۰۲ مهر ۱۳۹۳ - ۱۴:۴۰
کد خبر: ۲۲۲۳۶۶
محقق و پژوهشگر قرآنی:

ایمان و تقوا لازمه پرداختن و برداشت صحیح از قرآن است

خبرگزاری رسا ـ محقق و پژوهشگر قرآنی نگاه ما به قرآن و نحوه برداشت از آن را غلط دانست و گفت: ایمان و تقوا، اصول لازمه پرداختن و برداشت صحیح از قرآن است.
طاووسي پژوهشگر علوم قرآني

سید محمدجواد طاووسی، محقق و پژوهشگر قرآنی در حاشیه نشست با فعالان فرهنگی خادمان طرح تلاوت نور در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان گفت: در فعالیت های قرآنی متأسفانه آنگونه که شایسته و درخور مفاهیم عظیم کلام وحی است به قرآن پرداخته نشده است و بیشتر محافل باصطلاح انس با قرآن صرف آموزش روخوانی، تجوید، صوت و لحن، دعوت از قرّاء مشهور و نهایتاً چند جمله ای مختصر پیرامون قرآن و یا تفسیری لغوی و ضعیف از آن است که این گرچه لازم، اما بسیار کم اثر بوده و اصلاً کافی نیست.

 

وی با تأکید بر این که در حوزه قرآن و فعالیتهای قرآنی با آن چه مدنظر اهل بیت(ع) است بسیار فاصله است افزود: لازمه انس با قرآن، پرداختن به آیات و مفاهیم قرآن، برداشتهای صحیح و دقیق و ورود جدی آن در همه ابعاد زندگی است که جز با بازشدن باب مفاهیم این منبع از جانب خداوند متعال و نظر رحمت اهل بیت(ع) میسر نیست.

 

به گفته وی، قرآن طبق آیات ابتدایی سوره بقره هدایت برای متقین! است و  لازمه پرداختن به خود را تحصیلات و دانشهای خاصی ندانسته چرا که  همین تفکر غلط داشتن دانش خاص جامعه و اقشار مختلف آن را از کلام خداوند و انس با آن دورنگه داشته است.

 

نگاه ما به قرآن غلط است

 

این مدرس دانشگاه، نگاه ما به قرآن و نحوه برداشت از آن را غلط دانست و افزود: ایمان و تقوا، اصول لازمه پرداختن و برداشت صحیح از قرآن است.

 

طاووسی،داشتن ایمانیات(در قرآن 26 نوع ایمان مطرح شده که طبق احادیث 10 درجه دارد) صحیح را عامل ایجاد روحیات و تمایلات، صفات و اخلاق نیک، روانیات و رفتارهای اسلامی و در نهایت عمل صالح(طبق احادیث برپایی ظهور) دانست و  افزود: افراد بیشتر به قرائت قرآن گرچه لازم و دارای اجر و ثواب بسیاری است سوق داده شده اند و از تدبّر و تفکر و تفقّه و تعمق در این کتاب هدایتگر، سازنده و نجات بخش غافل شده اند.

 

تفکر، تدبّر و تفقّه در قرآن، توکّل به خدا و توسل به اهل بیت عامل انس با قرآن و تلألو نور آن در انسان

 

وی با تأکید بر این که توکل به خدا، توسل و استمداد از اهل بیت(ع)، تفکر، تدبّر و تفقّه در قرآن را لازمه رسیدن به عمق مفاهیم عظیم قرآن است افزود: این تفکر که بدون اینها و فقط از طریق صرف و نحو و قواعد لغت و برخی علوم بتوان قرآن را تفسیر و تفهیم کرد بسیار غلط است چراکه قرآن یک کتاب معمولی نیست.

 

به گفته وی، اگر اعتقاد بر این باشد که  قرآن کلام خدایی است و خداوند متعال غیرقابل وصف است چگونه با این صادره کلامی خداوند اینقدر سخیف برخورد کرده و با علومی مادی و دنیایی سراغ آن می تو ان رفت.

 

قرآن نور است بنابر این اهل نور از آن بهره لازم را می برند

 

این پژوهشگر قرآنی، قرآن را فراتر از این نوشته ها و جملات عنوان کرد و  گفت: قرآن یک حقیقت حیّ و موجود کامل و سراسر نور است و کسی که از نور قرآن بی بهره باشد از مفاهیم اساسی و دقیق و عظیم قرآن بی بهره خواهد بود.

 

طاووسی با اشاره این که یکی از معجزات قرآن این است که برای همه و در همه سطوحی قابل برداشت و بهره مندی است افزود:هر شخصی به اندازه تقرب به حریم اسرار الهی در قرآن می تو اند بهره ببرد که این امر جز از جنبه نوری میسر نیست.

 

وی اظهار داشت: قرآن خواندن مرحوم کربلای کاظم بدون هیچگونه سواد و دانش حوزوی یا دانشگاهی و تشخیص واژگان و کلمات قرآن از غیر قرآن گواه محکمی بر این ادعاست که تشخیص کلام قرآن از غیر قرآن و قرائت قرآن علاوه بر پی بردن به مفاهیم و تفسیر آن نیاز به معرفت نوری دارد.

 

 شیعه کیست؟!، قرآن برای شیعه که محرم حریم و انیس و مونسش است خودنمایی می کند!!

 

طاووسی در ادامه با اشاره به این که قرآن نور است و جایگاه نور از نظر عوالم، ملکوت به بالا است افزود: موجودی بدون داشتن وجه نوری آن هم از جنس نور اهل بیت(ع) که همان نور خدایی است، نمی تواند از این قرآن که نور است نوربرداشت کند.

 

وی این کلام امام صادق(ع) و امیرالمؤمنین علی(ع) «شیعتنا من شعاع نورنا» از صفحه 21 و 23جلد 25 "بحارالأنوار باب مشارق الأنوار،البرسی " را تأکید کرد و گفت: یکی از نمونه برداشتهای بسیار ضعیف از قرآن و کلام اهل بیت(ع) این است که «شیعه»، «پیرو» ترجمه و تعریف شده است که این برداشت غلط است.

 

به گفته وی، «شیعه به معنای پیرو»، دوئیت قائل شدن و مستقل بودن شیعه از اهل بیت(ع) را در بر دارد؛ وقتی خود اهل بیت(ع) شیعه را شعاع نور خود معرفی می کنند چرا شیعه به معنای پیرو گفته شود.

 

طاووسی تصریح کرد: حدیث ذکر شده از بحار الانوار حاکی این حقایق است که  اهل بیت(ع) بُعد نورانی دارند، شیعیان هم جنبه نوری(فراتر از جسم و روح) دارند، شیعیان نه تنها نوری از جنس نور اهل بیت(ع) دارند(یا هستند) بلکه نورشان شعاعی از نور اهل بیت(ع) است،  بُعد اصلی شیعیان نور است که اهل بیت(ع) شیعه را با آن جنبه معرفی می نمایند، شیعیان جدای از اهل بیت(ع) نیستند و دائماً متصلند(شاخصه اصلی شعاع نور پیوستگی آن است چرا که اگر کوچکترین حائلی میان منبع نور و شعاع باشد دیگر شعاع، شعاع نور نیست)، شیعیان چیزی جز نور اهل بیت(ع) نیستند و هرچه دارند از حضرات معصومین(ع) دارند.

 

وی با تأکید بر این حدیث که شیعیان چیزی جز نور اهل بیت(ع) نیستند و هرچه دارند از حضرات معصومین(ع) دارند افزود: معنا و حقیقت این حدیث این است که شیعیان همه چیزشان حتی نمک غذایشان را از ما می گیرند بنابراین شیعه از جنس و صادره های اهل بیت(ع) است و براحتی نور قرآن بر او آشکار و قابل فهم است.

 

به گفته وی، واضح است که قرآن برای این شیعه که محرم اسرار الهی و انیس و مونس قرآن است خودنمایی می کند و چنین مخاطبی می تواند از قرآن بهره کافی ببرد.

 

برداشتها از قرآن می بایست نوری باشد

 

وی با اشاره به ضرورت این نوع نگاه به قرآن ضمن ابراز این که برداشتهای از قرآن باید نوری باشد نه زوری!، اظهار داشت وقتی فرد با این منظر سراغ قرآن رفت و نور قرآن به سراسر ابعاد وجود او تابید؛ ایمانیات، روحیات، اخلاقیات و رفتارهای او را تحت تأثیر قرار داده و در نهایت وجود فرد از نور قرآن متلالا می شود و همه او را می بینند.

 

ما باید تالی قرآن باشیم نه صرفاً قاری

 

به گفته وی، این که پیرامون انبیا و رسولان(ع) در قرآن تلاوت قرآن مطرح شده است و نه قرائت، متضمن همین مقوله است که قرائت قرآن لازم و ابتدای سیر قرآنی در زندگی انسان است و نهایتاً باید تبدیل به تلاوت شود یعنی در همه ابعاد شخص متلألأ و در نتیجه فرد تالی قرآن شود.

 

طاووسی گفت: نباید فراموش کرد که قرآن حیّ است و مطابق احادیث در قیامت به شکل یک انسان کامل و زیبا و در اوج حسن ظاهر می شود.

 

این محقق قرآنی افزود: البته تلاوت در قالب تلاوت آیات! معنای بسیار عظیم تری نیز دارد که ویژه اهل بیت(ع) و انبیاء و رسولان الهی است که توضیحات بیشتری را در مجال دیگر می طلبد.

 

طاووسی اصلاح نگاه موجود در جامعه به قرآن و آیات الهی توسط مسؤولان، قاریان، مربیان و همه فعالان قرآنی در سطح جامعه اسلامی با این مصادیق ذکر شده را ضروری دانست و گفت: پرداختن به قرآن در جامعه امروز در قالب صرف و نحو و صوت و لحن لازم است اما مؤثر، شایسته، کافی و راهبردی نیست و تاکنون هم نتوانسته است حقایقی از قرآن و آینده و صحنه های پیش رو در آخر الزمان و روشهای برون رفت از بحرانها و فتنه ها را تبیین کند چرا که از جنبه نوری و از مسیر اهل بیت(ع) نبوده است.

 

وی اذعان داشت: گرچه همین نوع پرداختن ها به قرآن هم آنگونه که باید باشد نیست به عنوان مثال ببینید چند درصد از بهترین و مشهورترین قاریان قرآن در سراسر جهان با مفاهیم آیات آشنا بوده و صوت و لحن خود را متناسب با کلام الهی و مطابق لحن خداوندی قرار داده و قرآن قرائت می کنند؟!

 

این مدرس دانشگاه و محقق قرآنی در پایان یک حرکت عظیم و منسجم و فراتر از قرائت قرآن با توکل به خدا و توسل به اهل بیت(ع) و بهره گیری از رهنمودهای مقام عظمای ولایت فقیه امام خامنه ای(أیّده ا... تعالی) در جهت نیل به فرهنگ تدبّر و تفکر و تفقّه در قرآن و ورود و کاربردی سازی قرآن در همه ابعاد زندگی را نیاز جامعه امروز عنوان کرد./939/ت302/ب4

ارسال نظرات