اثبات ولادت امیرالمومنین درکعبه ازمنابع اهل سنت

به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا، محمد انصاری مدیر وکار شناس شبکه وهابی وصال حق در بر نامه آن روی سکه با پخش کلیپ هایی از سخنرانی بزرگان تشیع مبنی بر ولادت امام علی (ع) در کعبه مدعی شد هیچ دلیلی از اهل سنت نداریم که امیر مؤمنان (ع) در کعبه متولد شده است.

از دیدگاه علمای اهل سنت نیز ، ولادت آن حضرت قطعی است ؛ حتی برخی از آن‌ها ادعای تواتر نیز کرده‌اند که به نام چند تن از آن‌ها اشاره می‌کنیم :
1 . حاکم نیشابوری:
وی در کتابش(المستدرک على الصحیحین ، ج 3 ، ص 550) چنین می نویسد:
«فقد تواترت الأخبار أن فاطمة بنت أسد ولدت أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب (ع) کرم الله وجهه فی جوف الکعبة .
روایات متواترى وارد شده که فاطمه بنت اسد ، امیرمؤمنان على بن ابى طالب (ع) کرم الله وجهه را در داخل کعبه به دنیا آورده است».
ترجمه حاکم نیشابوری :
ذهبی(تذکرة الحفاظ ، ج 3 ، ص 1039 ـ 1040) در باره او می‌نویسد :
«حاکم ، حافظ بزرگ و پیشوای محدثان است . دار قطنی با او مناظره‌ای داشت که او را پسندید ، او مورد اعتماد و دارای علم بسیار است ، نوشته‌ها و آثار او نزدیک به پانصد جلد می‌شود».
سیوطی در کتابش (السیوطی طبقات الحفاظ ، ج 1 ، ص410 ـ 411) می‌نویسد :
«حاکم ، حافظ بزرگ و پیشوای محدثان است ... او در زمان خود پیشوای علم حدیث و آن چنان که شایسته بود‌ ، با علم حدیث آشنائی داشت ، درستکار و قابل اعتماد بود».
ابن خلکان (وفیات الأعیان وأنباء أبناء الزمان ، ج 4 ، ص 280) می‌نویسد :
«الحاکم النیسابوری الحافظ المعروف بابن البیع إمام أهل الحدیث فی عصره والمؤلف فیه الکتب التی لم یسبق إلى مثلها کان عالما عارفا واسع العلم .
حاکم نیشابوری حافظ (کسی که بیش از صد هزار حدیث حفظ است) مشهور به ابن البیع ، پیشوای اهل حدیث در زمان خود بود و کتاب‌هایی در علم حدیث نوشت که کسی پیش از او همانندش را ننوشته بود ، او دانشمند ، عارف و دارای دانش بسیار بود».
أبو الفداء در تاریخش (المختصر فی أخبار البشر ، ج 1 ، ص 247) می‌نویسد :
«در آن سال (455هـ) حافظ محمد بن عبد الله ... مشهور به حاکم نیشابوری از دنیا رفت ، او پیشوای اهل حدیث در زمان خود بود و کتاب‌هایی در علم حدیث نوشت که کسی همانند آن‌ها را پیش از او ننوشته بود ، برای یادگیری حدیث مسافرت می‌کرد ، اساتید او نزدیک به دو هزار نفر بودند ، کتاب‌های بسیاری نوشت ...».
با توجه به جایگاهی که حاکم نیشابوری در میان علمای اهل سنت دارد ، اگر غیر از سخن و اعتراف او به تواتر ولادت امیر مؤمنان علی(ع)، هیچ دلیل دیگری وجود نداشت ، برای حق جویان کفایت می‌کرد، ولی بازهم جهت تاکید و تقویت موضوع سخنان و اعترافات دیگر علمای اهل سنت را نیز مطرح می‌کنیم .
2 . شاه ولی الله دهلوی:
وی در کتابش (إزالة الخفاء عن خلافة الخلفاء ، ج 4 ، باب : اما مآثر امیرالمؤمنین) در مناقب امیر مؤمنان علی (ع) می‌نویسد :
«و از مناقب وی رضی الله عنه که در حین ولادت او ظاهر شد یکی آن است که در جوف کعبه معظمه تولد یافت».
عظیم آبادی (عون المعبود شرح سنن أبی داود ، ج 12 ، ص 253) در باره او و کتابش می‌نویسد :
«شیخ بزرگوار ، محدث ولی الله دهلوی در کتاب ازالة الخفاء عن خلافة‌ الخلفا به صورت گسترده سخن گفته است که بیش از آنچه او گفته نمی‌توان در این باره سخن گفت . این کتابی است که همانند آن در این باره نوشته نشده است».
3 . سبط ابن جوزی:
وی در کتابش (تذکرة الخواص ، ص 20) چنین نوشته است:
«وروی أن فاطمة بنت أسد کانت تطوف بالبیت وهی حامل بعلی (ع) فضربها الطلق ففتح لها باب الکعبة فدخلت فوضتعه فیها .
روایت شده است که فاطمه بنت أسد ، در حالی که باردار بود ، خانه خدا را طواف می‌کرد ، درد زایمان او را فراگرفت ، در خانه کعبه به روی او باز شد ، پس داخل خانه کعبه شد و فرزندش را به دنیا آ‌ورد».
شمس الدین ذهبی در باره او در (تاریخ الإسلام ووفیات المشاهیر والأعلام ، ج 48 ، ص 183) می‌گوید:
«یوسف بن قُزعلی حنفی ، پیشوا ، فقیه ،تاریخ دان و در سخنوری یگانه بود‌ ، در دانش تاریخ و سرگذشتها‌ علامه و در نزد مردم بسیار قابل احترام و محبوب بود . مدتی در شبلیه و مدرسه بدریه تدریس می‌کرد ، او فاضل ، دانشمند و نکته سنج بود و با دولتمردانی که کارهای ناپسندی می‌کردند مخالفت می‌کرد متواضع و فروتن بود و همگان او را قبول داشتند».
أبو محمد یافعی در باره او در (مرآة الجنان وعبرة الیقظان ، ج 4 ، ص 136) می‌نویسد :
«سخنور بود ودانش فراوان داشت و آگاه به سر گذشتها بود، در شهر دمشق مردم را موعظه می کرد و چون چهره و سخنش جذاب بود ، مورد قبول و پذیرش عموم قرار گرفت».
قطب الدین الیونینی در باره او در کتابش (ذیل مرآة الزمان ، ج 1 ، ص 15) می‌نویسد :
«در وعظ و سخنرانی در زمان خودش منحصر به فرد بود ، با دیدنش رقت قلب برای بیننده ایجاد می‌شد و با شنیدن سخنش اشک‌ها جاری می شد ، مورد قبول عموم بود ، گاهی در مجلسی کلماتی اندک و یا شعری می خواند همه حاضران را به گریه می انداخت . در مجلس وی همواره دانشمندان و امیران و وزیران و غیر آنان حضور می یافتند ، و هیچگاه نمی شد که بدون توبه کسی از مجلسش خارج شود».
4 . مسعودی:
علی بن الحسین مسعودی ، مورخ و ادیب مشهور شافعی مذهب در باره ولادت امیر مؤمنان علی (ع) در خانه کعبه در (مروج الذهب ، ج 1 ، ص 313) می‌نویسد :
«وکان مولده فی الکَعبة .
محل تولد علی علیه السلام ، خانه کعبه است».
یاقوت حموی (معجم الأدباء أو إرشاد الأریب إلى معرفة الأدیب ، ج 4 ، ص 48) او را از ادبا و از نوادگان عبد الله بن مسعود ، صحابی مشهور رسول خدا (ص) می‌داند.
و علیمی حنبلی در باره او در کتابش (الأنس الجلیل بتاریخ القدس والخلیل ، ج 1 ، ص 11) می‌نویسد :
«علی بن الحسین المسعودی ، از بزرگان تاریخ و از مشهورترین کسانی است که برای جمع آوری حدیث مسافرت می‌کرد ... کتاب‌های متعددی نوشت که از جمله آن‌ها مروج الذهب و اخبار الزمان و کتاب‌های با ارزش دیگری است».
عکری حنبلی در باره مسعودی چنین (شذرات الذهب فی أخبار من ذهب ، ج 2 ، ص 371) می نویسد:
در آن سال (345هـ) مسعودی مورخ ، صاحب کتاب مروج الذهب ازدنیا رفت . او أبو الحسن علی بن أبی الحس بود ، به شهرهای گوناگون مسافرت می‌کرد ، آن قدر که او در تاریخ تحقیق کرده دیگران تحقیق نکرده‌‌اند ، در اصول دین و دیگر علوم کتاب نوشته‌ است .
5. گنجی شافعی :
گنجی شافعی در کفایة‌ الطالب (ص407) می نویسد :
«ولد أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب بمکة فی بیت الله الحرام لیلة الجمعة لثلاث عشرة لیلة خلت من رجب سنة ثلاثین من عام الفیل ولم یولد قبله ولا بعده مولود فی بیت الله الحرام سواه إکراما له بذلک ، وإجلالا لمحله فی التعظیم .
امیر مؤمنان علی (ع) شب جمعه سیزده رجب ، سال سیم بعد از واقعه عام الفیل در داخل خانه خدا به دنیا آمد. کسی پیش از آن حضرت و بعد از آن در داخل خانه کعبه به دنیا نیامده است و این از فضائل اختصاصی آن حضرت است که خداوند به جهت بزرگداشت مقام او عطا کرده است».
ابن خلکان در ترجمه (الوافی بالوفیات ، ج 5 ، ص 148) او می‌نویسد :
«محمد بن یوسف که گنجی به علم حدیث اعتنا می‌کرد، برای یادگیری آن از دیگران می‌شنید، وبرای دانش بیشتر مسافرت می‌کرد، او پیشوا و محدث بود».
یونینی نیز او را این گونه (ذیل مرآة الزمان ، ج 1 ، ص 148) معرفی می‌کند :
«محمد بن یوسف گنجی ، مردی دانشمند و ادیب بود و شعرهای زیبایی می‌سرود».
حاجی خلیفه، او را در (کشف الظنون عن أسامی الکتب والفنون ، ج 2 ، ص 1497) «الشیخ الحافظ» معرفی می‌کند :
«کفایة الطالب در مناقب علی بن أبی طالب ، نوشته شیخ و حافظ (کسی که بیش از صد هزار حدیث حفظ است) أبو عبد الله محمد بن یوسف گنجی شافعی است».
6 . ابن صباغ المالکی :
ابن صباغ مالکی در الفصول المهمة (ج 1 ، ص 171) می نویسد :
«ولد علی (ع) بمکة المشرفة بداخل البیت الحرام فی یوم الجمعة الثالث عشر من شهر الله الأصم رجب الفرد سنة ثلاثین من عام الفیل قبل الهجرة بثلاث وعشرین سنة ، وقیل بخمس وعشرین ، وقبل المبعث باثنی عشرة سنة ، وقیل بعشر سنین . ولم یولد فی البیت الحرام قبله أحد سواه ، وهی فضیلة خصه الله تعالى بها إجلالا له وإعلاء لمرتبته وإظهارا لتکرمته .
على (ع) در مکه مشرفه در داخل بیت الحرام در روز جمعه سیزدهم ماه خدا یعنى ماه رجب سال سى ام عام الفیل و بیست و سه سال پیش از هجرت به دنیا آمد ... پیش از او هیچ کس در کعبه متولد نشد ، و این فضیلتى است که خداوند به جهت بزرگداشت و بالا بردن مقام و اظهار کرامت او مخصوص حضرتش گردانیده است».
سخاوی که از شاگردان او است، از استادش در (الضوء اللامع لأهل القرن التاسع ، ج 5 ، ص 283) با این تعابیر یاد می‌کند :
«علی بن محمد بن احمد ... اصالتاً اهل غزه ، مالکی مذهب و مشهور به ابن صباغ بود . در مکه رشد کرد و بزرگ شد ، قرآن را حافظ بود و رساله ای در فقه ابن مالک نوشت را بر شریف الرحمن فاسی و ... عرضه کرد .
کتاب‌های زیادی ؛ از جمله الفصول المهمة لمعرفة‌ الأئمه را نوشته است».
اسماعیل باشا در باره او (البغدادی هدیة العارفین أسماء المؤلفین وآثار المصنفین ، ج 5 ، ص 732) می‌نویسد :
«ابن صباغ ، علی بن محمد ... مالکی مذهب و اصالتا اهل سفاقس بود ،‌ در سال 855 از دنیا رفت و کتاب‌های «العبر فیمن سفه النظر» و «الفصول المهمه فی معرفة الأئمه» از نوشته‌های او است».
7 . حلبی:
علی بن برهان الدین حلبی ، صاحب کتاب مشهور سیره حلبی (ج 1 ، ص 226) ،‌ بعد از سخنی طولانی در باره علی (ع)، به ولادت آن حضرت در داخل خانه کعبه استدلال می‌کند :
«لأنه ولد فی الکعبة وعمره (یعنی النبی) (ص) ثلاثون سنة .
زیرا آن حضرت در داخل خانه کعبه متولد شد و عمر رسول خدا در آن روز سی سال بود».
آنچه ملاحظه نمودید اندکی است از اعترافات و سخنان اربابان حدیث و دانش ,برای اطلاع بیشتر در این باره به کتاب شریف الغدیر ، (ج 6 و شرح احقاق الحق ، ج17) مراجعه فرمایید ./9161/خ