۲۱ تير ۱۳۹۴ - ۱۸:۳۰
کد خبر: ۲۷۴۲۴۲
مبلغ حوزه علمیه:

غرور و تکبر انسان را از اطاعت خدا باز می‌دارد

خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه علمیه با اشاره به این که گاهی برخی انسان‌ها به خاطر غرور و تکبر، فرمان خدا نادیده می‌گیرند و سبب گمراهی خود و دیگران می‌شوند، گفت: علمای بزرگی مانند عبدالعظیم حسنی در زمان امام جواد(ع) با این‌که خودش از کسانی بود که در علم کلام سر آمد بود، اما اعتقادات خود را به حضرت عرضه می‌کرد تا ایشان در صورت اشکال، عقیده‌اش را اصلاح کند.
غرور و تکبر

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام احمد اسماعیلی استاد حوزه علمیه قم در سخنرانی امروز ظهر در مسجد خاتم الانبیای پردیسان قم در ادامه بحث از ویژگی های خاص انبیا و اوصیای خدا گفت: علم معصومین(ع) از علم خداوند سرچشمه می‌گیرد و نیاز به تعلیم و تعلم ندارد، به همین سبب تفاوت زیادی با علم و عمل ساحرها و مرتاض‌ها دارد.

 

وی در تبیین علم معصومین(ع) به معجزه های حضرت عیسی(ع) در کودکی اشاره کرد و گفت: وقتی خداوند کسی را به عنوان جانشین خود در زمین انتخاب می‌کند و او را شایسته این مقام می‌داند و برخی خصوصیات خاص را به او عطا می‌کند، فرقی نمی‌کند که آن فرد کودک یا پیر باشد؛ بلکه گاهی اوقات خداوند کسانی را برمی‌گزیند که سن کمی دارند اما علم خدا را درک می‌کنند.

 

وی درجواب این شبهه که با احتمال وجود خطر از سوی دشمنان ائمه(ع)، اگر در سنین کودکی امام جواد(ع) را از بین می‌بردند موضوع جانشینی امام به چه صورت بود، گفت: این سؤال از خود امام جواد(ع) که در سنین کودکی به امامت رسیدند پرسیده شد که امام(ع) با احتجاج به آیات سوره مریم در مورد نبوت حضرت عیسی(ع) در کودکی این امر را یکی از معجزات خداوند دانستند.

 

سخنران مسجد خاتم الانبیا(ص) افزود: انسان باید مطیع امر خدا باشد و هر چه را خداوند دستور داد بپذیرد زیرا انسان های زیادی بوده‌اند که به خاطر غرور و تکبری که داشتند از فرمان خدا سرپیچی کردند و ولایت ائمه(ع) را نپذیرفتند و مردم را هم به بیراهه کشاندند.

 

وی با اشاره به برخی بزرگان مانند علی ابن جعفر که برادر امام کاظم(ع) بود و پیرمردی بسیار عالم و جا افتاده بود در برخورد با امام جواد(ع) که در کودکی به امامت رسیده بودند بسیار با احترام  رفتار کرد و ایشان را بر خود مقدم می‌دانست افزود: علمای بزرگ دیگری هم مانند عبدالعظیم حسنی در زمان امام جواد(ع) با این که خودش از کسانی بود که در علم کلام با هر کس مناظره می‌کرد او را مغلوب می‌کرد اما بدون هیچ تکبر و غروری با قبول امامت ایشان اعتقادات خود را به ایشان عرضه می‌کرد تا امام جواد(ع) در صورت اشکال، عقیده اش را اصلاح کنند./843/پ202/ف

ارسال نظرات