گناه سبب خوار شدن انسان و بسته شدن در‌های رحمت الهی می‌شود
دعای روز ششم ماه رمضان: «اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنى فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ وَلاتَضْرِبْنى بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ وَزَحْزِحْنى فیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وَاَیادیکَ یا مُنْتَهى رَغْبَةِ الرّاغِبینَ؛ خدایا در این ماه به خاطر دست زدن به نافرمانیت خوارم مساز و تازیانه هاى عذابت را بر من مزن و از موجبات خشمت بدان نعمت بخشى و الطافى که نسبت به بندگان دارى دورم بدار اى آخرین حد اشتیاق مشتاقان.»
آیت الله محمدحسین احمدی فقیه یزدی، استاد درس خارج فقه حوزه علمیه قم در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا با اشاره به دعای روز ششم ماه مبارک رمضان، گفت: برخی نافرمانی‌ها سبب خوار شدن انسان می‌شود و راه بندگی را بر او می‌بندد، از این رو در این دعا از خدا می‌خواهیم که ما را به واسطه برخی نافرمانی‌ها خوار نسازد و به آنچه سبب غفلت می‌شود، دچار نکند.
وی با بیان این‌که ویژگی دعای روز ششم پس از دعای روز پنجم که از خدا خواستیم ما را آمرزش خواهان، بندگان شایسته فرمانبردار و از اولیاء مقرب قرار دهد، به خوبی روشن است، افزود: برخی گناهان خدا را به غضب می‌آورد و ذات باریتعالی قسم یاد می‌کند که دیگر آن شخص گناهکار را نیامرزد، یعنی راه به گونه‌ای مسدود می‌شود که دیگر امیدی به بازگشت نیست، بنابراین از خدا می‌خواهیم این اتفاق برای ما نیفتد.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم در بیان معنای خذلان تصریح کرد: خذلان به معنای واگذار کردن و رها کردن است، یعنی فرد گناهکار را به گونه‌ای به خودش واگذار کنند که در گرفتاری‌های دنیایی و مسائلی که سبب گمراهی و ضلالت می‌شود غوطه‌ور شده و دیگر امید راه نجاتی برای او نیست.
وی با تأکید بر این مطلب که انسان باید از هر کاری که سبب خشم ذات حق می‌شود، دوری کند که بیشترین گرفتاری فراهم کردن اسباب سخط و غضب خداوند است، افزود: در دعای روز ششم ماه رمضان از خدا طلب می‌کنیم حالا که ما به درجاتی رسیده‌ایم و جزو بندگان صالح و فرمانبردارش قرار گرفته‌ایم به خودمان واگذار نکند که اگر به خودمان واگذار شویم در معرض معصیت قرار می‌گیرم.
آیت‌الله احمدی فقیه یزدی با اشاره به فراز دیگری از این دعا اظهار داشت: وقتی از خدا می‌خواهیم که تازیانه‌های نقمتش را بر ما نزند، یعنی ما را به آنچه که سبب شکنجه و عذاب می‌شود، گرفتار نکند؛ اینجا معلوم می‌شود که خود نقمت تازیانه‌هایی است که به بنده زده می‌شود.
وی افزود: باید همواره از خدا بخواهیم که زمینه‌های نفی، اغوا و گرفتاری برای ما فراهم نشود، چراکه انسان نوعا در آزمایش قرار می‌گیرد و نمی‌تواند بگوید خدا من را آزمایش نکن، چراکه همه باید آزمایش شوند، اما مهم عنایت خداوند است که ما از آزمایش به سلامت بیرون آییم و آزمایش سبب بدی و سقوط در ما نشود.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم ابراز داشت: در فراز پایانی این دعا خداوند متعال را که نهایت آرزوی مشتاقان است قسم می‌دهیم ما را از موجبات خشم خودش به آن نعمت‌بخشی و الطافی که نسبت به بندگان دارد دور کند که همه رغبت‌ها و دوست داشتن‌ها به خدا می‌رسد و بندگان خوب خدا برای رسیدن به لقای پروردگار بسیار مشتاق هستند.
وی با بیان این‌که منتهای اشتیاق و دوست داشتن ائمه اطهار(ع) هم به خدا می‌رسد، یعنی خداوند متعال آخرین اشتیاق مؤمنان است، گفت: همه دوست داشتن‌ها به خدا می‌رسد، بنابراین از خدا می‌خواهیم که منتهای آرزوی مشتاقان است، ما را به خودمان واگذار نکند تا متعرض به معصیت و گرفتار تازیانه نقمت نشویم و از موجبات غضب او دور باشیم. /920/ت302/ن