نویسنده کتاب «متاستاز اسرائیل»: مردم‌خواری صهیونیست‌ها به‌زودی تمام می‌شود

ما روایت‌نویس‌ها از زیر عبای آوینی بیرون آمده‌ایم در بخش دیگری از این برنامه کوروش علیانی نویسنده و روایت‌پژوه که خود پیش از این کتاب «متاستاز اسرائیل» را درباره جنگ اسرائیل با فلسطینیان منتشر کرده، درباره معنای روایت و نیز روایت‌هایی که در این کتاب از غزه نوشته شده گفت:همه افرادی که روایت کار می‌کنیم، از زیر عبای مرتضی آوینی بیرون آمدیم. ما روزبه‌روز بیشتر فهمیدیم که فرم چقدر بد است. برخلاف محتوای روایت که زندگی انسانی است روایت با حافظه رویدادی ما تقریباً یکسان است. روایت گزارش ما از زندگی و آنچه بر ما می‌گذرد است.بزرگ‌ترین لطفی که به روایت می‌توانیم کنیم این است که توانایی‌های ادبی را وارد روایت نکنیم و بگذاریم زندگی خودش حرف بزند. کوتاه و بدون هیچ هنری اتفاقات را بازگو کنیم. چقدر خوب است ادبیات کنار می‌رود و زندگی بروز می‌کند. علیانی درباره روایت‌هایی که رسانه‌ها از حملات اسرائیل به غزه می‌سازند گفت: این تصویر که مردم غزه چقدر بدبخت‌اند درست نیست. آن‌ها از یک‌جهت خوشبخت‌اند. شما یک جامعه آرمانی را در غزه می‌بینید. آنجا کسی دزدی نمی‌کند، چاقو در شکم هم‌نوعش فرو نمی‌کند. همه برای زندگی می‌جنگند و امید به زندگی دارند. پس آنچه در غزه می‌گذرد و ما با روایتش سروکار داریم، راه‌حلی است برای درست زیستن ما، راه‌حل‌هایی که مردم غزه برای مواجهه با آن خباثت‌های اسرائیل پیش گرفتند. او گفت: ما بعدازاین جنگ یک فرمول پیدا کردیم که بیشتر بشود با روایت رنج ادامه داد. آن هم این است که به تصاویر جنگ زل نزنید. ولی متن‌ها را بخوانید. اگر زل بزنید، عادت می‌کنید. به‌زودی ان‌شاءالله این مردم‌خواری اسرائیل تمام و بعدش جهاد ما شروع می‌شود. جهاد ما این است که راه‌حل‌های غزه‌ای را جهانی کنیم.

دنبال شناخت درست مردم غزه بودم در بخش دیگر این نشست، سمیه جمالی نویسنده و منتقد ادبی به بیان نظر خود درباره اولین مواجهه با روایت‌های کتاب لهجه‌های غزه‌ای پرداخت. وی بیان کرد: کتاب لهجه‌های غزه‌ای را که خواندم گفتم خیلی کتاب خوبی است، ولی کاش آن‌قدر با عجله کار نمی‌شد. البته آن‌موقع مطلع نبودم که در زمان کوتاهی این روایت‌ها جمع‌آوری و ترجمه شد تا به نمایشگاه کتاب برسد. جمالی از مسیر خود برای رسیدن به این کتاب گفت: دوست داشتم داستانی درباره فلسطین بنویسم. ولی دیدم باید اطلاعات بیشتری به دست آورم.به‌رغمم اینکه از بچگی با موضوع فلسطین بزرگ شدیم، ولی باز احساس می‌کنم یک دیواری بین من و فلسطین است که نمی‌توانستم داستانم را بنویسم. دنبال شناخت بودم. به روایت‌های متعدد برخوردم. اما روایت‌های این کتاب کانالیزه نشده و از کانال سیاسی و ادبی و غیره عبور نکرده و کسی خودش را در آن سانسور نکرده است. بلکه در خود شرایط خاص جنگ این دو نویسنده آن را نوشته‌اند. من این را پسندیدم. آن چیزی که به دل می‌نشیند این است دارای جزئیاتی است که به فهم وضعیت غزه و آگاهی از آن کمک می‌کند. این نویسنده که خود پیش‌ از این کتاب «پرچم در اهتزاز» را به شیوه روایت با موضوع در حضور در هیئات در دوران کرونا نوشته است، درباره روایت‌نویسی گفت: درمورد روایت و داستان باید خونسرد روایت کرد و روضه باز نباید نوشت. لهجه‌های غزه‌ای دارد آن روایت‌ها را با خونسردی روایت می‌کند و این اثرگذاری‌اش را بیشتر می‌کند و باعث می‌شود واقعیت را بتوان بهتر نشان داد. داده‌هایی که این کتاب دارد، یک جهان واقعی را نمایش می‌دهد.

آغاز به کار مجدد دفتر هنر و ادبیات بیداریدر بخش پایانی، مرتضی قاضی درباره راه‌اندازی مجدد این دفتر در حوزه هنری بیان کرد: این دفتر سبقه طولانی دارد و از سال ۸۷ فعال بوده، ولی از سال گذشته، تولید روایت‌های مستند خارج از مرزها را کارویژه خود قرار داد. یعنی بنا داریم به آنچه که تحت تأثیر انقلاب اسلامی و بیداری ملت‌ها در فضای جهانی اتفاق می‌افتد را در این دفتر روایت کنیم و به آن بپردازیم. رئیس‌دفتر هنر و ادبیات بیداری اضافه کرد: بعد از طوفان‌الاقصی باید می‌دیدیم چطور می‌توانیم روایت‌های مستند از داخل غزه داشته باشیم. اصلاً این عملیات چطور اتفاق افتاد. این را به رقم محاصره‌ها چطور می‌شود روایت کرد که در نهایت به فکر چاپ امثال این کتاب افتادیم. کتاب لهجه‌های غزه‌ای در روز نمایشگاه کتاب ۱۴۰۳ به همت انتشارات سوره مهر رونمایی شد. در پایان نیز کلیپی از نویسنده دیگر کتاب، یوسف القدره برای معرفی این نویسنده پخش شد. او اکنون در غزه است و امکان ارتباط مستقیم با وی وجود نداشت.