عضو هیئت علمی اندیشکده یقین:
شناخت صحیح «تولی» و «تبری» معنویت جامعه را موجب می شود
خبرگزاری رسا ـ عضو هیئت علمی اندیشکده یقین گفت: اگر جایگزینی «تولی» و «تبری»، به طور صحیح هدایت شود، هدایت نظام اجتماعی به سوی معنویت، صورت خواهد گرفت.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در زنجان، حجت‌الاسلام میثم صفائی، عضو هیئت علمی اندیشکده یقین، امروز در کارگاه تخصصی «قرآن کریم و سیاست» اظهار داشت: هدایت غلط حبّ و بغض، نفس را ضایع کرده و طبق آیات سوره مبارکه فجر، آن را نفس «لوّامه» بار می‌آورد؛ تربیت نفوس، انرژی و انگیزه تولید شده در جامعه خواهد بود.
حجت‌الاسلام صفائی تصریح کرد: یکی از معضلات استراتژیست‌های امروز در غرب و حتّی در جهان اسلام، این مسأله است که با سخت‌افزاری و پیچیده‌تر شدن جوامع، از پرداختن به ماهیت بشر باز می‌مانند و نمادها و نشانه‌های پیشرفت را تنها در پیشرفت‌های سخت‌افزاری خلاصه می‌کنند.
وی ایراد مکاتبی همچون «مارکسیسم» و «لیبرالیسم» را در عدم شناخت صحیح از بشر عنوان کرد و ادامه داد: گاهی نگاهی که جوامع و مکاتب بشری به اصل بشر و خود بشر دارند، اشتباه بوده و در نتیجه این نگاه، یک تمدن فربه و با شاکله‌ای اجتماعی غلط خواهد بود که به هدف غایی انسان نخواهد رسید.
عضو هیئت علمی اندیشکده یقین، با اشاره به اینکه گزاره‌های فطری در وجود انسان به مثابه قطب‌نما عمل می‌کنند، خاطر نشان کرد: همان‌طور که انسان به تعبّد نیاز دارد، به «ولی» هم نیاز دارد.
وی اضافه کرد: قطب‌نمای وجود انسان در زمان کشف فطرت خویش، معطوف به «الله» و در صورت دور شدن از فطرت، معطوف به «طاغوت» می‌شود، جامعه‌ای که حبّ دنیا در آن قرار گیرد، جامعه‌ای ظلمانی و بدون برنامه‌ریزی برای آخرت است.
وی با اشاره به آیات قرآن کریم یادآور شد: خداوند متعال در «آیة‌الکرسی»، جامعه آرمانی برای ولایت‌الله را جامعه نورانی و جامعه طاغوت را جامعه‌ای تاریک معرفی می‌کند و بیان می‌کند که با توجه به قطب‌نمای فطرت، دو جهت قبول ولایت‌الله و قبول ولایت طاغوت وجود دارد.
حجت‌الاسلام صفایی، تأکید کرد: هدایت غلط حبّ و بغض، نفس را ضایع کرده و طبق آیات سوره مبارکه فجر، آن را نفس «لوّامه» بار می‌آورد؛ تربیت نفوس، انرژی و انگیزه تولید شده در جامعه خواهد بود.
وی قلب انسان و دیگر موجودات را محل حبّ و بغض عنوان کرد و گفت: دل هر انسان، به مثابه «رحم» آن موجود بوده و اگر توان باردار شدن و بازتولید حبّ و بغض را دارا باشد، می‌تواند مربوط به یک انسان متعادل باشد و گرنه انسان مورد نظر یک فرد غیرمعمول خواهد بود.
این استاد حوزه علمیه قم، با تشریح حب و بغض، حب مطلق را مخصوص «الله» و بغض مطلق را مخصوص «شیطان»دانست و افزود: وقتی مشخص شد به چه کسی باید «حب» ورزید، آن شخص «ولی» انسان بوده و قافله‌سالاری جامعه به سمت نور یا ظلمت را برعهده خواهد گرفت.
لازم به ذکر است کارگاه تخصصی «قرآن کریم و سیاست» به همت جهاددانشگاهی زنجان در سالن همایش‌های شهدای این مرکز برگزار شد./935/پ202/ص
ارسال نظرات