دستور امام خمینی برای سادگی و دوری از زرق و برق در ساخت مصلی
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، آقای میریان از خادمان و پاسداران امام خمینی(ره) درباره حساسیت امام راحل به عدم اسراف در استفاده از اموال و امکانات نقل میکند: یادم است که دندانهای حضرت امام خراب شده بود؛ دکتر منافی پدرش را آورده بود که دندانهای امام را اصلاح کنند؛ پسر دکتر منافی هم همراه آنها آمده بود؛ روز اول پسر دکتر منافی - که بعدها به شهادت رسید - یکی دو تا دستمال کاغذی از جعبه درآورد و به پدرش داد تا دندانها را روی آن بگذارد؛ حضرت امام به پدر ایشان گفت که یک دستمال کافی است بگو اسراف نکند؛ روز بعد دوباره همان موضوع قبلی تکرار شد و امام دوباره به دکتر منافی تذکر دادند؛ اما روز سوم نیز باز پسر آقای منافی چند عدد دستمال کاغذی برداشت که امام ناراحت شدند و به دکتر منافی گفتند که مگر شما به پسرتان نگفتید که در استفاده از دستمال کاغذی اسراف نکند؟ برای امام شاید موضوع پولش نبود بلکه ایشان مواظب بودند که اسراف نشود؛ ایشان به سبب وجوهاتی که برایشان میآمد دستشان باز بود اما هیچوقت اجازه نمیدادند اسراف صورت بگیرد.[1]
در اندیشه امام راحل، باید همه اقشار جامعه اسلامی، بهویژه مسئولان و کارگزاران حکومتی در امور اداری و دولتی، از اسراف و تبذیر جلوگیری کرده و از تجملپرستی و رفاه طلبی دوری کنند؛ ایشان همیشه در مناسبتهای مختلف همگان را به سادهزیستی و اعتدال در مصرف اموال شخصی و عمومی سفارش میکردند.
توصیه به سادهزیستی و نکوهش اسراف و تجملگرایی و زیادهروی، در کلام ایشان زیاد به چشم میخورد که به برخی از آنها اشاره میکنیم:
الف:) باید تمام ادارات از نخستوزیری تا کوچکترین اداره از تجملپرستی و اسراف و کاغذبازی بپرهیزند و کار مردم را سریعاً انجام دهند»[2]
ب:) علمای اعلام و ائمه جماعت و خطبای محترم بر حجم ارشاد و رهنمودهای خود بیفزایند و قشرهای میلیونی مردم را متوجه طرق نگهبانی از اسلام و احکام مقدسه و حراست از جمهوری اسلامی نمایند؛ و به تودههای متعهد میلیونی اسلامی، لزوم تشریک مساعی در تمام امور کشوری و لشکری و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی را گوشزد نمایند و به آنان توصیه کنند که برای کمک به اقتصاد کشور که امروز از اهم مسائل است، از اسراف، تبذیر و استعمال امور تشریفاتی و تجملی اجتناب نمایند...[3]
ج:) امام خمینی(ره) در پی کسب اجازه از ایشان برای ساخت مصلی تهران در اراضی عباسآباد اینگونه مینویسند: با حفظ جهات شرعی در مورد زمین مذکور با پیشنهاد حجج اسلام، آقایان: خامنهای و هاشمی، موافقت میشود. انشاءاللَّه در کنار ساختن مصلای تهران، در ساختن بینش کفرستیزی مسلمانان موفق باشید. ضمناً سادگی مصلا باید یادآور سادگی محل عبادت مسلمانان صدر اسلام باشد و شدیداً از زرقوبرق ساختمانهای مساجد اسلام امریکایی جلوگیری شود. خداوند تمامی دستاندرکاران برپاکننده مساجد اللَّه را تأیید فرماید.[4]
شیوه زندگی امام خمینی(ره) با آن عظمت و اقتداری که داشت بهترین الگو برای همه اقشار است؛ ایشان میتوانست از بهترین خانهها و غذاها و امکانات بهرهمند شود و هیچ مانعی برایش وجود نداشت، ولی آن امام والامقام با الهام از سیره پیشوایان معصوم(ع) به حداقل امکانات و لوازم زندگی اکتفا میکرد و بزرگترین کارهای سیاسی، نظامی، فرهنگی و اجتماعی را انجام میداد؛ کارهایی که دیگران شبیه آنها را در کاخهای مجلل و با تشریفات و هزینههای سنگین نمیتوانند انجام دهند. معیار الگوی مصرف از منظر امام راحل همان معیار قرآن و حدیث است که مصرف در حد اعتدال و متعارف را میپذیرد نه اسراف و تبذیر را.
یقیناً با کمی مطالعه و دقت نظر در سیره فکری و عملی امام راحل این را میتوان گفت که فرهنگ امام خمینی (ره) فرهنگ سادهزیستی و بهدوراز اسراف و تبذیر است؛ نه فرهنگ اشرافیگری و زرقوبرق ظاهری؛ چیزی که با اندک مروری بر خاطراتی که از ایشان ثبت و ضبط شده است میتوان به اصول حاکم بر تفکر و شیوه زندگی امام مستضعفین و کوخنشینان پی برد.
[1] . خاطرات خادمان و پاسداران امام خمینی (ره)، چاپ و نشر عروج، چاپ اول، ص 34، (با کمی تغییر در حذف).
[2] . صحیفه امام خمینی(ره)، ج 6، ص 266.
[3] . صحیفه امام خمینی(ره)، ج 15، ص 388.
[4] . صحیفه امام خمینی(ره)، ج21، صص: 188-189.