دو جریان دخیل در ولنگاری فرهنگی/ شعارهای انحرافی با ژست روشنفکری
اشاره: رهبر معظم انقلاب چندی پیش نسبت به تساهل دینی و ولنگاری فرهنگی تذکر دادند و از مسؤولان خواستند تا با توجه بیشتر و برنامه ریزی های دقیق تری با این معضل در جامعه مقابله کنند.
در سال‌های گذشته تساهل در دین داری افزایش داشته و مثال‌ها و موارد متعددی از آن را در جامعه بوده است. این تساهل در دینداری تنها در بحث حجاب نیست؛ حجاب بخشی از دین است که نمود بیشتری در جامعه اسلامی دارد و خود را بیش از دیگر مسائل نشان می‌دهد.
توجه به آداب اسلامی، درآمد حلال، حضور در مناسک دینی، یتیم نوازی، عکس مجلات و روزنامه‌ها، توجه به فرهنگ شهادت، ایثار و دیگر مواردی که در دین مبین اسلام به شکل واجب یا مستحب از مسلمانان خواسته شده است نیز از مواردی است که برخی از مردم در توجه به آن‌ها دچار یک تساهل و سستی شده‌اند.
بسیاری از مسائل فرهنگ با توجه به خواست دولت‌ها شکل می‌گیرد، هر چند درباره قسمتی از فرهنگ مردم مقاوم‌تر هستند و با سیاست‌های هیچ دولتی خود را تغییر نمی‌دهند ولی اگر سیاستی برای از بین بردن یک قسمت از فرهنگ اجرا شود در عمل قسمتی دیگر از فرهنگ را دچار تساهل می‌کند و مردم را آماده می‌کند تا در مرحله بعد قسمتی که دچار تساهل شده است را از دست بدهند.
بر همین اساس خبرنگار خبرگزاری رسا در گفت و گویی با حجت الاسلام روح الله دشتی، استاد حوزه علمیه قم و تحلیل‌گر مسائل فرهنگی و سیاسی به مسأله ولنگاری فرهنگی پرداخته و ابعاد مختلف و راهکارهای مقابله با آن را توضیح داده است که متن این گفت و گو در زیر ارائه می‌شود.
رسا ـ ولنگاری فرهنگی چیست و چه معنا و مفهومی دارد؟
ولنگاری فرهنگی به معنای یله، رها و به خود واگذار کردن فرهنگ و نگاه تسامحی و تساهلی به این مقوله است. یعنی همان نگاه لیبرالی غرب که از مبانی فکری دین ستیزانه امانیسم و سکولاریسم نشأت می‌گیرد و متأسفانه در برخی مدعیان روشنفکری غرب زده که چه بسا عمامه به سر هستند و یا مسؤولیتی دارند نفوذ و رسوخ کرده است.
این افراد دانسته یا ندانسته همان افکار منحرف و منحط غربی را نشخوار کرده، ژست روشنکفری و آزادی خواهی گرفته و با شعارهای زیبایی مانند اسلام رحمانی، آزادی، مبارزه با افراطی‌گری، دفاع از حقوق مردم، مردم سالاری، دموکراسی، جامعه مدنی، آزادی اخبار، اطلاعات، آزادی مطبوعات، هنر دوستی، احترام به شعور مردم، پلیسی نکردن دین، امنیتی نکردن جامعه و شعارها و واژگانی از این قبیل آن را مطرح می‌کنند.
رسا ـ آیا فرهنگ در جامعه ما تمایلی به این وضعیت پیدا کرده است؟
متأسفانه امروز یک چنین جریانی در جامعه ما و فرهنگ و برخی مدیران فرهنگی ما وجود دارد.
اسلام انحرافی و التقاطی که امام خمینی(ره) از آن به اسلام لیبرالی و اسلام آمریکایی تعبیر می‌کنند که «اسلام ارتجاعیِ متعصبِ بدون فهم حقایقِ معنوی، دچار جمود در ظواهر دینی» یعنی اسلام متحجرین، داعشی‌ها و تکفیری‌ها دو لبه قیچی و مقراضی هستند که امروز بلای جان امت اسلامی و اسلام ناب شده‌اند؛ این مضمون فراوان مورد تأکید رهبر معظم انقلاب در دیدارهای مختلف مخصوصاً دیدار طلاب تهران بوده است.
رساـ ولنگاری فرهنگی به چه دلیل حاصل می‌شود؟
نخستین علت و ریشه وجودی ولنگاری فرهنگی یعنی ریشه‌های اندیشه‌ای، انگیزشی و رفتاری آن بی اعتقادی به اصول و ارزش‌های اسلامی، اسلام ناب، اسلام انقلابی، اسلام ناسازشکار با غرب و تفکر ناب امام خمینی (ره) است.
دوم اینکه همانطور که آیت الله جوادی آملی فرمودند در فرهنگ قرآنی غیرت را دو عنصر معرفت، هویت و غیرزدایی تشکیل می‌دهد، غیرزدایی به این معناست که اجازه ندهیم بیگانه به حریم ما نفوذ کند؛ و کسی که مردان بیگانه را بر همسرش وارد کند در اصطلاح معصومین دیوث و بی‌غیرت نامیده می‌شود؛ نظیر آن کسانی که راه نفوذ بیگانگان را در فضای اقتصادی و یا سیاسی به روی کشور می‌گشایند از غیرت اقتصادی و یا سیاسی برخوردار نبوده و دیوث هستند.
ما به کلام آن حکیم فرزانه اضافه می‌کنیم که در فضای فرهنگی نیز کسانی که اجازه نفوذ بیگانه در فضای فکری و فرهنگی را می‌دهند و نسبت به آن بی غیرت، بی‌تفاوت و بی‌هویت هستند دچار دیاثت فرهنگی بوده و موجب ولنگاری فرهنگی و تساهل در مقوله فرهنگ می‌شوند.
سوم غرب زدگی و مرعوب آمریکا و غرب بودن است که روحیه حقارت و وابستگی را در فرد ایجاد می‌کند. امام خمینی(ره) درباره این گروه می‌فرمایند «ما از شر رضا خان و محمد رضا خلاص شدیم لکن از شر تربیت یافتگان غرب و شرق به این زودی‌ها نجات نخواهیم یافت؛ این‌ها برپادارندگان سلطه ابرقدرت‌ها هستند و سرسپردگانی هستند که با هیچ منطقی خلأ سلاح نمی‌شوند و هم اکنون با تمام ورشکستگی‌ها دست از توطئه علیه جمهوری اسلامی و شکستن این سد عظیم الهی بر نمی‌دارند» صحیفه امام جلد 15 ص 446
این سکولارها و در واقع آمریکایی‌ها که یک شاخه از اسلام آمریکایی در برابر اسلام ناب و مورد حمایت و پشتیبانی آمریکا در کنار تکفیری‌ها و متحجرین هستند کسانیند که مرعوب جنگ نرم دشمن و بوق‌های تبلیغاتی آنان شده و تحت تأثیر پیام‌های گمراه کننده آنان القائات دشمنان را در داخل تکرار می‌کنند؛ دشمن نیز توانسته است به واسطه آنان نفوذ کند و موجب تغییر محاسبات و مواضع این دسته از مسؤولان فرهنگی شده و باتبع با حدی موجب تغییر باورهای مردم شود.
چهارمین دلیل وادادگی فرهنگی وادادگی در برابر سیل بنیان کن فساد اخلاقی غرب است که امروز تمام دنیا را فرا گرفته است.
پنجمین دلیل حمله به نهادهای انقلاب، حافظ فرهنگ و ارزش‌های اصیل اسلامی مانند شورای نگهبان، سپاه پاسداران، جوانان حزب اللهی و روحانیون انقلابی است. کوبیدن این افراد و سازمان‌ها با عناوینی مانند آخوند حکومتی، افراطی و تندرو انجام می‌شود.
ششمین علت از علت‌های ولنگاری فرهنگی حرکت در مسیر ادبیات دشمن و دو قطبی کردن‌های مصنوعی جامعه به تندرو و میانه‌رو است.
هفتم انهزام و ضعف روحی برخی دولتمردان در برابر دشمن و ضعف نشان دادن که موجب جسارت او شده است.
هشتمین مورد انقلابی نبودن خواص و عقب نشینی برخی شخصیت‌ها و مسؤولان متدین از موضع‌گیری انقلابی تحت تأثیر جنگ روانی دشمنان و ایادی نفوذی آنان از خوف اینکه به آنان برچسب افراطی، تندرو و حکومتی نخورد.
رسا ـ چگونه این علل و ریشه‌های وجودی به ولنگاری فرهنگی منتهی می‌شود؟
مجموعه عناصر فوق اعضای یک جنگ روانی را در داخل تشکیل می‌دهند که منتهی به بی‌تفاوتی و بی‌غیرتی و اباهه‌گری و ولنگاری فرهنگی شده و از ضد ارزش‌های آلوده غربی حساسیت زدایی نموده، و با ایجاد خوف ملامت شدن در جو سنگین رسانه‌ای و تبلیغاتی که برخی صاحبان منصب و دستگاه‌های داخلی نیز به آن دامن می‌زنند موجب حساسیت زدایی نسبت به ضد فرهنگ‌ها در فضای عمومی جامعه شده است.
رهبر معظم انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس دهم در این باره فرمودند «بنده احساس یک ولنگاری می‌کنم در مسأله فرهنگ؛ اعم از دستگاه‌های دولتی و غیر دولتی...؛ یک ولنگاری وجود دارد چه در تولید کالای فرهنگی مفید و چه در جلوگیری از تولید کالای فرهنگی مضر؛ ضرر آثار سوء فرهنگی را کسی جرأت نمی‌کند بگوید چون متهم می‌شود به مقابله با آزادی اطلاعات»
رسا ـ چه افکار، افراد و جریان یا جریاناتی پشت سر جریان ولنگاری فرهنگی هستند؟
دو جریان دخیل در این جوسازی است؛ نخستین گروه و جریان نفوذی‌ها و منافقین یعنی سکولارها، لیبرال‌ها، ضعیف‌النفس‌ها، غیر انقلابی‌ها و مرعوبین در برابر غرب هستند که بعضاً صاحب منصب و تریبونند.
دومین گروه یا جریان مسؤولان و خواصی هستند که اگر چه متعهدند اما جرأت نمی‌کنند انقلابی عمل کنند و انقلابی موضع بگیرند.
رسا ـ هدف این جریانات از دامن زدن به این مسأله چیست؟
هدف دسته اول چیزی جز متامع دنیوی و حاکمیت اشرافیت سیاسی و چنگ اندازی به قدرت‌ها و ثروت‌های کشور ولو به قیمت پنجه افکنی بر چهره انقلاب نیست.
هدف دسته دوم خود نگهداری در برابر موج ملامت‌ها و برچسب‌هایی است که نثار و نصیب انقلابیون می‌شود.
رسا ـ راه‌های مقابله با تساهل و ولنگاری فرهنگی چیست؟
نخستین راه مقابله با ولنگاری فرهنگی شناخت جبهه دشمن یعنی آمریکا و آمریکایی‌های موجود در کشور است؛ این تعبیر کسانی را شامل می‌شود که امتداد خط آمریکا را در داخل می‌پیمایند و با نقشه‌های آنان همراهند و آنان را کمک می‌کنند تا به وسیله شعارهای فریبنده‌شان از جمله اسلام رحمانی نفوذ بی‌دغدغه‌تری را داشته باشند.
دومین راه مقابله انقلابی عمل کردن، انقلابی موضع گرفتن و حفظ شاخصه‌های انقلابی بودن است که رهبر انقلاب در چهارده خرداد 95 تبیین کردند که از جمله آنان حساسیت در برابر دشمن و نقشه دشمن و عدم تبعیت از او است که قرآن این عدم تبعیت را جهاد کبیر نامیده است.
همچنین تسلیم نشدن در برابر فشارها و حرکت به سوی آرمان‌ها با همت بلند نه تنبلی و محافظه کاری و ناامیدی، حفظ نیروهای انقلابی و حمایت از آنان و استقبال از تلاش‌های فرهنگی خودجوشی که انجام می‌دهند از دیگر راه‌های مقابله با ولنگاری فرهنگی است.
برای مقابله با ولنگاری فرهنگی تلاش برای تولید کالاهای فرهنگی مفید و برنامه‌ریزی برای جلوگیری از تولید کالاهای فرهنگی مضر، بستن شبکه‌ها و ابزارهای اینترنتی که در اختیار دشمن هستند که ابزار اطلاعاتی دشمن هستند، ایجاد شبکه داخلی اینترنت و پیام رسان نیز مهم و تأثیرگذار است./836/گ402/س