غنای علمی حوزه سبب شده تا هیچ سؤالی بی‌جواب نماند
رحمت تولایی، مدیر پژوهش حوزه علمیه مروی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، مسأله محور بودن را معنای پژوهش دانست و اظهار داشت: اگر موضوعی را تحلیل و آن را به مسأله و مسائلی تبدیل کنیم و به‌دنبال حل آن رفته و برایش فرضیه تعیین کنیم در واقع به پژوهش پرداخته‌ایم.
وی تبلیغ، آموزش و پژوهش را سه وظیفه حوزه‌علمیه عنوان کرد و گفت: گاهی برخی افراد این سه وظیفه را با هم خلط می‌کنند به‌صورتی که پژوهش مشکل محور و به حواشی مسائل پرداخته می‌شود و درنتیجه فقط اقناع مخاطب هدف از پژوهش قرار می‌گیرد.
تولایی تصریح کرد: جهت‌گیری پژوهش در حوزه علمیه باید به سمت مسأله محور شدن برود و معطوف به رسالتی باشد که حوزه‌ها به عهده دارند.
مدیر پژوهش حوزه علمیه مروی در ادامه تبیین جهت‌گیری پژوهش گفت: جهت‌گیری پژوهش در حوزه علمیه باید در راستای ترویج دین و روش‌های صحیح زندگی، تهذیب نفوس و تربیت باشد بنابراین حوزه باید درصدد پژوهش‌های علمی و فقهی درباره معضلات اجتماعی، حکومتی و اقتصادی باشد.
وی با بیان این که بخشی از رسالت حوزه در راستای پاسخ‌گویی به نیازهای روز است ابراز داشت: پژوهشگران حوزوی در این زمینه فعالیت‌های خوبی انجام داده‌اند اما این مقدار پژوهش با توجه به انتظاراتی که از حوزه وجود دارد، قابل توجه نیست.
تولایی بیان داشت: پژوهش در حوزه به این معنا نیست که فقط از عهده کسانی ساخته باشد که سطح علمی بالایی داشته باشند بلکه طلاب از همان سال‌های اول شروع تحصیل باید به پژوهش بپردازند و در محدوه درسی خود تحقیق کنند.
مدیر پژوهش حوزه علمیه مروی با اشاره به این که پژوهش در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری از تکالیف دانشجویان است عنوان داشت: هم‌اکنون اگر طلبه‌ای سال‌ها بدون پژوهش تحصیل کند، نامطلوب و بد تلقی نمی‌شود اما اخیرا در برنامه‌ریزی‌های صورت‌گرفته، دروس حوزوی به سمت پژوهش محور شدن می‌رود.
وی با بیان این که متفاوت بودن منابع حوزوی و دانشگاهی، باعث تعدد روش‌ها هم می‌شود گفت: منابع حوزوی وسعت فراوانی دارد و غنای علمی حوزه سبب شده تا هیچ سؤالی بی‌جواب نماند.
تولایی عدم آشنایی طلاب با مهارت‌های پژوهشی و روش‌شناسی تحقیقی و دور شدن از مباحث کاربردی و راهبردی را از جمله ضعف‌های برخی از مراکز پژوهشی حوزوی و غیر حوزوی عنوان کرد و اظهار داشت: نبود مدیریت کلان و جامع در برخی از مراکز پژوهشی حوزوی و غیر حوزوی سبب شده تا پژوهش اثر مستقیم خود را نداشته‌باشد./956/ت302/ن