روایت تازه‌ای از زیست آنلاین ایرانیان
نتایج تازه‌ترین پایش «زیست مجازی ایرانیان» نشان می‌دهد که کیفیت اینترنت، نحوه دسترسی، سواد رسانه‌ای و الگوهای مصرف دیجیتال در کشور با چالش‌های جدی روبه‌روست.
به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، زیست مجازی ایرانیان، تصویری واضح از واقعیت امروز اینترنت در کشور است؛ جایی که نارضایتی از کیفیت، مصرف نابرابر و چالش‌های فرهنگی کنار هم قرار گرفته‌اند.
برخی از نکاتی که پیرامون گزارش «زیست مجازی ایرانیان» به نظر می‌رسد:
1. با توجه به اینکه عمده افرادی که از اینترنت استفاده نمی‌کنند و یا کم استفاده می‌کنند، جمعیت بالای پنجاه سال هستند، به مرور درصد افراد استفاده‌کننده زیاد از اینترنت بیشتر خواهد شد که نیازمند تأمین زیرساخت‌های لازم خواهد بود. البته مؤلفه‌های دیگری هم مانند پنجره جمعیتی، افزایش خدمات مجازی و ... در این آینده‌نگاری مؤثر خواهد بود.
2. کاهش میزان مصرف در افراد دارای سطح اقتصادی پایینتر نشان می‌دهد که قیمت بسته‌های اینترنت برای این قشر از جامعه زیاد است، هرچند در صحت و دقت این بخش از گزارش می‌توان تشکیک کرد و تعیین دقیق آن نیاز به روش‌های دیگر غیر از نظرسنجی دارد.
3. نحوه دسترسی عمده مردم به اینترنت از غیر مودم بوده که افت کیفیت شبکه را در پی دارد. میزان استفاده از مودم در بین کاربران ایرانی، پایینتر از میانگین جهانی است که نیاز به آسیب‌شناسی و فرهنگ‌سازی دارد.
4. عدم رضایت 80 درصدی از سرعت و کیفیت اینترنت نشان‌دهنده ضعف جدی در حوزه فنی و فرهنگی می‌باشد.
5. نزدیک به 70 درصد کاربران از فیلترشکن یا اصلا استفاده نمی‌کنند (14.1) و یا بسیار کم (53.7) استفاده می‌کنند. در صورتی که نیاز حداقلی این گروه (از طریق ارائه خدمات و محتوای مذکور در بستر امن و ...) برطرف شود، نرم‌افزارهای فیلترشکن از گوشی اکثر کاربران حذف خواهد شد.
6. تلقی اکثر کاربران از خود، دارا بودن سواد رسانه‌ای است که بر اساس یکی از سوگیری‌های شناختی شکل گرفته است و قابل اعتماد نیست. به علت تأثیر بالای برخی سوگیری‌های شناختی، تعیین میزان سواد رسانه کاربران صرفا از طریق نظرسنجی قابل سنجش نیست.
7. روش انجام پژوهش در برخی مؤلفه‌ها قابل نقد است.
8. انگیزه کاربران پیام‌رسان‌های داخلی و خارجی مشابهت زیادی داشته که نشان از موفقیت قابل قبول و نسبی پیام‌رسان داخلی در تأمین نیاز کاربران داشته است.
9. بالا بودن شاخص «پرداختن به موضوعات مربوط به سلامت» در سوالات مربوط به انگیزه مصرف، در تمامی گروه‌های مورد پژوهش، در عین امیدبخشی می‌‌تواند اعلام خطر تلقی شود. سیاست‌گذار برای نظارت بر محتوا در این حوزه باید ورود جدی داشته باشد.
یادداشت از: حجت‌الاسلام محسن انبیایی، مدرس فقه فضای مجازی
ارسال نظرات