آزار فاطمه آزار خدا و پیامبر است
کارشناسان شبکه های وهابی ضمن انکار حدیث آزار فاطمه (س)، آزار خدا و پیامبر (ص) است، مدعی شدند هیچ دلیلی بر این روایت در کتب شیعه وسنی وجود ندارد.
این که آزار فاطمه (س) اذیت و آزار خدا و پیامبر (ص) است، موضوعى است که دهها حدیث معتبر در این خصوص در کتب معتبر شیعه و سنى آمده است لذا بدون اینکه نیازی به تحلیل باشد، به چند مورد از آنها اشاره می کنیم.
در ابتدا به حدیثی که در «کنزالعمال، ج 12، ص 108 و جامع الصغیر سیوطى، ج 2، ص 208 و صحیح بخارى، ج 5، ص 96 ش 278 » آمده است اشاره می کنیم:
«رسول اکرم (ص) فرمودند: فاطمه (س) پارهى تن من است، هر کس او را به خشم آورد، مرا به خشم آورده است».
دومین حدیث را از کتاب «مسند احمد حنبل، ج 4، ص 329» می خوانیم:
«رسول گرامی اسلام (ص) در باره حضرت زهرا (س) فرمودند: فاطمه (س) پارهى تن من، نور چشمم، میوهى دلم و روح و روانم است. هر کس او را اذیت کند، مرا اذیت نموده و اذیت من اذیت خداست و کسى که وى را به خشم آورد، مرا به خشم آورده، و اذیت مىکند مرا، آنچه فاطمه (س) را اذیت کند».
سومین حدیث را از کتاب «تفسیرابن ابىالحدید، ج 16، ص 273» انتخاب نمودیم آنجا که پیامبر گرامی اسلام (ص) فرمودند:
«فاطمه (س) پارهى تن من است، هر کس او را اذیت کند مرا اذیت نموده و کسى که مرا اذیت کند، خدا را اذیت کرده. سپس ابن ابىالحدید مىگوید: این حدیث، عصمت فاطمه (س) را در بر دارد».
در ادامه ذکر احادیث معتبر و چهارمین حدیثی که در «فرائد سمطین، ج 2، ص 46، ش 378» آمده است اشاره کرد:
«حضرت رسول (ص) فرمودند: خداوند با خشم و غضب فاطمه (س) به خشم آید و با رضاى او راضى مىگردد».
پنجمین حدیثی که برایتان ذکر می کنیم از کتاب «صحیح مسلم، ج 16، ص 3» است:
حضرت محمد (ص) فرمودند:
«فاطمه (س) پارهى تن من است، اذیت مىکند مرا، آنچه او را بیازارد».
ششمین حدیث، حدیثی است که در «المستدرک الصحیحین، ج 3، ص 153» آمده است که در زیر آن را با هم می خوانیم:
رسول خدا (ص) فرموند: فاطمه (س) پاره تن من است، هر کس او را به خشم آورد، مرا به خشم آورده است».
هفتمین حدیث از کتاب «اسدالغابة، ج 5، ص 522» انتخاب شده است که در آن چنین آمده است:
«رسول خدا (ص) خطاب به حضرت فاطمه (س) می فرمایند: خداوند برای خشم تو، خشمگین و برای خشنودیت خشنود می شود».
هشتمین حدیث از حاکم است که در «کنزالعمال، ج 6، ص 219» آمده که به نقل از دیلمى از حضرت على (ع) آورده است: «خداوند عزّوجلّ خشمگین مىشود با خشم فاطمه (س) و خشنود مىشود با خشنودى فاطمه (س) ». وی سپس در همان صفحه دوباره (با کمى اختلاف) حدیث را به نقل از ابویعلى و طبرانى و ابونعیم ذکر مىکند».
نهمین حدیث از ذهبى است که در «میزان الاعتدال ، ج 2، ص 62» به نقل از طبرانى با سندى که اعتراف به صحت آن مىکند، از حضرت على (ع) نقل مىکند که رسول خدا (ص) به فاطمه (س) فرمود:
«همانا پروردگار با غضب تو غضب مىکند و با رضاى تو خشنود مىشود».
دهمین حدیث را ترمذى در «صحیح ترمذى، باب: ما جاء فى ترکة الرسول (ص)» آورده که مىنویسد:
«فاطمه (س) به خلیفه اول و دوم گفت: «سوگند به خدا هرگز با شما سخن نگویم» و سخن هم نگفت تا از دنیا رفت».
این احادیث دهگانه، که به عنوان نمونه، از کتابهاى معتبر اهل تسنن نقل گردید، مىرساند که خشم فاطمه (س) باعث خشم خدا و پیامبر (ص) مىگردد و اساساً رضایت و غضب الهى به رضا و غضب فاطمه (س) بستگى دارد.
در پایان هم به دوحدیث از کتب شیعه تبرک می جوییم؛
در «تهذیب التهذیب، ج 12، ص 441» چنین آمده است:
«رسول خدا (ص) فرمودند: همانا که فاطمه (س) پاره ای از من است، مرا می آزارد هر که وی را بیازارد».
فیض کاشانی نیز در «محجةالبیضاء، ج 4، ص 210» آورده است:
رسول الله (ص) فرمودند: فاطمه (س) دختر محمد است، او پارهى تن من است، هر کس وى را آزار دهد، مرا آزار نموده و کسى که مرا اذیت کند، خدا را اذیت نموده است./9161/خ