طلاب جهادی یاسوج خانهای برای خانواده محروم در لوداب ساختند
طلاب گروه جهادی شهید خیرالله پرواز شهرستان یاسوج با حضور در منطقه محروم لوداب، اقدام به ساخت منزل مسکونی برای یک خانواده محروم کردند.
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، در روزگاری که بسیاری از تحلیلها از شکاف طبقاتی، مشکلات اقتصادی و فقر ساختاری سخن میگویند، گاهی یک رخداد کوچک اما عمیق، معنای دیگری از جامعه و هویت دینیمان را به نمایش میگذارد؛ رخدادی که نشان میدهد هنوز ریشههای همدلی، غیرت دینی و مسئولیت اجتماعی در میان قشرهای مؤمن این کشور زنده است و میتواند بر روی ویرانههای سختی، امید تازهای بنا کند.
اقدام طلاب گروه جهادی شهید خیرالله پرواز شهرستان یاسوج در ساخت منزل برای یک خانواده نیازمند در بخش لوداب، از همین جنس اتفاقهاست؛ حرکتی که شاید در ظاهر یک کار عمرانی ساده به نظر برسد، اما در واقع، متنی است سرشار از پیامهای اجتماعی، اخلاقی، تمدنی و البته حوزوی.
جهاد سازندگی و بازتعریف نقش طلاب در جامعه
در ادبیات انقلاب اسلامی واژه «جهاد» تنها به معنای نبرد نظامی نیست؛ بلکه حضور مسئولانه برای رفع نیازهای مردم، دفاع از کرامت انسانی و تلاش برای آبادانی جامعه را نیز در بر میگیرد. امروز که کشور به سازندگان امید و ترمیمکنندگان پیوندهای اجتماعی نیاز دارد، حرکتهای جهادی چهرهای نو از طلاب حوزههای علمیه ارائه میکند؛ چهرهای که از کلاس و حجره فراتر میرود و در کنار مردم میایستد.
طلاب گروه جهادی شهید خیرالله پرواز دقیقاً چنین نقشی را بر عهده گرفتهاند؛ آنها با اینکه وظیفه اصلیشان تعلیم و تهذیب است، اما با حضور میدانی در نقاط محروم، نشان میدهند که روحانی صرفاً یک تحلیلگر دینی یا خطیب منبری نیست، بلکه وارث رسالت پیامبران است؛ رسالتی که بخش مهمی از آن، خدمت واقعی به بندگان خداست.
بخش لوداب از مناطق محروم و کمبرخوردار استان کهگیلویه و بویراحمد است؛ منطقهای که گرچه طبیعتی زیبا دارد، اما از نظر زیرساختهای اقتصادی، آموزشی و رفاهی دچار کمبودهای جدی است. ساخت یک منزل مسکونی برای یک خانواده محروم در چنین فضایی، تنها تأمین یک سرپناه نیست؛ بلکه نوعی احساسپراکنی امید در میان مردمی است که سالها با کمبودها زندگی کردهاند.
طلاب جهادی در این منطقه نه به عنوان خیّرانی از راه دور، بلکه به عنوان همراهانی در کنار مردم شناخته میشوند؛ آنها روزها در گرما و سرما کار میکنند، مصالح جابهجا میکنند، خشت روی خشت میگذارند و با دستان خود خانهای را بنا میکنند که قرار است سایهبان آرامش یک خانواده باشد.
از درس فقه تا بیل و کلنگ
این حرکتها یک مفهوم مهم را یادآور میشود: طلاب وقتی وارد عرصه جهادی میشوند، در واقع به فقه عملی و اجتماعی جامه عمل میپوشانند. فقهی که در حجرهها خوانده میشود، وقتی در میدان خدمت به مردم ظهور پیدا میکند، معنای عینی خود را مییابد. طلاب جهادی، درسهای طلبگی خود را در قالب عمل به واجبات اجتماعی و مستحبات مؤکد پیاده میکنند؛ از جمله: ایثار، حمایت از مستضعفان، کمک به رفع فقر و آسیب اجتماعی، تقویت همبستگی امت مؤمن و ترمیم اعتماد اجتماعی به نهادهای دینی
این همان چیزی است که رهبر انقلاب سالهاست از آن به عنوان «روحانیت تراز انقلاب اسلامی» یاد میکنند؛ روحانیای که هم در میدان علم پیشران است و هم در میدان خدمت اجتماعی، فعال و اثرگذار.
نقطه اتصال مردم و حوزه
واقعیت این است که در سالهای اخیر برخی فاصلهها میان مردم و برخی نهادهای فرهنگی یا حوزوی ایجاد شده است؛ فاصلههایی که گاه ناشی از سوءتفاهم، گاه ناشی از عملکردهای ضعیف و گاه تحت تأثیر تبلیغات منفی دشمن است. حضور طلاب در چنین میدانهایی مانند ساخت خانه برای محرومان، این فاصلهها را به طرز عجیبی کاهش میدهد.
وقتی مردم یک منطقه محروم میبینند که یک روحانی جوان با لباس ساده، در کنار آنان بیل میزند، سیمان میزند، کارگری میکند و بدون چشمداشت خدمت میکند، نگاهشان به روحانیت تغییر میکند. این حضور میدانی، برای مردم قابل لمس است و برای حوزه قابل دفاع.
خانهای که طلاب گروه جهادی شهید خیرالله پرواز ساختند، فقط دیوار و سقف نیست؛ این خانه حامل مفاهیم بزرگتری است: جایگاه همدلی در جامعه دینی؛ ترجمه عینی مفاهیم قرآنی درباره خدمت به خلق؛ پاسداری از کرامت انسانی خانوادههای محروم؛ تبدیل عمل جهادی به سرمایه اجتماعی پایدار
هر قطعهای از این خانه، یک روایت دارد؛ روایتی که در آن طلاب نه فقط سازندگان یک بنا، بلکه سازندگان اعتماد، امید و عزت در دل مردم لوداب بودهاند.
شهید خیرالله پرواز؛ نامی که بر کار طلاب معنا افزوده است
نامگذاری این گروه جهادی به نام شهید «خیرالله پرواز»، خود نکتهای مهم است. شهدا الگوی ایثار، خدمت و مجاهدتاند و وقتی یک گروه کاری اجتماعی به نام شهدا فعالیت میکند، نوعی پیوست اخلاقی و معنوی به آن کار میبخشد.
این اقدام طلاب ادامه راه شهیدان است؛ راهی که از میدان جهاد نظامی آغاز شد و اکنون در میدان جهاد اجتماعی تداوم یافته است.
شاید برخی بپرسند: آیا ساخت یک خانه میتواند فقر ساختاری را برطرف کند؟ پاسخ روشن است: نه، اما میتواند یک رنج را کاهش دهد، یک زندگی را نجات دهد و یک امید را زنده کند.
کار جهادی جایگزین وظایف دولت نیست، اما مکمل آن است؛ مکملی که با سرعت، دقت، خلوص و بدون بوروکراسی عمل میکند. در جایی که روندهای اداری طولانی است، گروههای جهادی با همت و اراده، گرههای کوچک و بزرگ را باز میکنند.
پیامهای این اقدام برای حوزههای علمیه
حضور طلاب در ساخت و ساز منزل محرومان حداقل پنج پیام مهم دارد: 1. حوزه همچنان زنده و اثرگذار است. 2. روحانیت نسبت به محرومان بیتفاوت نیست. 3. گروههای جهادی طلبگی میتوانند الگوی ملی شوند. 4. طلاب جوان آماده نقشآفرینی در میدانهای سخت اجتماعیاند و 5. خدمت اجتماعی یکی از ابزارهای مهم تبلیغ دین در عصر جدید است.
این پیامها در فضای رسانهای امروز بسیار اهمیت دارند؛ زیرا بخشی از جنگ شناختی دشمن، تخریب اعتماد مردم به روحانیت است و اقدامات جهادی بهترین پاسخ عملی به این عملیات روانی است.
اگر حوزههای علمیه بخواهند کارآمدی خود را در ساخت تمدن اسلامی افزایش دهند، یکی از مهمترین مسیرها گسترش «تعلیم اجتماعی» در کنار تعلیم علمی است. حضور طلاب در میدانهای محرومیتزدایی، یکی از مهمترین بسترهای تربیتی برای شکلگیری شخصیت طلبه تراز انقلاب اسلامی است.
طلاب در چنین میدانهایی صبر میآموزند، تواضع و روحیه خدمتگذاری را در عمل تجربه میکنند، با واقعیت تلخ فقر و محرومیت از نزدیک آشنا میشوند و مسئولیت اجتماعی را نه در قالب مفاهیم نظری، بلکه در بستر واقعی زندگی مردم لمس میکنند. آنان در این حضور میدانی، اعتماد صادقانه و بیواسطه مردم را نیز احساس میکنند؛ مسیری تربیتی که هرگز در کلاس درس به دست نمیآید، زیرا این میدان خدمت است که همچون دانشگاهی زنده، طلبه را به فردی کارآمد، مردمی و آیندهساز تبدیل میکند.
ساخت این خانه در لوداب فقط یک پروژه عمرانی نیست؛ یک واقعه فرهنگی و اجتماعی است. طلاب نشان دادند که اگر امکانات اندک باشد، اما همت و ایمان باشد، میتوان دلهای بسیاری را شاد کرد و زندگی انسانی را از سایه سنگین محرومیت بیرون کشید.
در روزگاری که برخی به دنبال برجسازی رسانهای و نمایشهای سطحیاند، این طلاب بدون هیاهو، بیسر و صدا و با نیتی پاک، دست به کاری زدند که اثر اجتماعی آن بسیار بیشتر از بسیاری از جلسات، همایشها و طرحهای تبلیغاتی است.
سخن پایانی
جامعه ایران بیش از هر زمان دیگر به بازگشت به ارزشهای اصیل دینی نیاز دارد؛ ارزشهایی مانند خدمت به نیازمندان، ایثار، سادهزیستی و دستگیری از محرومان.
طلاب گروه جهادی شهید خیرالله پرواز یاسوج، با ساخت یک خانه برای یک خانواده محروم در لوداب، نشان دادند که این ارزشها هنوز زندهاند و حاملان اصلی آن، طلاب جوان و متعهد حوزههای علمیهاند.
این یادداشت در واقع تقدیر از یک حرکت کوچک اما بزرگ است؛ حرکتی که اگر در سراسر کشور گسترش یابد، میتواند چهره بسیاری از مناطق محروم را تغییر دهد و حوزههای علمیه را بیش از پیش در دل مردم بنشاند.
ارسال نظرات