از حماسه‌ی سنوار تا خیانت اعراب

حماسه شهادت عزتمندانه‌ی یحیی السنوار، فرمانده مقتدر جنبش حماس، حاوی پیامی محکم و تاریخی برای اعراب مرتجع منطقه بود که با خیانت به آرمان فلسطین و عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی، خط‌شان را از محور مقاومت جدا کرده‌اند و خود را تا حد گاوی شیرده تنزل داده‌اند یا همانند غلامی حلقه به‌گوش و برده‌ای گوش به فرمان در انتظار دستور ارباب خود دست به سینه ایستاده‌اند. این شهادت نه تنها نماد مقاومت و پایداری در برابر اشغالگری بود، بلکه به روشنی نشان داد که ایستادگی در برابر ظلم و اشغال، تنها راه رسیدن به عزت و کرامت است. در حالی که برخی از همین دولت‌های عربی با خیانت به ملت فلسطین، موجبات گستاخی هرچه بیشتر رژیم منحوس اسرائیل را فراهم کرده‌اند.

این دست از اعراب دقیقاً جا پای اعراب جاهلی یا اعراب صدر اسلام گذاشته‌اند که در برابر حق و حقیقت ایستادند و به دنبال منافع زودگذر دنیوی بودند. همان‌گونه که اعراب جاهلی با تعصب کورکورانه و دنیاطلبی در برابر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله ایستادند، امروز نیز برخی از حاکمان عرب با خیانت به ملت‌هایشان و عادی‌سازی روابط با دشمنان اسلام، در مسیر خیانت و ذلت قدم گذاشته‌اند. این شباهت تاریخی به ما نشان می‌دهد که روح دنیاپرستی و سرسپردگی به قدرت‌های باطل همچنان در برخی از حاکمان عرب باقی مانده است، در حالی که مقاومت و ایستادگی، راه عزت و افتخار برای امت اسلامی است.

این حس دنیاطلبی و سرسپردگی به منافع مادی در میان برخی حکام عرب، نه تنها آن‌ها را همواره از مسیر حق و حقیقت دور کرده، بلکه سبب شده است در برابر کسانی که ندای حق‌طلبی و عدالت سر می‌دهند، بایستند. این حکام با چشم‌پوشی از اصول اسلامی و عدالت، خود را در دایره‌ای از خیانت به آرمان‌های امت اسلامی گرفتار کرده‌اند. همین دنیاطلبی است که آنها را از جهاد در راه خدا و حمایت از مظلومین بازداشته و به جای آن، به دنبال حفظ منافع دنیوی و تثبیت قدرت خود هستند.

در قرآن کریم، نمونه‌هایی از چنین دنیاطلبی و بهانه‌جویی‌ها برای فرار از مسئولیت‌های دینی ذکر شده است. در سوره فتح، آیه 11 می‌خوانیم: «سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا»، یعنی «به زودی بازماندگان از اعراب (که در جهاد شرکت نکرده‌اند) به تو خواهند گفت: اموال و خانواده‌های ما، ما را مشغول کرد (و مانع از همراهی با تو شد).» این آیه به اعرابی اشاره دارد که با بهانه‌جویی‌های دنیوی و نگرانی‌های مادی از جهاد و همراهی با پیامبر اسلام (ص) بازماندند. این دنیاطلبی بهانه‌ای برای ترک وظیفه الهی و سرپیچی از اوامر خداوند بود.

حکام امروزی که با خیانت به آرمان فلسطین و امت اسلامی، به دنبال ثروت‌اندوزی و حفظ قدرت خود هستند، دقیقاً همان راه و رسم اعراب جاهلی را در پیش گرفته‌اند. آنان با توجیهات و بهانه‌های مادی، از جهاد و مقاومت در برابر ظلم سرباز زده و به حمایت از ظالمان و دشمنان اسلام پرداخته‌اند. در حالی که قرآن به‌صراحت این نوع رفتارها را محکوم کرده و مؤمنان را به ایستادگی در راه حق و عدالت فرا می‌خواند. این نوع خیانت نه تنها آنان را در چشم امت اسلامی منفور می‌کند، بلکه آن‌ها را از رحمت و یاری خداوند نیز محروم خواهد کرد.

این وضعیت نه تنها از لحاظ دینی و اخلاقی محکوم است، بلکه به معنای واقعی کلمه منجر به سلب اعتماد و اعتبار آن حکام در میان ملت‌های خود و در سطح جهانی می‌شود. نیاز است که این دست از اعراب و حکام مسلمان از تجربیات تاریخ عبرت بگیرند و با بازنگری در رفتارهای خود، به سوی بازگشت به اصول حقیقی اسلام و ایستادگی در برابر ظلم و فساد حرکت کنند. نتیجه آنکه شهادت السنوار ثابت کرد که خون شهیدان مقاومت همچنان جوشان است و خیانتکاران دیر یا زود محکوم به شکست خواهند بود و چوب عدالت خدا بر سر آنها کوفته خواهد شد.