پس از 3 سال می‌شود گزارش ایجابی داد
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، سؤال‌هاي نه‌چندان چالشي توسط مجريان انتخابي با چاشني تعارفات معمول؛ خنده‌هاي رئيس‌جمهور و گفتن از گشايش‌ها و آمارهايي كه در زندگي روزمره مردم بروز و ظهوري ندارد و ارجاع دليل مشكلات كنوني به دولت قبل؛ همراه با مبالغه در تحسين برجامي كه معلوم نيست كجاي زندگي ملت است و تخطئه نيروهاي انقلابي؛ سخن از پيام 22 خرداد و... اينها خلاصه آن برنامه‌هايي است كه در سه سال گذشته با عنوان گفت‌وگوي رئيس‌جمهور با مردم از تلويزيون به طور مستقيم پخش شده است.
گفت‌وگوهايي كه مي‌توانسته هم چالشي باشد و هم بيشتر از اين مدل تعارفي و فرافكنانه كنوني، بيانگر عزم راسخ دولت براي مواجهه با مشكلات و حل آن، اما در سه سال گذشته اين اتفاق نيفتاده و حالا در آخرين سال دولت يازدهم، امشب باز هم قرار است رئيس‌جمهور محترم در سه سالگي دولتش با مردم سخن بگويد. شايد هنوز زمان باشد كه مشاوران روحاني به گفت‌وگوهاي تلويزيوني او رنگي تازه از پذيرش واقعيات و مسئوليت‌ها بزنند. تريبوني كه گرچه با مردم سخن مي‌گويد، اما يك‌طرفه است. با اين همه، نگاهي به آنچه در كف خيابان و بين توده‌ها و در شبكه‌هاي اجتماعي مي‌گذرد، خواسته‌هاي مردم را و آنچه را كه دوست مي‌دارند پاسخش را از رئيس‌جمهور بشنوند، مي‌توان به سادگي دريافت. شايد بهتر باشد حسن روحاني اين بار بيشتر از مشورت‌هاي مشاورانش به صداي شعار دادن‌هاي مردمي گوش دهد كه اهالي كرمانشاه كه با عتاب «گوش نمي‌دهيد» رئيس‌جمهور مواجه شدند، تنها بخشي از آنان بودند.
صداي اين روزهاي مردم چه سؤالاتي را از رئيس دولت يازدهم خواهد پرسيد؟
1- گله‌هاي معيشتي اولين دغدغه‌هاي مردمي است كه سه سال است براي تغيير اوضاع اقتصادي و عبور از ركود و تحريم و تورم و بيكاري منتظر تحقق وعده‌هاي توافقنامه‌اي مسئولان دولت هستند. امشب وقتي حسن روحاني به تلويزيون مي‌آيد، ديگر جايي براي وعده دادن نمانده؛ از انتخابات و موعد شعارهاي رأي جمع كن و ارائه برنامه سه سال گذشته و اكنون او يا بايد از عملكردش بگويد يا عذرخواه وعده‌هاي محقق نشده و توضيح‌دهنده چرايي اين عدم تحقق (بدون هيچ‌گونه فرافكني) باشد. مردم فقط مي‌خواهند بدانند دولت چرا هيچ كاري براي اين اوضاع به هم ريخته اقتصادي نمي‌كند و حاشيه‌سازي‌هاي سياسي براي آن در اولويت است. كارخانه‌هاي تعطيل، حقوق‌هاي معوقه، گراني‌هاي پي‌در‌پي كالاهاي اساسي، مسكن‌هاي مهر معلق در كنار ركود و بيكاري مانده؛ آيا جايي براي آنكه باز شعار سياسي دهيم، باقي مي‌گذارد؟
2- برجامي كه از نگاه دولت و حاميانش فتح‌الفتوح و برگ برنده دولت يازدهم قلمداد مي‌شد كه در اين دو سال و نيم گذشته از امضاي توافقنامه اوليه اندازه هزار دو و نيم سال فخر بلد بودن ديپلماسي و تعامل با دنيا و نجات ايران از حمله نظامي و تحريم اقتصادي و چه و چه را بابت آن فروخته بودند، حالا كشتي به گل نشسته‌اي را مي‌ماند كه روي دست دولت مانده و نمي‌داند با آن همه وعده‌هاي برجامي در پسابرجام ناكام چه كند. توضيح درباره پسابرجام، درباره نقض شدن‌هاي برجام از سوي غرب و اقداماتي كه دولت ايران در برابر اين نقض شدن‌ها بايد انجام مي‌داده و نداده، حتماً سؤال مهم مردم ايران از رئيس‌جمهور است. از دوره شعار دادن‌هاي فاتحانه در مورد برجام خيلي وقت است عبور كرده‌ايم. حالا بايد به روشني پاسخ داده شود برجام براي ملت ايران چه آورده است.
3- فساد اقتصادي ديگر چيزي نيست كه فقط زمزمه‌هاي آن در محافل خصوصي و سياسي بپيچد و لابه‌لاي شلوغي‌هاي عمليات رواني دولت گم شود. حالا همه مردم منتظرند ببينند دولت با همه شعارهايش در مورد مبارزه با فساد و همه ادعاهایش در مورد فساد اقتصادي دولت گذشته، خود در مبارزه با فساد چه مي‌كند. حقوق‌هاي نجومي مديران دولتي، شنيده‌هاي پيرامون نزديكان رئيس‌جمهور، مسكوت ماندن پرونده كرسنت و... همه مواردي است كه روحاني بايد امشب آنان را به مردم توضيح دهد؛ اگر واقعاً خواسته مردم را محترم مي‌شمارد. دکتر روحاني مي‌تواند امشب به هيچ‌كدام اين سؤالات پاسخ ندهد؛ از اعتبار نزول كرده پاسپورت ايراني هم سخني نگويد؛ يا همه را يك مدلي جواب دهد كه آخرش هم چيزي دست افكار عمومي را نگيرد؛ مردم هم كه پاي تريبون نيستند تا خواسته‌هايشان را وسط سخنراني رئيس‌جمهور شعار دهند و به اعتراض پاسخ بگيرند كه چرا گوش نمي‌دهيد، در نهايت مي‌زنند كانالي ديگر و نمايش شبكه‌هاي ديگر را مي‌بينند، اما دور زدن مردم، نه رسم شرع و قانون و جوانمردي است و نه مطابق شعارهاي مردم محور روحاني. اينان همان مردمي هستند كه ولي نعمت شمايند كه صبورند و ايستاده پاي كل نظام از جمله دولت يازدهم؛ كه خدمت به اين مردم هم دنياي‌تان را مي‌سازد و هم آخرت‌تان را. اين‌بار به‌جاي مشاوران‌تان، حرف اينان را گوش دهيد./922/101/ب3