به مناسبت ماه مبارک شعبان؛
ویژه نامه اینترنتی «شعبان ماه رحمت و رضوان» منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه نامه اینترنتی «شعبان ماه رحمت و رضوان» به مناسبت ماه مبارک شعبان در پایگاه اطلاع‌رسانی شهید آوینی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه نامه اینترنتی «شعبان ماه رحمت و رضوان» شامل بخش‌هایی همچون مقالات، صلوات و مناجات شعبانیه، یادگاری و سرود شوریدگان در پایگاه اینترنتی شهید آوینی منتشر شد.
از جمله مقالات این ویژه‌نامه می‌توان به فضیلت و اعمال مشترکه ماه شعبان، اسباب آمادگى براى میهمانى خدا، مراقبات ماه شعبان المعظم، فضیلت ماه مبارک شعبان در سیره وکلام گهربار معصومان علیهم السلام، ماه شعبان در کلام امام خمینی (ره)، درس‌های مناجات شعبانیه، سیری در اعمال مختصه ماه شعبان و درنگی در مناجات شعبانیه اشاره کرد.
فضیلت و اعمال مشترکه ماه شعبان
در این مقاله از ویژه‌نامه می‌خوانیم: شعبان ماه بسیار شریفى است و به حضرت سید انبیاء صَلَّى اللهِ علیه و آله منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه مى‌گرفت و به ماه رمضان وصل مىکرد و مى‌فرمود شعبان، ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه بگیرد بهشت برای او واجب می‌شود و از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است که چون ماه شعبان فرا می‌رسید امام زین العابدین علیه السلام اصحاب خود را جمع مىکرد و مى‌فرمود اى اصحاب من مى‌دانید این چه ماهى است.
این ماه شعبان است و حضرت رسول صلى الله علیه و آله مى‌فرمود شعبان ماه من است پس در این ماه براى جلب محبت پیغمبر خود و براى تقرب به سوى پروردگار خود روزه بدارید، به حق آن خدایى که جان على بن الحسین به دست قدرت اوست سوگند یاد مى‌کنم که از پدرم حسین بن على علیهماالسلام شنیدم که فرمود شنیدم از امیرمؤمنان علیه السلام که هر که روزه بگیرد در ماه شعبان براى جلب محبت پیغمبر خدا و تقرب به سوى خدا، خداوند او را دوست می‌دارد و در روز قیامت کرامت خود را نصیب او می‌گرداند و بهشت را براى او واجب می‌کند.
شیخ از صفوان جمال روایت کرده که گفت: حضرت صادق علیه‌السلام به من فرمود «کسانى را که در اطراف تو هستند بر روزه گرفتن در ماه شعبان ترغیب کن»، گفتم فدایت شوم مگر در فضیلت آن چیزى هست، فرمود «بله همانا که رسول خدا صلى الله علیه و آله هر گاه هلال ماه شعبان را مى‌دید به مُنادیى امر مى‌فرمود که در مدینه ندا مىکرد، اى اهل مدینه من رسولم از جانب رسول خدا صلى الله علیه و آله به سوى شما».
ایشان مى‌فرماید آگاه باشید همانا شعبان ماه من است پس خدا رحمت کند کسى را که یارى کند مرا بر ماه من یعنى در آن ماه روزه بگیرد.
سپس از حضرت صادق علیه السلام و ایشان از امیرمؤمنان علیه السلام نقل کرد که مى‌فرمود: «از زمانى که شنیدم منادى رسول خدا صلى الله علیه و آله ندا کرد در ماه شعبان، ترک نشد از من روزه شعبان و ترک نخواهد شد از من تا مدتى که حیات دارم ان شاء الله تعالى»، سپس مى‌فرمود که «روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرت از خدا است».
مراقبات ماه شعبان المعظم
در مقاله دیگری از ویژه‌نامه شعبان ماه رحمت و رضوان آمده است: ماه شریف شعبان برای سالک الی الله بسیار با ارزش است، یکی از شبهای قدر در این ماه است و کسی در آن متولد شده که خداوند بواسطه او وعده پیروزی به تمامی دوستان، پیامبران و برگزیدگانش از زمانی که پدر ما حضرت آدم علی نبینا و آله وعلیه السلام در زمین ساکن شده داده است و وعده داده، بوسیله او بعد از پر شدن زمین از ظلم جور، آن را پر از قسط و عدل کند، از مقام آن همین بس که ماه رسول خدا صلوات الله علیه بوده و حضرتش صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: «شعبان ماه من است، خداوند کسی را که مرا در ماهم یاری کند، بیامرزد».
کسی که از این دعوت بزرگ آگاه شود، باید بکوشد که از دعوت شدگان این دعوت گردد.
اسباب آمادگى براى میهمانى خدا
در این مقاله چنین آمده است: عیون أخبار الرضا علیه‌السلام عن عبدالسلام بن صالح الهروی: دَخَلتُ عَلى أبِی الحَسَنِ عَلِیِ بنِ موسَى الرِّضا علیه‌السلام فی آخِرِ جُمُعَةٍ مِن شَعبانَ، فَقالَ لی: «یا أبَا الصَّلتِ، إنَّ شَعبانَ قَد مَضى أکثَرُهُ، و هذا آخِرُ جُمُعَةٍ مِنهُ، فَتَدارَک فیما بَقِیَ مِنهُ تَقصیرَکَ فیما مَضى مِنهُ، و عَلَیکَ بِالإِقبالِ عَلى ما یَعنیکَ و تَرکِ ما لا یَعنیکَ، و أکثِر مِنَ الدُّعاءِ وَالاِستِغفارِ و تِلاوَةِ القُرآنِ، و تُب إلَى اللهِ مِن ذُنوبِکَ».
عیون أخبار الرضا علیه‌السلام به نقل از عبد السلام بن صالح هروى نقل می‌کند در آخرین جمعه ماه شعبان، خدمت امام رضا علیه‌السلام رسیدم، به من فرمود: «اى اباصَلْت، بیشتر شعبان گذشته است و این، آخرین جمعه از آن است، پس در آنچه از آن مانده، کوتاهىهایت را در آنچه گذشته است، جبران کن، به کارى روى آور که برایت مفید باشد و آنچه را بیهوده است و به تو مربوط نیست، واگذار.
زیاد دعا و استغفار و تلاوت قرآن داشته باش و از گناهانت به درگاه خدا توبه کن، تا در حالى ماه خدا سوى تو آید که براى خدا خالص شده باشى . هیچ امانتى را بر عهده خویش باقى نگذار، مگر آن که ادا کرده باشى، و هیچ کینهاى را در دلت نسبت به مؤمنى نگاه مدار، مگر آن که از دل به در آورده باشى، و هیچ گناهى را که مرتکب مىشدى، رها مکن، مگر این که از آن، دست برداشته باشى.
از خدا پروا کن و در نهان و آشکار کارت، بر او توکّل کن و هر کس بر خدا توکل کند، او برایش بس است، خداوند، فرمان خویش را پیش خواهد برد، به یقین، خداوند براى هر چیزى اندازهاى قرار داده است.
و در باقىمانده این ماه، زیاد بگو: خدایا، اگر ما را در آنچه از شعبان گذشته است، نیامرزیدهاى، پس ما را در باقیمانده آن ببخشاى، همانا خداوند متعال، در این ماه به احترام ماه رمضان، بسیارى را از آتش آزاد مىکند.»
ماه شعبان در کلام امام خمینی (ره)
در مقاله دیگری از این ویژه‌نامه کلامی از امام خمینی(ره) درباره ماه شعبان آمده است که به این شرح است: این عید سعید بر همه مسلمین جهان و مستضعفان مبارک باد، ما در ماه شعبان هستیم و چند روز دیگر در ماه رمضان واقع می‌شویم، ماه رمضان، ماه نبوت است و ماه شعبان، ماه امامت.
ماه رمضان، لیلةالقدر دارد و ماه شعبان، شب نیمه شعبان دارد که تالی لیلةالقدر است، ماه رمضان مبارک است برای این‌که لیلةالقدر دارد و ماه شعبان مبارک است برای این که نیمه شعبان دارد، ماه رمضان مبارک است برای این که نزول وحی در او شده است یا به عبارت دیگر، معنویت رسول خدا وحی را نازل کرده است و ماه شعبان معظم است برای این که ماه ادامه همان معنویات ماه رمضان است.
این ماه مبارک رمضان جلوه لیلةالقدر است که تمام حقایق ومعانی در او جمع است، ماه شعبان، ماه امامان است که ادامه همان است، در ماه مبارک رمضان، مقام رسول اکرم صلی الله علیه و آله به ولایت کلی الهی بالاصاله تمام برکات را در این جهان بسط داده است و ماه شعبان، که ماه امامان است، به برکت ولایت مطلقه، به تبع رسول‌الله همان معانی را ادامه می‌دهد.
ماه شعبان، ماه ولایت است و همه این معانی را ادامه می‌دهد، ماه رمضان مبارک است که قرآن بر او وارد شده است و ماه شعبان مبارک است که ادعیه ائمه علیهم‌السلام در او وارد شده است.
نیمه شب مناجات شعبانیه می‌خواندند
در ماه شعبان گاهی که شب‌ها پشت در اطاق امام می‌خوابیدم می‌دیدم یک ساعت مانده به اذان صبح امام بیدار می‌شدند و وضو می‌گرفتند و پس از نماز شب مشغول مناجات شعبانیه می‌شدند و در این مناجات به قدری گریه می‌کردند که من که پشت اطاقشان می‌خوابیدم گاهی با صدای گریه ایشان از خواب بیدار می‌شدم با این‌که بسیار آرام و آهسته اعمال شب را انجام می‌دادند تا کسی بیدار نشود.
فرازی از مناجات شعبانیه
بسم الله الرحمن الرحیم
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ وَ أَقْبِلْ عَلَیَّ إِذَا نَاجَیْتُکَ فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ مُسْتَکِینا لَکَ مُتَضَرِّعا إِلَیْکَ رَاجِیا لِمَا لَدَیْکَ ثَوَابِی؛ خداوندا، برمحمد و خاندان محمد درود فرست و آن دم که تو را خوانم، دعایم بشنو و چون تو را ندا دهم ندایم بشنو و آنگاه که با تو راز گویم، به من رخ بنمای که از همه جهان و جهانیان به سوی تو گریخته‌ام و در پیشگاهت ایستاده‌ام، نالان و زاران و بی‌برگ و نوا و به پاداشی که نزد توست امیدوارم.
وَ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَ تَخْبُرُ حَاجَتِی وَ تَعْرِفُ ضَمِیرِی وَ لا یَخْفَى عَلَیْکَ أَمْرُ مُنْقَلَبِی وَ مَثْوَایَ وَ مَا أُرِیدُ أَنْ أُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقِی وَ أَتَفَوَّهَ بِهِ مِنْ طَلِبَتِی وَ أَرْجُوهُ لِعَاقِبَتِی؛ و تودانی که در دل چه دارم و از نیازم آگهی و نهادم می‌شناسی؛ و کار این سرای و آن سرایم برتو پوشیده نیست. [و تودانی] آنچه خواهم که به زبانم رانم و بنمایم و خواسته‌ام گویم و آنچه برای سرانجام خویش بدان امیدوارم.
وَ قَدْ جَرَتْ مَقَادِیرُکَ عَلَیَّ یَا سَیِّدِی فِیمَا یَکُونُ مِنِّی إِلَى آخِرِ عُمْرِی مِنْ سَرِیرَتِی وَ عَلانِیَتِی وَ بِیَدِکَ لا بِیَدِ غَیْرِکَ زِیَادَتِی وَ نَقْصِی وَ نَفْعِی وَ ضَرِّی؛ سرورا، سرنوشتم به دست توست و هر آنچه تا واپسین دم حیاتم، نهان و عیان از من سرزند، تو دانی. و کاستی و فزود و سود و زیانم تنها به دست توست نه دگری.
إِلَهِی إِنْ حَرَمْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْزُقُنِی وَ إِنْ خَذَلْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَنْصُرُنِی؛ معبودا، اگر مرا از رزقت ناکام گردانی، کیست که روزی‌ام دهد؟ و اگر به خواری‌ام کشانی، کیست که یاری‌ام دهد.
إِلَهِی أَعُوذُ بِکَ مِنْ غَضَبِکَ وَ حُلُولِ سَخَطِکَ؛ معبودا، از خشم تو و فرود آمدن کیفرت به تو پناه برم.
إِلَهِی إِنْ کُنْتُ غَیْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِکَ فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَیَّ بِفَضْلِ سَعَتِکَ؛ معبودا، اگر من سزاوار رحمت تو نیستم، تو خود سزاواری که مرا از مهر و بخشش بی‌شمارت برخوردار کنی.
إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَاقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْنُ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ فَقُلْتَ [فَفَعَلْتَ] مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنِی بِعَفْوِکَ؛ معبودا، آن سان به رحمت تو امیدوارم که گویی در پیشگاهت ایستاده‌ام و توکل بسزایم به تو برسرم سایه گسترده است، پس تو فرمانی را که سزاوار آنی، رانده‌ای و مرا در عفو و گذشتت پوشانده‌ای.»
ویژه نامه اینترنتی «شعبان ماه رحمت و رضوان» به مناسبت ماه مبارک شعبان در پایگاه اطلاع‌رسانی شهید آوینی منتشر شده است و علاقه‌مندان به مشاهده و استفاده از این ویژه‌نامه می‌توانند به نشانی اینترنتی http://www.aviny.com/ مراجعه کنند./907/ت302/پ
ارسال نظرات