نشست علمی «پدیدار شناسی به مثابه روش ذاتا دینی» برگزار شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، مهدی معین زاده، عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در نشست علمی «پدیدار شناسی به مثابه روش ذاتا دینی» که در پژوهشگاه حوزه و دانشگاه برگزار شد، به نگرش آیه‌ای و نشانه‌ای دین نسبت به عالم خلقت اشاره کرد و گفت: دین، جهان را مجموعه‌ای از آیات و نه اعیان می‌داند.

وی افزود: دین قوامش به گونه‌ای نگرش آیه‌ای و نشانه‌ای نسبت به عالم است، همانند فلشی که شأن نشانگی دارد و جهتی برای رسیدن به نشانه است.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به بحث هایدگر در موضوع وجود و زمان اشاره کرد و ابراز داشت: نخستین رویکرد انسان به جهان، رویکردی براساس پیرامون نگری و جوانب نگری است.

وی یادآور شد: از نظر هایدگر، مکان اصیل یا صعود یافته، مکانی است که به مثابه نشانه باشد و اگر به مثابه عین باشد،‌ سقوط یافته است و به صورت کلی انسان آنی نیست که الآن هست؛ بلکه آنی است که خواهد شد.

معین زاده به وجود رابطی در صدرالمتألهین اشاره کرد و گفت: وجود رابطی که رابطه یک طرف با طرف دیگر رابطه نشانگی است و به طرف دیگر اشاره دارد؛ زیرا جهان مجموعه‌ای از آیات است و نه اعیان.

وی تأکید کرد: آیه تجلی‌گاه و آینه است و هنگامی که چیزی تجلیگاه است؛ دو خصلت دارد، در مرحله نخست ناظر است به آنچه که حاکی از آن است و در گام بعد قاصر است از آنچه که ناظر به آن است.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با اشاره به دیدگاه کانت به متافیزیک یادآور شد: کانت متافیزیک را در عرصه عمل عقلانی کرد، چون هر تجربه عقلانی با تجربه حسی آغاز می‌شود؛ بنابراین متافیزیک از دسترس تأمل نظری خارج شد.

وی به منطق محض ادموند هوسرل اشاره کرد و گفت: هوسرل از ایده منطق محض در برابر روانشناسی‌گری دفاع می‌کند و ایده منطق محض یعنی منطقی که آلوده به هیچ حسی نشده است.

معین زاده افزود: این منطق ناظر بودن و قاصر بودن از یک چیز که ساختار رسیدن به نشانه است و هوسرل با تعلیق تمامی احکام و رسیدن به بداهت، این مطلب را می‌گوید./908/پ202/ی