برائت از دشمنان ائمه اطهار ریشه عقلایی دارد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام علوی تهرانی استاد حوزه علمیه، امروز در جلسه هفتگی مسجد حضرت امیر(ع) به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: خداوند در سوره می فرماید: دشمنان پیمان شکن هستند و تاکید می کند که مسلمانان از آنان اعلام برائت کنند.

وی افزود: مقصود از برائت اعلام موضع است و هیچ انسانی نمی‌تواند بدون موضع باشد؛ عقل نیز موضع‌گیری را تأیید می‌کند.

حجت الاسلام علوی تهرانی با بیان حدیثی، ابراز کرد: در روایت داریم کسی به عمل گروهی راضی شود مانند همانها است حتی اگر آن عمل را انجام ندهد؛ لذا در فقرات زیارت وارث می‌خوانیم: خداوند لعنت كند ملتى را كه تو را كشتند و لعنت كند مردمى را كه به تو ستم کردند، و لعنت كند ملتى را كه اين واقعه را شنيدند و به آن راضى شدند.

استاد حوزه علمیه ادامه داد: ما با آن عمل قلبیمان، جهت عمل و جهت خودمان را مشخص کرده‌ایم و برائت از همین مقوله است.

وی بیان داشت: پیامبراکرم(ص)  به خالد ابن ولید مأموریت دادند که به سراغ یک قبیله مشرک رفته و بت عُزّی را سرنگون کند ولی خون‌ریزی نکند. اما خالد چند نفر از این قبیله را کشت. پیامبر (ص) بلافاصله امیرمومنان (ع) را فرستادند و فرمودند بروید و از اینها دلجویی بکنید و خسارت مالی و جانی را که خالد زده است جبران کنید. آنگاه فرمودند: خدایا من بسوی تو برائت می‌جویم از کاری که خالد انجام داده است.

حجت الاسلام علوی تهرانی ادامه داد: پس برائت جستن هم ریشه عقلایی دارد و هم فعل پیامبر است و هم ریشه قرآنی دارد.

استاد حوزه علمیه درخصوص ثمرات تبری، گفت: در زیارت عاشورا، تقرب به سوی خدا و پنج تن با نمازشب و غیره نیست بلکه با اعلام برائت از قاتلان سید الشهداء(ع) است؛ برائت، این ثمره عالی را دارد.

وی درباره لعن در قرآن کریم عنوان کرد: لعن در لغت به معنای نفرین است؛ مقوله لعن با سب متفاوت است؛ سوره آل عمران آیه ۶۱ می‌فرماید : لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم؛ سوره اعراف آیه ۴۴ می‌فرماید: لعنت خدا بر ستمگران باد؛ سوره بقره آیه ۸۹ می‌فرماید: لعنت خدا بر کافران باد.

حجت الاسلام علوی تهرانی ادامه داد: ابوذر به معاویه فرمود: از رسول خدا شنیدم زمانی که تو از کنارشان رد میشدی، فرمودند: خدایا! او را لعنت کن و او را سیر مکن مگر با خاک؛ تبری نزد اهل بیت (ع) مهم است، تبری با لعن شکل می‌گیرد.

استاد حوزه علمیه در پایان خاطرنشان کرد: سوره احزاب آیه ۵۷ می‌فرماید: آنها که خدا و پیامبرش را آزار می‌دهند، خداوند آنان را در دنیا و آخرت لعنت کند؛ مقصود از این کلام دور شدن از رحمت الهی است. یعنی هر کسی که خداوند و پیامبر (ص) را آزار دهد، چه ما لعن بکنیم و چه  لعن نکنیم، خداوند او را لعنت می‌کند./813/پ202/ب1