به برابری اجتماعی و عادلانه اسلام برسند تا نظام طبقاتی حاکم محو شود.

اگر بخواهیم از نگاهی دیگر به حکومت کوروش نگاه کنیم، کوروش در طول مدت حکومت خود کمترین اقدامات فرهنگی را انجام داد. حتی درباره نامه و کتیبه معروف او در بابل تردید‌های فراوانی وجود دارد.

همچنین درباره مقبره‌ای که منتسب به کوروش است، تردید‌های بسیاری وجود دارند و برخی از اسناد و مورخان معتبر اذعان داشته‌اند که این قبر متعلق به مادر یکی از خوانین در این منطقه است؛ نه کوروش. همچنین بیشتر تاریخ نگاران اظهار کرده‌اند که کوروش در منطقه ترکمنستان و در جنگ با اقوام ماساژت کشته شده و در این جنگ سپاه ایران به‌نحوی شکست می‌خورد که ماساژت‌ها سر از تن کوروش جدا می‌کنند و آن را نزد ملکه خود می‌برند و جنازه کوروش در همان حوالی مدفون می‌شود.

باستان‌گرایی در حالی مدعی داشتن سخنی نو است که بخش عمده‌ای از تاریخ تمدن اسلامی توسط باستان‌گرایان تحریف شده است. اندیشمندان ایرانی در دوره اسلامی بیشتر می‌شوند و این ادعا که ایران در دوران باستان به‌طور عمده و در دوران هخامنشی به‌طور خاص از پیشرفت‌های چشمگیر فرهنگی و تمدنی برخوردار بوده، گزافه‌ای بیش نیست؛ چراکه تنها پیش‌رفت‌های ایرانی‌ها در آن زمان به ابزار و سازوبرگ‌های جنگ ختم می‌شود؛ نه فرهنگ و تمدن!

بنابراین عمده تاریخ ایران باستان و بعد از آن تاریخ تمدن اسلامی، توسط سلطنت‌طلب‌ها از اواخر قاجار، دوران پهلوی تا امروز مورد تحریف گسترده قرار گرفته است. این تحریف‌ها در کنار عملیات‌های روانی رسانه‌های ضدانقلاب و همچنین تز‌های روشنفکران کم‌دانش، معاند و افرادی مانند صادق زیبا کلام موجب دیده نشدن حقایق مرتبط با کوروش و به‌طور عمده ایران باستان است.

محمدحسین کتابی