خدمتی بالاتر از معرفی سیره حضرت رسول به بشریت نیست
به گزارش خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله صافی گلپایگانی در گفتاری به بیان عظمت شخصیّت الهی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم پرداخته است.
بسم الله الرحمن الرحیم
ما إِنْ مَدَحْتُ محمَّداً بمَقَالَتِی لکِنْ مَدَحْتُ مَقَالَتِی بمُحَمَّدِ
هیچ چیزی برای جوامع اسلامی و انسانی مانند آشنایی با سیره رسول اعظم صلی الله علیه و آله و اهل بیت آن حضرت و مکتب ایشان آموزنده‌تر و سازنده‌تر نیست و آن را باید به عنوان یک علم جهانی معرّفی نمود که جامعه بشریت نیازمند شناخت بیشتر این سیره جامع الجوانب و عمیق المعانی و پژوهش و بحث در آن می‌باشند.
در وصف پیامبر گرامی اسلام و بیان سیره حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم، کتاب‌های زیادی توسط مسلمانان از شیعه و سنّی و نیز خاورشناسان نوشته شده است و همه به عجز خود در بیان اوصاف عالیه آن بزرگوار اعتراف کرده‌‌اند و هر محقّق منصفی در مقابل عظمت‌های شخصیت آن حضرت پیشانی خضوع و احترام بر زمین گذارده است؛ مثل دکتر گوستاولوبون فرانسوی در کتاب «تمدّن اسلام و عرب» می‌گوید: «عقیده به توحید، یگانه تاج افتخاری است که در بین ادیان بر سر دین اسلام است.» ما این شعارها را از بس شنیدهایم به عظمت این شعارهایی که حضرت رسول، بشریت را به آن فراخواندند توجه نداریم؛ شعار الله اکبر و شعار لا اله الا الله؛ این چه شعار بالایی است؟ هیچ شعاری از آن بالاتر نیست. ببینید چطور مثل این دانشمند اسلام‌شناس حتی به طور قاچاق به مکه رفته و آنجا را دیده و تاریخ اسلام را بررسی کرده است و درباره بزرگترین شعار پیامبر این‌چنین می‌گوید.
تولستوی، فیلسوف معروف روسی در جزوهای به نام «الذکری» که تمام آن درباره حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم است و بسیاری از عبارات بزرگان دنیا به زبان عربی در آن ترجمه شده، نوشته است: «و مِمّا لا ریب فیه أن النبی محمداً صلی الله علیه و آله من عظام الرجال المصلحین الذین خدموا الهیئة الاجتماعیة خدمة جلیلة و یکفیه فخراً انه هدی أمةً برمّتها الی نور الحق و جَعَلَها تخضع للسّکینة و السلام و تُفضِّل عیشة الزهد و منع الناس عن سفک الدماء و وأدِ البنات و رجل مثل هذا جدیر بالاحترام و الاکرام؛ یعنی شکّی نیست که حضرت محمد صلی الله علیه و آله از بزرگترین مردان اصلاح‌گر می‌باشد که خدمت شایانی به اجتماع بشری کرد و همین افتخار او را بس است که همه امّت را به سمت نور حق هدایت نمود و آنها را پذیرنده صلح و آرامش قرار داد که زندگانی زاهدانه را ترجیح می‌دهند و نیز مردم را از خونریزی و زنده‌به‌گورکردن دختران نجات دهد و مردی مثل او شایسته احترام و اکرام است»
و یا مثل توماس کارلایل در کتاب «الأبطال» که ترجمه آن به نام قهرمانان منتشر شده است، از هر صنفی، قهرمان و بطل آن صنف، یعنی کسی که در آن صنف موفق بوده است را نام می‌برد، مثل البطل فی صورة القائد، البطل فی صوره الشاعر. در جایی می‌گوید: البطل فی صورة النبی، قهرمان پیغمبران. در آنجا نه حضرت موسی را می‌گوید و نه حضرت عیسی، و نه حضرت ابراهیم را، بلکه می‌گوید: بطل و قهرمان در نبوت و پیغمبری، محمّد است.
البته هر چه ما بگوییم و دیگران اعتراف کنند قرآن و اهل بیت علیهم‌السلام از همه در وصف آن حضرت برتر و بالاتر است.
این آیه شریفه را بخوانید که قرآن کریم چگونه پیامبر رحمت را وصف می‌کند: «لَقَدْ مَنَّ اللهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ إِنْ کَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلاَلٍ مُبِینٍ؛ به یقین خداوند بر مؤمنان منّت نهاد آن‌گاه که در میان آنها فرستادهاى از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آنها مىخواند و پاکشان مىگرداند و کتاب و حکمت به آنها مىآموزد اگر چه آنان پیش از آن در گمراهى آشکارى بودند.» (سوره آل عمران،آیه 164)
ببینید مثل امیرالمؤمنین علیه الصلاة والسلام، چگونه پیغمبر را وصف می‌کند:
«إِنَّ اللهَ تَعَالَى بَعَثَ مُحَمَّداً نَذِیراً لِلْعَالَمِینَ وَ أَمِیناً عَلَى التَّنْزِیلِ وَ أَنْتُمْ مَعْشَرَ الْعَرَبِ عَلَى شَرِّ دِینٍ وَ فِی شَرِّ دَارٍ مُنِیخُونَ بَیْنَ حِجَارَةٍ خُشْنٍ وَ حَیَّاتٍ صُمٍّ تَشْرَبُونَ الْکَدِرَ وَ تَأْکُلُونَ الْجَشِبَ وَ تَسْفِکُونَ دِمَاءَکُمْ وَ تَقْطَعُونَ أَرْحَامَکُمْ الْأَصْنَامُ فِیکُمْ مَنْصُوبَةٌ وَ الْآثَامُ بِکُمْ مَعْصُوبَة؛ خداوند متعال، محمّد صلی‌الله علیه و آله را تبلیغ‌کننده بر عالمیان و امین براى فرستادن قرآن و رسالت، مبعوث نمود. در آن حال شما گروه عرب، داراى بدترین دین بودید و در بدترین جامعه زندگى مى‌کردید. در میان سنگ‌هاى سخت و مارهاى ناشنوا سکنى داشتید. آب‌هاى تیره مى‌آشامیدید و غذاى خشن مى‌خوردید و خون‌هاى یکدیگر را مى‌ریختید و از خویشاوندان خود قطع رابطه مى‌نمودید. بت‌ها در میان شما نصب شده و گناهان و انحراف‌ها سخت به شما بسته بود.» (نهج البلاغة، خطبه26.)
یا در جای دیگری از نهج البلاغه شریف می‌فرماید: «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ أَرْسَلَهُ وَ أَعْلَامُ الْهُدَى دَارِسَةٌ وَ مَنَاهِجُ الدِّینِ طَامِسَةٌ فَصَدَعَ بِالْحَقِّ وَ نَصَحَ لِلْخَلْقِ وَ هَدَى إِلَى الرُّشْدِ وَ أَمَرَ بِالْقَصْدِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم؛ شهادت می‌دهم که محمّد بنده و رسول خداوند است. خداوند آن بزرگوار را فرستاد در حالی‌که نشان هاى هدایت کهنه شده و روش‌ها و مسیرهاى دین تخریب و محو گشته بود. پس آشکار کرد حقّ را و براى خلق خیرخواهى و پند فرمود و آنان را به رشد هدایت کرد و به اعتدال دستور فرمود. درود و سلام خدا بر او و خاندان او باد.»(نهج البلاغة،خطبه 195)
باید اعتراف کنیم که در شناخت وجود مقدس پیامبر مقصریم و آن حضرت را نشناختیم و البته شناخته نمیشود؛ به قول شهید رحمة الله علیه:
«عـــدولی عـن تعداد فضلک لایق
یکـــلِّ لسانی عنه فی النظم والنثرِ
و ماذا یقول الناس فی مدح مَن اتَتْ
مدائحـــه الغــراء فی مُحْکمِ الذِّکرِ
یعنی شایسته است که از شمارش فضایل تو دست بردارم که زبانم الکن است که آنها را به نظم و نثر بیان دارم. چه بگویند مردم در مدح کسی که در قرآن کریم خداوند عالم او را مدح کرده است.»
وظیفه این است تا آنجا که می‌توانیم و در توان ماست پیام‌های سیره حضرت خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله و سلم در همه شعب حیات از معنویات و غیب و شهود و اخلاق و تربیت و روابطی که اسلام بین مردم و خدا، و فرد با جامعه یا عائله برقرار می‌سازد را به جهانیان برسانیم و این سیره و مکتب را تبلیغ نماییم که خدمتی و اصلاحی بالاتر از معرّفی این سیره به بشریّت نیست./924/د102/ج