علما مشکلات علمی خود را با توسل به حضرت معصومه حل می‌کردند

حجت الاسلام محمدرضا پورحسن، محقق حوزه علمیه قم در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا با تسلت سالروز رحلت حضرت معصومه(س) گفت: حقیقت این است که مقام و منزلت ائمه طاهرین و شخصیت‌های نمونه‌ای همچون حضرت معصومه(س) برای شیعیان ناشناخته است و حجم تالیفات و آثاری که پیرامون شخصیت آنها نوشته شده کافی نیست.

وی ادامه داد: باید فضایل حضرت معصومه(س) که دارای صفات نیکو و اخلاق ستوده شده است برای نوجوان و جوانان بیان شود و کتاب‌های درسی به بررسی و تحلیل زندگی ایشان بپردازند.

این محقق حوزه علمیه قم بیان داشت: حضرت معصومه(س) از آنجایی که دارای زیارتنامه ماثور از ائمه طاهرین(ع) و دارای لقب هایی همچون معصومه و کریمه هستند، مورد توجه شیعیان قرار گرفته اند.

وی با اشاره به اینکه کرامت در لغت عرب به معنای جامع صفات نیکو عنوان شده است، گفت: کریمه بودن حضرت معصومه(س) به معنای این است که این بانو در سن پایین توانسته بودند صفات الهی را در وجود خود پایدار کرده و اخلاق اسلامی را در تمامی ابعاد اجرایی کنند.

این استاد حوزه علمیه قم بیان داشت: نامگذاری حضرت معصومه از سوی امام معصوم (ع) به فاطمه از همسویی رفتارها و کردارهای ایشان با حضرت فاطمه زهرا(س) حکایت می کند.

وی در ادامه بیان داشت: شخ عباس قمی که به خاتم المحدثین معروف شده است و علمای شیعه به روایات و کتاب های او با دید اعتبار می نگردند در کتاب شریف مفاتیح الجنان، زیارت نامه حضرت معصومه(س) را نقل کرده است و در دو صفحه قبل از زیارت نامه، برخی از روایاتی که در شان و فضیلت این بانو صادر شده نقل کرده است.

وی با بیان اینکه حضرت معصومه(س) از دانش بالایی برخوردار بوده و در مدینه کرسی علم داشتند، گفت: با وجود اختناق و سخت گیری ها حضرت معصومه(س) آموزش علوم اهلبیت(ع) به بانوان را عهده‌دار شده بودند.

این محقق علوم اسلامی گفت: در سفری که حضرت معصومه(س) به قم داشتند تعدادی از شاگردان با ایشان همراه شدند و در طول سفر از دانش حضرت معصومه(س) بهره می بردند.

وی با اشاره به اینکه حضرت معصومه(س) دارای مدرسه علمیه ای سیار بود، بیان داشت: تعدادی از دختران و بانوان منتسب به خاندان اهلبیت(ع) که در محله چهل اختران قم مدفون هستند از شاگردان حضرت معصومه(ه) شمرده می شوند.

این استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه، حضرت معصومه(ع) در طول تاریخ به فقها و طلاب علوم دینی عنایات ویژه داشته اند، ادامه داد: ملاصدرا که به روستای کهک قم تبعید شده بود هرگاه مشکلی علمی برایش ایجاد می شد و از حل آن ناتوان می شد، پیاده سمت قم به راه می افتاد و در کنار حرم حضرت معصومه(س) به توسل می پرداخت و گره از کار او باز می شد. /909/ت302/ع