۲۳ خرداد ۱۳۹۶ - ۰۴:۵۲
کد خبر: ۵۰۴۸۰۳

شرح آیت‌الله حسینی همدانی بر دعای روز هجدهم ماه رمضان

در دعای روز هجدهم ماه رمضان از خدا می خواهیم برای بهره بردن از برکات سحرهای این ماه مبارک ما را بیدار و هشیار کند.
حسینی همدانی

آیت الله سید محمدمهدی حسینی همدانی نماینده ولی فقیه در استان البرز در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا به شرح و تفسیر دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان پرداخت که در ادامه می آید:

«اللهمّ نَبّهْنی فیهِ لِبَرَکاتِ أسْحارِهِ ونوّرْ فیهِ قلبی بِضِیاءِ أنْوارِهِ وخُذْ بِکُلّ أعْضائی الى اتّباعِ آثارِهِ بِنورِکَ یا مُنَوّرَ قُلوبِ العارفین»

«ای خدا مرا در این روز برای برکات سحرها بیدار و متنبه کن و دلم را به روشنی انوار سحر منور کن و تمام اعضا را برای آثار و برکات این روز مسخر کن به حق نور خود ای روشنی بخش دلهای عارفان»

اگر کسی سحرهای ماه مبارک را درک کند بیدار کننده است؛ انسانی که بیدار است بهره مند است، هرچه بیداری و هشیاری بیشتر باشد بهره بیشتر است.

مقابل بیداری، خواب و غفلت است؛ شخصی که خواب است هر اتفاقی برایش بیفتد متوجه نمی شود، اگر زلزله بشود زیر آوار می ماند، اگر سیل بیاید جنازه اش روی آب می ماند، فرد بیدار می تواند خود را نجات دهد، لذا اولین مقام کمال قبل از بیداری«یقظه» است یعنی بیدار شدن.

انسانی که بیدار شود، آینده را می بیند، راه را تشخیص می دهد، برنامه ریزی و اقدام می کند، ما چون بیدار نیستیم درک مان هم از لحظاتی که می گذرد کم است.

در این روز از خدا می خواهیم برای بهره بردن از برکات سحرهای ماه مبارک رمضان ما را بیدار و هشیار کند.

سحر خودش ویژگی هایی دارد که در ماه رمضان این ویژگی ها اخص است و ما در این روز دعا می کنیم که خدایا ما را بیدار کن که ما هم این شب ها و لحظات را درک کنیم.

بعد از آن، بنده به خداوند تبارک و تعالی می گوید خدایا دلم را به آن نوری که در اثر انوار تو پیدا می شود نورانی کن؛ یعنی کاری کن که شناخت من بالا برود و فرقان پیدا کنم و با آن نور، مسیر حق از باطل را تشخیص بدهم، سعه صدر پیدا کنم.

زمانی که انسان نورانی شود، گم نمی شود، هم خودش روشن است، هم راه را روشن می کند و از دیگران نیز دستگیری می کند و به راه می آورد، شخص نورانی خواسته هایش هم با دیگران متفاوت است، از خدا می خواهد که همه اعضای مرا بر رمضان و آثار رمضان منطبق بگردان.

انسانی که دلش روشن شود، به دنبال این است که همه وجودش رمضانی شود؛ اگر ماه رمضان هم تمام شد و رفت، آثارش در وجود او باقی بماند.

خیلی مهم است که انسان حقیقت رمضان را درک کند و بفهمد که ضیافت الهی به چه معناست و درک کند این مسائلی که در طول روز ترک می کنیم اعم از نخوردن و نیاشامیدن و ... اینها چه خواص و آثاری بر روی روح انسان دارد.

اگر این مسائل درک شود، شخص قطعاً وارد ضیافت الهی شده، رمضانی می شود و در رمضان هم می ماند و دوست ندارد این ماه تمام شود و در تمام سال همین حالات معنوی برای او ماندگار خواهد بود.

 این بیداری اولیه بسیار مهم است و انسان از خدا می خواهد که مرا در این ماه برای این برکات سحر بیدار کن.

خدایا همه ما را بهره مند از لحظات ماه رمضان المبارک بگردان./872/ت۳۰۲/ی

ارسال نظرات