اعتماد به وعده های الهی لازمه خوش گمانی به پروردگار است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام والمسلمین حمید درایتی، استاد خارج فقه حوزه علمیه خراسان در ادامه سلسله جلسات شرح دعای ابوحمزه ثمالی که شب های ماه مبارک رمضان در محل مجتمع فرهنگی بنی فاطمه برگزار می شود، با بیان این که «خداوند متعال بر اساس گمان و ظن بندگان با آن ها رفتار می کند»، اظهار کرد: اگر تصور شما از خدا این است که او آمرزنده است، امر بر او آسان تر خواهد بود.

وی افزود: تصور نکنیم حسن ظن به پروردگار یعنی می توانیم گناه کنیم و با توجه به این که خدا را آمرزنده می دانیم، او ما را خواهد بخشید. این تفکر می تواند ناشی از بی اعتقادی به بهشت و جهنم و قیامت باشد؛ نه از باب حسن ظن به پروردگار.

استاد درس خارج فقه حوزه علمیه خراسان با اشاره به روایتی از امیرمؤمنان(ع) مبنی بر این که بنده باید علاوه بر حسن ظن به خدا، از او خوف داشته باشد، خاطرنشان کرد: حضرت می فرمایند «انسان مؤمن به اندازه ای به خداوند متعال خوش گمان است که از عذاب الهی می ترسد.» نمی توان از عذاب الهی نترسید و به خدا خوش گمان بود!

حجت الاسلام والمسلمین درایتی گفت: حسن ظن به پروردگار ناشی از شناخت ما نسبت به خداست. اگر من واقعا خدا را مهربان و رحیم و با لطف و بخشش بدانم، این اعتقاد نه فقط در آخرت که در دنیا نیز کاربرد دارد و اگر کسی در دنیا به خدا اعتماد نکند، نمی تواند در آخرت چنین اعتمادی داشته باشد. چرا ما به اندازه ای که به شغل و پول خود اطمینان داریم، نسبت به خداوند متعال چنین حالتی نداریم؟ این ناشی از ضعف ایمان ما نسبت به خداست.

وی ادامه داد: اعتقاد به یکتاپرستی یعنی این که هیچ توهمی نسبت به پروردگار در ذهن ما وجود نداشته باشد؛ یعنی خدا را نتوان در قالب یک مخلوق تصور کرد. اعتقاد به عدل پروردگار هم به این معناست که خدا را به چیزی متهم نکنیم؛ یعنی گمان نکنیم خداوند عادلانه توزیع نعمت نکرده است.

استاد درس خارج فقه حوزه علمیه خراسان افزود: اگر بنده ای فکر کند خداوند متعال نسبت به شرایط او کم گذاشته و به دیگران بیشتر عنایت فرموده، چنین بنده ای بد گمان به خداست. این واقعیت غیر قابل انکار است که شرایط افراد با یکدیگر متفاوت است اما خداوند متعال اگر برای هر شخصی در یک بخش زندگی اش کم گذاشته، در بخش دیگری برای او جبران کرده است.

حجت الاسلام والمسلمین درایتی گفت: زندگی انسان در امتداد بی نهایت ادامه پیدا می کند و شرایط دنیوی او پایدار نخواهد بود. بسیاری از متنعمان در دنیا در روز قیامت آرزو می کنند که ای کاش بار مسئولیتش کمتر بود.

وی اظهار کرد: خداوند بر اساس شرایط ایمانی ما تقدیرات ما را تنظیم می کند. گاهی خداوند تقدیری را برای ما رقم می زند که به مصلحت ماست اما ملا ضجه می زنیم و چیز دیگری را از خدا می خواهیم. خدا چون ما را دوست دارد، آن خواسته را برآورده نمی کند.

استاد درس خارج فقه حوزه علمیه خراسان با بیان این که اعتماد به وعده های الهی باعث خوش گمانی به پروردگار می شود، گفت: برای نمونه خداوند متعال وعده داده که هرچه انفاق کنید، برای شما جبران می کنم بنابراین نگران خرج کردن در راه خدا نباشید. شیطان به شما وعده فقر می دهد اما من در ازای انفاق شما هم وعده مغفرت و بخشش گناهان می دهم و هم از فضل خودم زندگی شما را تأمین می کنم.

حجت الاسلام والمسلمین درایتی در تأیید سخنان خود به فرمایشی از امیرمؤمنان اشاره و اظهار کرد: حضرت می فرمایند «اگر کسی به وعده خدا خوش گمان باشد، انفاق بسیار می کند.»

وی تصریح کرد: همان افرادی که برای انفاق در راه خدا نگران فقر است، برای خرج کردن در سایر راه ها نگرانی ندارند و آن را انجام وظیفه خود قلمداد می کنند. خوش گمانی به پروردگار یعنی این که بدانیم خداوند صددرصد به وعده اش عمل خواهد کرد./861/پ210/ب1