ریا و ریاکاری آفت اعمال انسان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در خراسان شمالی، حجت‌الاسلام والمسلمین ابوالقاسم یعقوبی، نماینده ولی فقیه در استان خراسان شمالی و امام جمعه بجنورد امروز در جلسه تفسیر موضوعی قرآن کریم، در ادامه مبحث شرک به خداوند، اظهار کرد: قرآن در مورد پیامد شرک اکبر یا آشکار می‌فرماید «إِنَّهُ مَنْ یشْرِک بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ»؛ مسلماً هر که به خدا شرک ورزد خداوند بهشت را بر او حرام سازد و جایگاهش آتش است و ستمکاران را هرگز یاوری نیست.
وی با اشاره به آیه «وَمَنْ یشْرِک بِاللَّهِ فَکأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّیرُ»، ادامه داد: قرآن می‌گوید: هر کس همتایی برای خدا قرار دهد، گویی از آسمان سقوط کرده و پرندگان در هوا او را می‌ربایند، «وَ مَنْ یشْرِک بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَی إِثْمًا عَظِیمًا»؛ آن کس برای خدا همتایی قرار دهد، گناه بزرگی مرتکب شده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی با بیان اینکه نوع دیگر شرک، شرک خفی یا پنهان است، اضافه کرد: نوع دیگری از شرک وجود دارد که در آموزه‌های دینی از آن به عنوان ریا یاد می‌شود.
وی ادامه داد: این نوع از شرک نشانه نفاق شخصیت و دوگانگی در بین مردم است، خلوت او با جلوتش متفاوت می‌شود، برای خوشنودی خلق سخن از خالق می‌گوید ولی چون به خلوت می‌رود آن کار دیگر می‌کند.
رییس شورای استانی حوزه علمیه خراسان شمالی افزود: رسول خدا (ص) فرمود «الریاء شجرة لا تثمر الا الشرک الخفی و اصلها النفاق»؛ ریا درختی است که میوه‌ای جز شرک پنهان ندارد و ریشه آن نفاق است.
وی تصریح کرد: ریا، موریانه عمل بوده و مانند مگسی است که در ظرف غذای گوارا می‌افتد و آن را از دید انسان می‌اندازد و چندش‌آور می‌شود؛ اما مؤمن درخت ایمانش را به این آفت گرفتار نمی‌کند.
حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی خاطرنشان کرد: امام علی(ع) فرمود «واعلموا ان یسیر الریاء شرک»؛ بدانید که اندک ریا شرک به شمار می‌رود؛ و نیز فرمود: «لایعمل شیئا من الخیر ریاء و لایترکه حیاءً»؛ مؤمن کارهای خویش را به ریا مبتلا نمی‌سازد و آنها را از روی خجالت ترک نمی‌کند.
وی افزود: قرآن اعمال ریایی مؤمن را این‌گونه ترسیم کرده است «کالَّذِی ینْفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا یؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ کمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَیهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَکهُ صَلْدًا»؛ همانند کسی که مال خودش را برای نشان دادن به مردم، انفاق می‌کند و به خدا و روز واپسین ایمان نمی‌آورد عمل او همچون قطعه سنگی است که بر آن لایه نازکی از خاک باشد و بذرهایی در آن افشانده شود، رگباری بر آن ببارد و همه خاک‌ها و بذرها را بشوید و آن را صاف و خالی از خاک و بذر رها کند که این معنای ریا و شرک پنهان در آفت‌زدگی اعمال انسان مؤمن است./9314/۲۰۲/ب2